Δυο εικόνες είναι χαρακτηριστικές.
Στη μια η Ελλάδα ως κόρη κρέμεται σταυρωμένη και γυμνή και οι ευρωπαίοι ακονίζουν τα μαχαίρια τους έτοιμοι να την τεμαχίσουν.
Στην άλλη ο Έλληνας δεμένος σε δέντρο πισθάγκωνα και οι ευρωπαίοι - μεταμορφωμένοι σε ζώα - πίνουν το αίμα που ρέει άφθονο από μια στρόφιγγα στην κοιλιά του.
Το σοκ είναι συγκλονιστικό. Ένα δυνατό αίσθημα αποσόβησης και αποτροπής σε καταλαμβάνει. Προσπαθείς να εμποδίσεις τη δολοφονία, το θάνατο, την εξαφάνιση. Όμως οι δυνάμεις είναι πολύ ισχυρές και η μικρή άμυνα προσπελάσιμη. Η κατατεμάχιση του σώματος και το ρούφηγμα του αίματος δεν αποτρέπονται. Ο διαμελισμός πραγματοποιείται ανεξέλεγκτα. Το έγκλημα ολοκληρώνεται.
Το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα είναι θεμελιωμένο στην παλαιοκομματική συμπεριφορά, στα μειδιάματα, στο αλισβερίσι και στα ψεύτικα διλήμματα. Η δημαγωγία, ο λαϊκισμός και η φαυλότητα είναι εκφράσεις των επιλογών του. Οι μορφές ελέγχου και χειραγώγησης ολοένα επεκτείνονται και διευρύνονται. Αποτελούν το σαθρό και κινούμενο τοπίο πάνω στο οποίο έχει δομηθεί και οφείλει την ύπαρξή του. Η δουλικότητα προωθείται και σιγά - σιγά γίνεται τρόπος ζωής. Με την πάροδο του χρόνου παγιώνεται με συνέπεια να καθίσταται ενίοτε και επικίνδυνη. Η τυφλή και άκριτη υπακοή και υποταγή φανερώνουν το μέγεθος της υποτέλειας. Η πλήρης και απόλυτη εξάρτηση έχει συντελεστεί.
Η απάντηση είναι συντριπτική. Εύλογα γεννιέται το ερώτημα. Είναι η κατάληξη της πολιτικής αντιπαράθεσης; της μεγάλης κόντρας που επικράτησε τις τελευταίες μέρες; Είναι το εξαγόμενο της πολεμικής ανάμεσα στο λαό και στους ετέρους - δανειστές; Όλα αυτά και άλλα ακόμη μπορεί να είναι. Όμως οι όποιες λογικές τοποθετήσεις και αναλύσεις δεν μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο. Κάτι πολύ σοβαρό κρύβεται πίσω από το αποτέλεσμα.
Είναι η πείνα και η δυστυχία που έχουν κυριεύσει μεγάλες ομάδες του πληθυσμού.
Είναι ο πόνος, η θλίψη, το κατάντημα.
Είναι η φτώχεια, η ανέχεια, η εξαθλίωση.
Είναι το αποτύπωμα της βάρβαρης πολιτικής λιτότητας τα τελευταία χρόνια.
Είναι το τσαλάκωμα της αξιοπρέπειας και της υπερηφάνειας.
Είναι το μένος και η αγανάκτηση που βγαίνουν από τη μάχη με τα όρνια στους χώρους των σκουπιδιών. Είναι το μίσος και ο θυμός που βγαίνουν από τη βουτιά στους κάδους απορριμμάτων.
Είναι η κραυγή του ρακοσυλλέκτη, τον οποίο ανακύκλωσε το μηχάνημα σώρευσης των αποβλήτων.
Είναι ο αυτόχειρας της διπλανής πόρτας που δεν άντεξε την οικονομική εξάντληση και την ψυχολογική καταπίεση.
Είναι η έκφραση ενός λαού που παραπλανήθηκε, κοροϊδεύτηκε, βασανίστηκε, εξευτελίστηκε, προδόθηκε.
Είναι η αγωνία ενός λαού που αναζητά την καταγωγή του, την ταυτότητά του, που ψάχνει το παρόν και το μέλλον του.
Είναι η απαίτηση στο δικαίωμα για ζωή.
