Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια χωριατοπούλα που την έλεγαν Βαγγελιώ. Της άρεσε να  ψάχνει και να μαθαίνει καινούρια πράγματα. Όταν άκουγε τους άλλους να κάνουν πως τα ξέρουν όλα, θύμωνε, θύμωνε πολύ.

- «Μα καλά», σκεφτόταν, δεν καταλαβαίνουν ότι η γνώση δεν στερεύει; Έβραζε μέσα της. Πάλευε με τον εαυτό της. Να μιλήσει ή να σωπάσει; Μια μέρα που είχε μιλήσει, το μετάνιωσε. Κι όσες φορές μίλησε, βρήκε τον μπελά της. Αλλά και να σωπάσει, να μην πει τίποτα; Δεν το άντεχε. Κόντευε να σκάσει.

Πήρε τον δρόμο για το βουνό. Πέρασε από ένα πηγάδι. Πήγε να πιει νερό. Έσκυψε και αντίκρισε το πρόσωπο της.

- Α! φώναξε.

- Α! της αποκρίθηκε το πηγάδι.

Τρόμαξε. Έφυγε. Σε μια πέτρα κάθισε και αναρωτήθηκε: τι φοβήθηκα; Την άλλη μέρα ξαναπήγε στο πηγάδι.

- Α! φώναξε πάλι.

- Α! ήταν η απάντηση του πηγαδιού. Αυτή τη φορά δεν τρόμαξε, της άρεσε, σαν παιχνίδι της φάνηκε. Πήγαινε, ερχόταν, συναντούσε ανθρώπους. Κάθε τόσο περνούσε κι από το πηγάδι. Του έλεγε παράπονα, θυμούς, και το πηγάδι απαντούσε. Σαν να ξεπλενόταν η σκέψη της. Καθάριζε ο νους της στο δροσερό νερό.

Έτσι, όταν γύριζε στο χωριό, γελούσε με τους άλλους όταν έκαναν πως τα ξέρουν όλα. Κατάλαβε ότι θα μάθουν με τον καιρό. Όταν βρουν κι αυτοί τα δικά τους πηγάδια. Και πού και πού, παίζοντας μαζί τους, έκανε κι εκείνη πως τα ξέρει όλα. Κι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Αν περάσετε από εκείνα τα μέρη θα βρείτε και σήμερα σαράντα πηγάδια (Έξω Χώρα Ζακύνθου).

Βιργινία Ιωαννίδου

Από το βιβλίο «Το Παραμύθι (τεύχος 1) του Δ. Αβούρη

Ενημερωθείτε για όλη την επικαιρότητα της Λακωνίας και όχι μόνο μέσα από τη συνεχή ροή του www.lakonikos.gr. Κάνετε like στη σελίδα και γίνετε μέλος στην ομάδα του lakonikos.gr στο Facebook για να μαθαίνετε τα νέα πρώτοι! Με το κύρος και την αξιοπιστία του "Λακωνικού Τύπου", της μοναδικής ημερήσιας εφημερίδας της Λακωνίας με ιστορία 22 και πλέον ετών