Υπάρχουν μεγάλα "όχι" στην ζωή κάθε ανθρώπου που στο τέλος κοστίζουν ακόμα και σπουδαίες διαδρομές. Αφήνω για λίγο τον κορωνοϊό για να σας πω τρία παραδείγματα από τον κινηματογράφο.
-Αρχές της δεκαετίας του 60 ο σκηνοθέτης Σέρτζιο Λεόνε αναζητεί τον πρωταγωνιστή για τρία γουέστερν σπαγγέτι που θέλει να γυρίσει (Μονομαχία στο Ελ Πάσο, Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος, Για μια χούφτα δολάρια). Επιλέγει τον Τζέιμς Κόμπερν και του προτείνει αμοιβή 15.000 δολάρια.
Ο Κόμπερν ζητά 20.000 δολάρια και τότε ο Λεόνε παίρνει τον άσημο κομπάρσο Κλιντ Ήστουγντ. Ο τελευταίος, όχι μόνο υπήρξε υπέροχος στο ρολο του μοναχικού καουμπόι αλλά έγινε και ένας.
-Δεκαετία 80 ο μεγάλος παραμυθάς του Χόλυγουντ Σπήλπεργκ κάνει πρόταση στον Τομ Σέλεκ να πάρει το ρόλο του Ιντιάνα Τζόουνς. Ο Σέλεκ που έχει παίξει μόνο σε δεύτερες ταινίες, του λέει ότι "δεν προλαβαίνει" και χάνει τον ρόλο που ανέδειξε τον Χαρισον Φορντ (που έχει αποθεωθεί με αυτή τη σειρά ταινιών). Ο Τομ Σέλεκ δεν έπαιξε ποτέ σε μια μεγάλη ταινία.
-Ο σκηνοθέτης Κάμερον, έχει το ρεκόρ εισιτηρίων στο σινεμά με τον Τιτανικό, όταν προτείνει στον Ματ Ντέιμον να πρωταγωνιστήσει στην ταινία Αβαταρ με αμοιβή το 10% των μικτών εσόδων της. Ο Ντέιμον αρνείται αλλά η ταινία θα σπάσει όλα τα ρεκόρ και θα κάνει εισπράξεις 2,6 δισ. δολαρίων φτάνοντας στην πρώτη θέση εισιτηρίων όλων των εποχών. Ο Ντέιμον έχασε 260 εκατομμύρια δολάρια.
Τα "όχι" γράφουν ιστορία πολλές φορές. Μόνο που όταν τα λέμε φαίνονται μια καλή ιδέα.
