Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κάνει ένα σημαντικό έργο που πλησιάζει τις ευρωπαϊκές επιδόσεις. Οι συντάξεις βγαίνουν πια σε λίγες εβδομάδες, η δικαιοσύνη αποδίδεται στο 1/3 του παλαιού χρόνου, εντελώς δωρεάν ιατρικές εξετάσεις σώζουν ζωές, τα κλειστά ναυπηγεία άνοιξαν, οι συμφωνίες με τις ΗΠΑ τής αλλάζουν επίπεδο, σε πολλά η εξυπηρέτηση του πολίτη γίνεται αυτόματα, τα δημόσια έργα ολοκληρώνονται, η οικονομία της χώρας έχει ανακάμψει.
Η λίστα του έργου της είναι πολύ μεγάλη, αλλά η κυβέρνηση δεν είναι ικανή να το προβάλλει και σύρεται διαρκώς πίσω από ξυλόλια, ή «βόμβες» της μεταπολίτευσης που σκάνε στα χέρια της, όπως π.χ. ο ΟΠΕΚΕΠΕ (πάντοτε η χώρα έκλεβε τις αγροτικές επιδοτήσεις υπέρ ημετέρων. Δεν έγινε τώρα. Τώρα μπαίνουν και φυλακή).
Ωστόσο υπάρχουν και ζητήματα που η κυβέρνηση έχει αποτύχει και, δυστυχώς για όλους μας, είναι σοβαρά. Αυτά συνοπτικά είναι:
Το κομματικό κράτος: Είναι μια ελληνική ιστορία 200 χρόνων που πήρε διαστάσεις επί Παπανδρέου. Ο κ. Μητσοτάκης το πήγε ακόμα παραπέρα. Το κομματικό κράτος έχει γίνει κομματικό... (πρωθυπουργικό) γραφείο. Όλα ελέγχονται από εκεί και κυρίως οι διαδρομές του κρατικού χρήματος.
Ο πρωτογενής τομέας: Οι νέοι οδικοί άξονες είναι ζημιογόνοι και αναγκάζουν την κυβέρνηση να πληρώνει στους παραχωρησιούχους κάθε χρόνο δεκάδες εκατομμύρια λόγω χαμηλής κίνησης. Ο λόγος; Οι εθνικοί δρόμοι οδηγούν σε μια περιφέρεια που ερημοποιείται.
Η Ολλανδία στα νερά και το Ισραήλ στην έρημο έχουν πάμπλουτο πρωτογενή τομέα και η Ελλάδα με τετραπλάσια έκταση δεν τους έχει αντιγράψει. Αν η περιφέρεια αναστηθεί, θα αλλάξει εντελώς η εικόνα της χώρας. Δεν γίνεται όμως τίποτε απολύτως επ΄ αυτού.
Η γραφειοκρατία: Ναι, βγάζουμε εύκολα ασφαλιστική ενημερότητα, αλλά η ίδια η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει κανένα έργο αν δεν περάσουν χρόνια. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε το 2021 την ανασυγκρότηση της Εύβοιας και ακόμα... μελετούν. Εκατοντάδες αναγκαία έργα τα σταματά η γραφειοκρατία κι ας δίνει εντολές ο ίδιος ο Μητσοτάκης, που και αυτός είναι θύμα της.
Η παιδεία: Στα ελληνικά σχολεία δεν παρέχεται καμία σοβαρή εκπαίδευση. Τα φροντιστήρια έχουν αναλάβει τις εισαγωγικές και στα σχολεία, χωρίς πειθαρχία και αξιολόγηση, κυριαρχούν ο αναλφαβητισμός, η μη κατανόηση απλών κειμένων, η βία, η πλήρης απουσία των αξιών που καθορίζουν την ποιότητα στη ζωή.
