Δεν μπορεί κανείς παρά να υποκλιθεί στην φοβερή σε έκταση επιτυχία της ΕΛΑΣ να διαλευκάνει, όλες μα όλες τις υποθέσεις που αναλαμβάνει. Μια μικρή εξαίρεση υπάρχει μόνο σε φονικά της μαφίας, όπου οι υποθέσεις αυτές έχουν άλλο βαθμό δυσκολίας. Δείτε την τελευταία της επιτυχία: Η δολοφονία του Πολωνού καθηγητή εξιχνιάστηκε τάχιστα με τη σύλληψη της συζύγου του και των δραστών. 

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η Ελληνική Αστυνομία συλλαμβάνει καθημερινά δεκάδες εγκληματίες, οι περισσότεροι αφήνονται σε λίγες ώρες ελεύθεροι, παρότι έχουν συλληφθεί ξανά και ξανά. Μιλάμε για εγκληματίες που έχουν κάνει βαρύτατα εγκλήματα δεκάδες φορές και αντί να εφαρμόζονται σε βάρος τους αυξανόμενες ποινές, αντιμετωπίζονται όπως κάποιος που έχει καθαρό ποινικό μητρώο και παρανόμησε για πρώτη φόρα.

Αυτή η αδιανόητη πρακτική έχει δυο σοβαρές συνέπειες (και θυμίζω ότι έχω επανειλημμένα γράψει γι’ αυτό): 

Η ΠΡΩΤΗ: Το έγκλημα δεν περιορίζεται αντιθέτως αυξάνεται αφού οι κατά συρροή παραβατικοί δεν ανησυχούν -και να τους πιάσουν, πάλι έξω θα είναι.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ: Οι σπουδαίες επιδόσεις της ΕΛΑΣ ακυρώνονται, όταν με πολύχρονο κόπο συλλαμβάνονται συμμορίτες δέκα και είκοσι φορές και τους βλέπουν έξω. Δηλαδή πρέπει σύντομα να τους ξανασυλλάβουν, αφού σίγουρα θα παρανομήσουν! 

Παντού στις πολιτισμένες χώρες οι κατά συρροή εγκληματίες αντιμετωπίζουν βαρύτατες ποινές ακόμα και για ένα πταίσμα. Ένας καυγάς σε μπαρ, μια οδήγηση υπό την επήρεια μέθης είναι αρκετό να μπει μέσα για χρόνια. Το μήνυμα είναι: Γίνε νόμιμος αλλιώς θα έχεις μόνο πολύχρονη φυλάκιση.

Τέλος μόνο γελοίος είναι ο νόμος που λέει πως αν ο εγκληματίας επιστρέψει τα κλεμμένα δεν πάει καν στο δικαστήριο! Ποιος ανεγκέφαλος το σκέφτηκε;