Το θέμα των συμβάσεων εποχικών πυροσβεστών θίγει με έγγραφό του, ο κάτοικος Βασιλακίου Δήμου Ευρώτα, κ. Γεώργιος Καλογεράκος. Σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, που κοινοποιείται στα Υπουργεία Κλιματικής Κρίσης & Πολιτικής Προστασίας, Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αλλά και στους βουλευτές της Λακωνίας, κάνει λόγο για «ενίσχυση του πελατειακού κράτους» μέσω της διεκδίκησης επαναπροσλήψεων, ενώ ζητεί μέριμνα για ενδυνάμωση της πρόληψης και πυροπροστασίας.
Αναλυτικά, η επιστολή του Γ. Καλογεράκου έχει ως εξής:
«Κύριε πρωθυπουργέ, ως απλός πολίτης σας στέλνω αυτή την επιστολή για να εκφράσω τον προβληματισμό μου αναφορικά με την ενίσχυση του πελατειακού κράτους της χώρας μας, το οποίο διαφαίνεται και στα σώματα ασφαλείας, με την Πυροσβεστική Υπηρεσία να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Αναφέρομαι συγκεκριμένα, στην περίπτωση των εποχικών πυροσβεστών, που ποτέ δεν κατάλαβα, γιατί μετά από κάποια σύμβαση ορισμένου χρόνου που υπογράφουν και αφού, υπάρχει ημερομηνία λήξης να ζητούν να ξαναπροσληφθούν; Μήπως η εκάστοτε κυβέρνηση που είναι στην εξουσία, τούς δίνει τελικά αυτό το περιθώριο για λόγους ψηφοθηρικούς; Γιατί -κακά τα ψέματα- αυτό το θέμα κυριαρχεί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, ήτοι υποσχέσεις για μόνιμους διορισμούς. Παρατηρούμε τους συνδικαλιστές να πηγαίνουν σε κάθε πολιτικό κόμμα ή και αντίθετα, τα πολιτικά κόμματα να προσεγγίζουν σωματεία εργαζομένων για κάποια ανταλλαγή υποσχέσεων. Πότε επιτέλους θα σταματήσουν αυτά που εδώ και πολλά χρόνια στιγματίζουν τη χώρα μας; Πότε επιτέλους, θα κάνουμε όχι ένα αλλά πολλά βήματα για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από το παρελθόν και να ανταγωνιστούμε τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη;
Όλοι εμείς, οι πολίτες, οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τους πυροσβέστες για τις υπηρεσίες που μας προσέφεραν στη διάρκεια των θητειών τους και για τον αγώνα που έδωσαν για τη κατάσβεση των πυρκαγιών, αλλά και αυτοί να γνωρίζουν ότι υπογράφουν κάτι που έχει ημερομηνία λήξης. Σειρά έχουν οι επόμενοι. Η ζωή δεν τελειώνει εδώ, η πυροσβεστική υπηρεσία θέλει ανανέωση ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Μιλάμε πάντα για προσλήψεις στη πυροσβεστική και δεν ακούμε ούτε βλέπουμε να γίνεται κάτι για πρόληψη και πυροπροστασία. Έχουμε αφήσει τα δάση στο έλεος του Θεού, όπως για παράδειγμα στο χωριό μας, το Βασιλάκιο, υπάρχει ένα πευκοδάσος 10.000 περίπου στρεμμάτων, που κάθε έτος ο χρόνος συντήρησης που αφιερώνεται είναι πολύ μικρός. Μάλιστα, θα το έλεγα ελάχιστος, με τις περισσότερες αντιπυρικές ζώνες να παραμένουν ακαθάριστες, τη στιγμή που καθίσταται επιτακτική ανάγκη η δημιουργία επιπλέον αντιπυρικών ζωνών. Είναι πρόδηλη η αναλγησία του κράτους για πρόληψη και πυροπροστασία. Αυτό τεκμαίρεται σε πολλές περιοχές στην Ελλάδα. Όμως, εγώ θα σας παρουσιάσω για το δικό μου χωριό. Την περασμένη χρονιά έφτασε ο μήνας Ιούλιος και οι περισσότεροι δρόμοι μέσα στο δάσος του χωριού μας δεν είχαν καθαριστεί ακόμη, γεγονός που ελλόχευε κινδύνους σε περίπτωση πυρκαγιάς, δεδομένου ότι τα πυροσβεστικά οχήματα με δυσκολία θα γινόταν η διέλευσή τους, προκειμένου να φτάσουν εγκαίρως στο συμβάν. Μια παρόμοια κατάσταση είναι και στα άλλα δάση του νομού μας και δυστυχώς, κάθε χρόνο χάνεται μεγάλο κομμάτι πράσινου της χώρας μας και φυσικά, περιουσίες πολιτών. Τί θέλουμε τελικά, περισσότερες προσλήψεις στη πυροσβεστική ή πρόληψη και πυροπροστασία; Εγώ θα πω και τα δύο, αλλά περισσότερο βάζω το θέμα πρόληψη, γιατί θεωρώ όσους πυροσβέστες και να έχεις όταν τα μέτωπα είναι πολλά τί θα μπορέσουν να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι που πάντα υπάρχει ο κίνδυνος και για τη ζωή τους.
