«Τέτοια τάξη, τέτοια αλφαδιά» στη Σπάρτη, μόνο με τον Δημήτρη Γιαννόπουλο (aka Μακαρούνα) γίνεται. Στην αρχή πολλοί ξαφνιάστηκαν. Άλλοι ένοιωσαν έκπληξη μεγάλη. Στο τέλος όλοι μαζί, έτριβαν τα μάτια τους. Η καθαριότητα, είναι μισή αρχοντιά. Και «το μικρόβιο με τη διατήρηση της καθαριότητας» πρέπει να «το πάρουμε» όλοι, έλεγε ο ίδιος. Το ξεκίνημα ήταν εντυπωσιακό, από το γήπεδο του Κλαδά με συνεργείο του δήμου να καθαρίζει γύρω γύρω απ’ το γήπεδο και δίπλα στο ποτάμι, την Κελεφίνα, μια περιοχή που βρωμούσε για χρόνια. «Αν κάποιοι ανεγκέφαλοι δεν καταλαβαίνουν, θα τιμωρηθούν παραδειγματικά» είπε τότε. Κι ο άγιος φοβέρα θέλει.

Μετά το πήρε σχοινί κορδόνι. Αν κάνεις πρωινές βόλτες στην πόλη δεν υπάρχει περίπτωση να μην τον συναντήσεις. Με παντελόνι παραλλαγής, με σκούφο ή χωρίς, με όχημα του δήμου, αγροτικό, τζιπάκι ή άλλο, θα τον δεις κάπου, κάθε μέρα, μαζί με το συνεργείο του δήμου και επί το έργον. Με «ζήλο και με πειθαρχία». Και εκ του αποτελέσματος: Μικρές χωματερές που κρύβονταν σε γειτονιές αποχαιρέτησαν. Γωνιές της πόλης που είχαν εξαφανιστεί από τα βάτα που τις έπνιγαν, ήρθαν ξανά στο φως. Μικρές αλάνες -ναι, αλάνες- καθάρισαν και εμφανίστηκαν. Τα πάρκα έγιναν γυαλί. Και το εσωτερικό τους πλέον είναι ορατό στον περαστικό. Τα στρώματα και τα ογκώδη που παραθέριζαν για μήνες δίπλα από τους κάδους, τώρα … no more. Οι κάδοι αν χαλάσουν, αλλάζονται σε … 3 ώρες. Κάδοι εμφανίζονται κι εκεί που δεν υπήρχαν ποτέ. Το παζάρι, παρά τα θρυλούμενα, είναι λαμπίκο κάθε Τετάρτη και Σάββατο. Βγήκε και η βούρτσα στους δρόμους και κάνει δουλίτσα. Τα παρτέρια είναι καθαρότατα και περιποιημένα, όπως πρέπει. Να σημειωθεί ότι οι πρασινάδες, όπου υπάρχουν, είναι κλαδεμένες στο σωστό ύψος ώστε να υπάρχει ορατότητα στις διασταυρώσεις. Βασικό για την ασφάλεια αυτό. Αλλά έλειπε. Και δουλειά γίνεται όχι μόνο στην πρωτεύουσα και το κέντρο της. Αλλά και στις γειτονιές της. Και στις κοινότητες πήραν σκούπα και φαράσι. Όλα αυτά ο δημότης τα βλέπει και τα εκτιμά. Ακόμα talk of the town είναι ο Μακαρούνας για όποιον ασχολείται και κάτω από τις νεραντζιές και στο καφενείο και στην ταβέρνα και στον καφέ τον πρωινό.

Κάπως έτσι, λοιπόν, έχει γίνει ο Μακαρούνας το σήμα κατατεθέν της νέας διοίκησης. Και ανεβάζει τον πήχυ επικίνδυνα ψηλά για τους άλλους αντιδημάρχους συναδέλφους του, τόσο που δεν προλαβαίνουν να πουν το όνομά τους… Μέχρι ώρας, τουλάχιστον.