Η δικτατορία του τρόμου

Παρασκευή, 09 Ιούνιος 2017 21:02 | | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Σαν να έχει πέσει ο γενικός διακόπτης, σαν να χάλασε ο κεντρικός υπολογιστής του κόσμου που ζούμε και κανείς δεν μπορεί να τον φτιάξει, ενώ όλοι γνωρίζουν οτι πρέπει αλλά δεν ξέρουν το πως. Αυτή δυστυχώς είναι η στάση και η θέση των ανθρώπων τούτη εδώ την χρονική στιγμή πάνω στήν βασανισμένη απο την απληστία τους γη.
Η πλαστικότητα, ο θεατρινισμός, η υποκρισία, ο κρυφοδαχτυλισμός και η συμφεροντολογία είναι μερικά απο τα χαρακτηριστικά του κόσμου που ζούμε αυτή την δύσκολη για όλους μας ώρα όπου θεσμοί, οργανισμοί, κυβερνήσεις βρίσκονται κάτω απο τον έλενχο οικονομικών, τραπεζικών και ιδιωτικών συμφερόντων με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να έχουν χάσει πια κάθε ίχνος εμπιστοσύνης σε όλα τα παραπάνω.
Η επίσκεψη του αμερικανού προέδρου στην Σαουδική Αραβία άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής, μιας περιοχής που απο την εποχή του Λώρενς της αραβίας αποτελεί πεδίο διαμάχης των μεγάλων δυνάμεων με κύριο βέβαια αποδέκτη των κακών αποτελεσμάτων της διαμάχης αυτής τους λαούς των χωρών της περιοχής.
Η διαμάχη αυτή κρατάει τους λαούς αυτούς σε μια διαρκή ένταση και φόβο με σκοπό τον πλήρη ελεγχό τους και κατ' επέκταση τον έλεγχο του πετρελαίου της περιοχής και οχι μόνο, τώρα πια είναι γνωστό σε όλους το παιχνίδι που παίζουν οι ισχυροί σε βάρος των λαών της Μέσης Ανατολής.
Δεν είναι όμως γνωστό το παιχνίδι που προσπαθούν να παίξουν σε βάρος των λαών της Ευρώπης μιας φρέσκιας ζώνης λαών που αργά η γρήγορα φαίνεται οτι θα αποτελέσει το πεδίο ενός πειράματος που πρέπει να αποκωδικοποιήσουμε το ταχύτερο δυνατό.
Εδώ και καιρό παρακολουθώ την Ευρώπη να γίνεται πεδίο διαμάχης ανάμεσα σε δύο κόσμους, τον ανατολικό και τον δυτικό. Η διαμάχη αυτή βέβαια είναι πλασματική, είναι φτιαχτή, έχει στόχο και σκοπό γιατί οι δύο κόσμοι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε παρά μόνο το πιστεύω τους στον Θεό που στην ουσία ταυτίζεται, πάρτε για παράδειγμα την ύπαρξη εκτός τουν σιϊτών μουσουλμάνων υπάρχουν και ισμαηλίτες και αλεβίτες που καμμία σχέση δεν έχουν με την τρομοκρατία που κυριαρχεί αυτή την στιγμή στην Ευρώπη.
Είναι λοιπόν η τρομοκρατία ενα μέσο ελένχου των λαών της Ευρώπης;
Είναι ο φόβος ένα εργαλείο στα χέρια ισχυρών για να καταστήσουν τους λαούς της ηπείρου αυτής πειθήνια όργανα;
Είναι σχεδιασμένο και δημιουργημένο όλο αυτό το σκηνικό τρόμου που εχει στηθεί στην Ευρώπη απο κάποιους πίσω απο κλειστές πόρτες και ποιό σκοπό εξυπηρετεί;
Πιστεύω οτι ο στόχος είναι ενας νέος τύπος δικτατορίας που θα την βαφτίσω δικτατορία του τρόμου. Μιάς δικτατορίας όπου ο πολίτης θα είναι απόλυτα ευχαριστημένος και δεκτικός που έγινε πράξη γιατί θα είναι ένας άνθρωπος φοβισμένος και ο φόβος φέρνει τον τρόμο και ο τρόμος φέρνει την απομόνωση, τον αποκλεισμό και την μοναξιά.
Τότε πιά ο άνθρωπος δεν θα έχει εμπιστοσύνη ούτε στον ίδιο του τον εαυτό. Τα συνεχή πολύνεκρα χτυπήματα, οι θάνατοι ανθρώπων απο πανικό και οχι απο το ίδιο το χτύπημα, οι στρατοκρατούμενες περιοχές σε πολλές πολιτείεςτης Ευρώπης και κυρίως το οτι οι τρομοκράτες είναι γεννημένοι στις χώρες οπου πραγματοποιούν τα χτυπήματα μαζί με τις ακραίες εθνικιστικές φωνές που κυριαρχούν αυτή την στιγμή σε πολλά κράτη μας προδιαθέτουν για μια κατάσταση στην οποία κανένα λόγο δεν θα έχει η δημοκρατία και η ελευθερία παρά μόνο ο φόβος, η ξενοφοβία, ο έλεγχος ακόμα και της προσωπικής ζωής αφού πια θα είναι καλλυμένος πίσω απο το πέπλο της προστασίας των πολιτών.
Τελειώνω με ένα ερώτημα που είναι εύλογο.
Αραγε αυτή είναι η μοίρα της γηραιάς ηπείρου;
Αυτός ήταν ο λόγος διμηουργίας της ευρωπαικής ένωσης;
Μήπως τελικά οι άνθρωποι που είναι τρομοκράτες είναι όργανα στα χέρια γνωστών σκοτεινών κύκλων του κόσμου;

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΘΡΑ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

LINARDI
Koutsoviti