Είναι αναγκαίο επιτέλους, να το δει πολύ σοβαρά το αρμόδιο υπουργείο, πως πριν αρχίσει η αντιπυρική περίοδος, πρέπει στα δάση να έχουν γίνει οι απαραίτητες εργασίες (καθαρισμοί δρόμων, αντιπυρικών ζωνών, κλπ.). Κατόπιν ενημέρωσης του αρμόδιου υπουργείου από αναφορές των τοπικών δασαρχείων και αρμόδιων φορέων αναδύονται τα βασικά προβλήματα της υφιστάμενης κατάστασης. Τα κονδύλια που προορίζονται για την πρόληψη και την πυροπροστασία και διαχειρίζονται οι οργανισμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με αβεβαιότητα ως προς το αποτέλεσμα, ελέγχονται για το αν πραγματικά απορροφώνται για τον συγκεκριμένο σκοπό. Επιπλέον, να δοθεί ένα τέλος που εδώ και 8 χρόνια μετά την ανάρτηση των δασικών χαρτών, χιλιάδες αγροκτήματα σε όλη την επικράτεια παραμένουν ως δασικά με τους χαρακτηρισμούς ΑΔ. ΔΑ. ΔΔ. κλπ. Τα περισσότερα παραμένουν ακαλλιέργητα γιατί δεν έχει ξεκαθαρισθεί στους κατόχους αν θα μείνουν στην ιδιοκτησία τους ή στο Ελληνικό Δημόσιο και έτσι ο κίνδυνος για φωτιά είναι μεγάλος. Υπάρχουν πολλά αιτήματα πολιτών στα κατά τόπους δασαρχεία για δασωμένους αγρούς για να υπαχθούν στο αρθρ. 67 του Ν 998/1979 που παραμένουν πάνω από 10 χρόνια, χωρίς ακόμη να εξεταστούν από την αρμόδια επιτροπή (σε ένα δικό μου αίτημα έχουν περάσει ακριβώς 7 χρόνια). Από ότι ακούμε δεν υπάρχει προσωπικό, εδώ τίθεται το ερώτημα όταν ένας κάτοχος αυτού του αγρού είναι σε μία ηλικία 40-50 ετών και έχει περάσει μια δεκαετία και δεν έχει πάρει την έγκριση από την αρμόδια αρχή, πότε θα μπορέσει να καλλιεργήσει αυτός ο άνθρωπος; Πότε θα φυτέψει δέντρα παραγωγής και έτσι να συνεισφέρει στην εθνική οικονομία της χώρας; Όλα αυτά που σας αναφέρω, αν παραμείνουν ακαλλιέργητα θα είναι εστία για πρόκληση πυρκαγιών. Αφού λοιπόν, υπάρχει η κλιματική αλλαγή, όπως επικαλούνται οι ειδικοί επιστήμονες, πρέπει το αρμόδιο Υπουργείο να δει το θέμα προσλήψεων στη πυροσβεστική, με πολύ διαφορετικό τρόπο, επειδή εξαιτίας της παρατεταμένης ξηρασίας που βλέπουμε κάθε χρόνο, οι φωτιές είναι συχνό φαινόμενο και έχουν μεγάλη διάρκεια και πολύ μεγάλη επικινδυνότητα ήτοι να θρηνήσουμε και ανθρώπινες ζωές. Παρακαλώ, θα μου επιτρέψετε να πω την άποψή μου και εσείς, αποφασίζετε. Η πυροσβεστική υπηρεσία από εδώ και στο εξής πρέπει να γίνει καθαρά ένα επίλεκτο σώμα που να καλύπτει τουλάχιστον, το 80% του ανθρώπινου δυναμικού της. Από την ειδική μονάδα δασικών επιχειρήσεων, ΕΜΟΔΕ που αυτοί οι άνθρωποι έχουν εκπαιδευτεί για δύσκολές καταστάσεις και το προσωπικό να μοιραστεί σε όλες τις κατά τόπου υπηρεσίες όλων των νομών της χώρας, -γιατί από ότι γνωρίζω στην Περιφέρεια Πελοποννήσου ΕΜΟΔΕ υπάρχει μόνο στην Τρίπολη, όπου έχει έδρα και η Περιφέρεια- στο σημείο αυτό θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στους ανθρώπους του υπουργείου που δημιούργησαν αυτή την ειδική και τόσο σημαντική ομάδα. Προτείνω λοιπόν, κάθε χρόνο μετά τη λήξη της αντιπυρικής περιόδου, να βγαίνει προκήρυξη για πρόσληψη εποχικών πυροσβεστών με σύμβαση ενός έτους, η οποία να απευθύνεται αυστηρά σε άτομα μέχρι 30 ετών που να έχουν υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις στρατού. Στη συνέχεια να δοκιμάζονται από δύσκολα αθλήματα και ψυχολογικά τεστ και αφού ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες, τα άτομα που θα επιλεχθούν να παρακολουθήσουν θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση τους μήνες αυτούς, πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου.
