Η κοινότητα της αθλητικής δημοσιογραφίας πενθεί για την απώλεια του Παύλου Γερακάρη, ενός από τους πιο επιδραστικούς και αγαπητούς δημοσιογράφους στην Ελλάδα. Ο αθλητικογράφος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών, προκαλώντας θλίψη σε συναδέλφους, φίλους και αθλητές που τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του, αλλά και στη γενέτειρά του, τη Μάνη. Ο άνθρωπος που χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή στον αθλητικό Τύπο τής χώρας, εντοπίστηκε νεκρός στη θάλασσα στο Βραχάτι Κορινθίας, όπου παραθέριζε στο εξοχικό του.

 Οι οικείοι και οι φίλοι τού εκλιπόντος θα απευθύνουν το «ύστατο χαίρε», στη νεκρώσιμο ακολουθία που θα τελεστεί την Παρασκευή (6/9) και ώρα 5:30΄ μμ στον ΙΝ Αγίου Γεωργίου στον Κορυδαλλό.

Από τη Μάνη, στη Δημοσιογραφία
και στα σπίτια όλων των Ελλήνων
Ο Παύλος Γερακάρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Κορυδαλλό, έλκοντας την καταγωγή του από το Οίτυλο Αν. Μάνης και τη γνωστή οικογένεια των «Γερακαραίων». Ήταν απόφοιτος της Παντείου κι είχε εργαστεί σε διάφορα Μέσα Ενημέρωσης. Ευρύτερα γνωστός έγινε μέσα από τις περιγραφές του σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, αλλά και την παρουσίαση αθλητικών εκπομπών στη Δημόσια Τηλεόραση τις δεκαετίες του ' 80 και του ' 90. Χρημάτισε μάλιστα προϊστάμενος του αθλητικού τμήματος της ΕΡΤ.

Διετέλεσε πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (2006-2012) και στη συνέχεια ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου. Ήταν επίσης τακτικό μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και πρόεδρος του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου.

Ένωση Απανταχού Μανιατών:
«Ένας σπουδαίος άνθρωπος και Μανιάτης»
Τον αείμνηστο δημοσιογράφο αποχαιρετά συντετριμμένη και η Ένωση Απανταχού Μανιατών, που αναφέρει σε σχετικό μήνυμα: «Έφυγε από κοντά μας ξαφνικά ο Παύλος Γερακάρης, επίτιμος πρόεδρος του ΠΣΑΤ, ένας θρύλος της αθλητικής δημοσιογραφίας, ένας σπουδαίος άνθρωπος και Μανιάτης! Θέλουμε να εκφράσουμε τη θλίψη μας και τα συλλυπητήρια μας στην οικογένειά του!»

Η Ένωση αναδημοσιεύει μάλιστα ένα μοιρολόι που ανήρτησε η εξαδέρφη τού Παύλου Γερακάρη, Γιούλα:

«Πως να μη σε τραγουδήσω που η καρδιά μου σχίστηκε στα δύο κι ο πόνος δεν αντέχεται από το θλιβερό μαντάτο.
Δεν σου έπρεπε εσένανε να σε μοιρολογήσω...
εσένα που τον ίσκιο σου δεντρί δεν ξανακάνει.
Στη Μάνη αστράφτει και βροντά. Το Οίτυλο μαυρίζει
τ' αστροπελέκι που' πέσε δεν ήταν σαν και τ’ άλλα
Ήταν απ' τα βαρύτερα κι από τα πιο Μεγάλα
Εσύσθει ο ολόκληρος Σαγγιάς κι εμαύρισεν η Μάνη.
Έφυγε ένας Σταυραετός που ήταν Φάρος δυνατός».