Στο διάστημα αυτό, της σύμβασης του ενός έτους, να αξιολογούνται καθημερινά με βαθμολογία που να ληφθεί υπόψιν στο τέλος της σύμβασής τους για να προβιβαστούν ακούσια σε επιτυχή έκβαση της εργασίας τους και πιστοποίησης ως μόνιμο προσωπικό της πυροσβεστικής υπηρεσίας. Στη πρόσληψη γυναικών από προκήρυξη να ληφθούν υπόψιν ηλικία, τα αθλήματά, ψυχολογικά τεστ και φυσικά η αξιολόγηση. Οι προσλήψεις που θα γίνονται να είναι και με τα εισοδηματικά κριτήρια του καθενός -γιατί απορώ πως γίνεται να έχουν προσληφθεί ως εποχικοί πυροσβέστες, άνθρωποι με τα κατά κύριο επάγγελμα αγρότες που έχουν βιβλία εσόδων- εξόδων στην εφορία- και διερωτώμαι, χωρίς να θέλω να τους υποτιμήσω και με καλή διάθεση, πότε ασχολούνται με το επάγγελμα του αγρότη, αφού 6 μήνες το χρόνο είναι απασχολημένοι αλλού. Εδώ, στη επαρχία, που παρατηρώ ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των ανθρώπων να απασχολείται ως εποχικό προσωπικό. Αυτό είναι αδικία και πρέπει να αποκατασταθεί γιατί καταλαμβάνουν τη θέση κάποιου άλλου που δεν έχει επαγγελματική δραστηριότητα. Διάβασα ανακοίνωση συνδικαλιστών ότι αν δεν τους ξαναπροσλάβουν όλους τους εποχικούς που έληξε η θητεία τους, θα μείνουν όλοι άνεργοι, Εδώ πρέπει να ξεκαθαριστεί λοιπόν, με το ηλεκτρονικό σύστημα να δούμε ποιοι θα μείνουν άνεργοι; Γνωρίζω καλά, ότι μπορείς να κάνεις μέχρι 125 ημερομίσθια εξωγεωργικό εισόδημα, αλλά αυτό λέγεται αξιοκρατία; Καθίσταται αναγκαία η μετατροπή αυτού περί 125 ημερομισθίων από εξωγεωργικές δραστηριότητες ή να ισχύσει μόνο στον ιδιωτικό τομέα.
Επίσης, υπάρχουν συνάνθρωποί μας που δεν έχουν επαγγελματική δραστηριότητα, μένουν άνεργοι ενώ διαθέτουν όλα τα προσόντα που γράφει η προκήρυξη, αλλά αδυνατούν να προσληφθούν λόγω του ότι οι θέσεις καλύπτονται από άλλους με επαγγελματική δραστηριότητα. Δεδομένου ότι το θέμα πρόληψη και πυροπροστασία θα υπάρχει πάντα, όσοι από τους εποχικούς που τελειώνει η θητεία τους, λόγω ηλικίας, δεν μπορούν να ξανά προσληφθούν, να βγαίνει προκήρυξη από το Υπουργείο Περιβάλλοντος με ΑΣΕΠ για τον καθαρισμό δασών, χειρωνακτικές εργασίες, αποψίλωση, μάζεμα πευκοβελόνας κ.ο.κ. Τώρα, στη περίπτωση που κάποιος εργάζεται ήδη σε κάποια υπηρεσία και στη συνέχεια αποκτήσει και άλλο εισόδημα, αυτό είναι δικαίωμα του, και δεν υπάρχει λόγος συζήτησης, το επισημαίνω αυτό για τυχόν λόγου παρεξηγήσεως.
Τελειώνοντας θα ήθελα να κάνω και την τελευταία μου πρόταση. Η αγάπη για το περιβάλλον είναι πολύ σημαντικό θέμα και αποκτιέται με παιδεία. Προτείνω λοιπόν να διδάσκεται στα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία με τον πιο απλό και φυσικό τρόπο, χωρίς να κουράζουμε τους μικρούς μας φίλους. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να παρέχεται από δήμους, ή περιφέρεια ή και από κλιμάκιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος μια γλάστρα με ένα δεντράκι για κάθε παιδάκι που θα γράφει το όνομά του. Έτσι οι μικροί μας φίλοι θα το βλέπουν σαν παιχνίδι, θα το φροντίζουν κι όσο μεγαλώνει θα το καμαρώνουν και η αγάπη θα ριζώσει σιγά – σιγά μέσα τους. Κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσουν ότι χωρίς δέντρο δεν υπάρχει ζωή».