Είναι η αντίσταση στον αργό θάνατο.
Είναι η συσσωρευμένη οργή που ξεχείλισε.
Είναι ακόμη η απαγκίστρωση και η ελευθέρωση από τα γρανάζια και τα στεγανά του πελατειακού πολιτικού συστήματος.
Είναι η ελπίδα που ακουμπάει στην εμπιστοσύνη.
Ένα αχνό φως ανατέλλει στον ορίζοντα. Όσο πλησιάζει γίνεται πιο λαμπρό. Συχνά τρεμοσβήνει από τις ριπές του ανέμου. Η κάλυψη και η προστασία είναι απαραίτητες. Αντανακλά σε προβληματισμένα πρόσωπα. Η αισιοδοξία ζωγραφίζεται. Η προσδοκία προβάλλει.
Είναι μια ρωγμή στην αθλιότητα, στον ξεπεσμό και στην εξαχρείωση. Είναι το ξεπέρασμα της ψυχικής αγωνίας και του φόβου.
Είναι η σθεναρή αντίσταση απέναντι στη θηριώδη προπαγάνδα και τρομολαγνεία των κατεστημένων μέσων ενημέρωσης. Είναι η αδιαφορία και η περιφρόνηση στους πληρωμένους κονδυλοφόρους και εγκάθετους γραφίστες. Είναι η εναντίωση, η άμυνα στις ωμές παρεμβάσεις και εκβιασμούς. Είναι όχι στη λήθη, όχι στην ξενιτειά, όχι στην εξαθλίωση. Όχι στο ξαναζωντάνεμα της τραγωδίας. Είναι ναι στην πρόοδο και ευημερία. Εν κατακλείδι είναι το ηθικό πλεονέκτημα, το δίκιο, απέναντι στις διαπλεκόμενες και διεφθαρμένες νοοτροπίες, συμπεριφορές και πρακτικές.
Το μήνυμα είναι ισχυρό. Η προτροπή αδιαμφισβήτητη. Η κάθαρση πρέπει να φτάσει μέχρι το τελευταίο άντρο των απατεώνων, της ακολασίας και της ανηθικότητας. Να ξεσκεπαστούν ο βούρκος και τα λασπόνερα, στα οποία για δεκαετίες είχαν οδηγηθεί μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Να αποδοθούν ευθύνες στους πρωτεργάτες, τους ηθικούς και πραγματικούς αυτουργούς αυτής της κατάντιας. Είναι επιτακτική ανάγκη να διαφυλάξουμε και να υπερασπίσουμε τον τόπο μας, με κάθε μέσο, από οποιαδήποτε επιβουλή από οπουδήποτε και αν προέρχεται.
Γι’ αυτό αρνούμαστε:
- τα τελεσίγραφα, τον πολιτικό κυνισμό, την πολιτική αυτοκτονία, την υποταγή, τη δουλεία, την εκμετάλλευση, τον εκφυλισμό, την κοινωνική κατάπτωση και απαξίωση.
- να συντηρήσουμε και πολύ περισσότερο να διαιωνίσουμε το καταστροφικό μοντέλο της οικονομικής ολιγαρχίας.
Σταθήκαμε όρθιοι και δε μετρήσαμε τις ουρές στα μηχανήματα, αλλά τις μόνιμες και ατελείωτες των συσσιτίων της ένδειας και της ψυχικής εξάντλησης χιλιάδων απόρων και ανέργων.
Απαιτούμε και διεκδικούμε ισότιμη συμμετοχή στα ευρωπαϊκά δρώμενα. Με σοβαρότητα, συνέπεια, αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια. Με πλήρη γνώση και συνειδητοποίηση της δύσκολης συγκυρίας παρακολουθούμε και αποτιμούμε κάθε βήμα κάθε στιγμή.
Η εθνική ενότητα είναι επιβεβλημένη όσο ποτέ. Στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία, στην κοιτίδα του πολιτισμού, τη χώρα που έφτιαχνε Παρθενώνες όταν οι άλλοι επικοινωνούσαν με κραυγές, κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ.
Αναλογιζόμαστε τον πλούτο των ιδεών και των αξιών που πρόσφερε στην ανθρωπότητα η μικρή αυτή περιοχή του κόσμου. Υποστηρίζουμε αποφασιστικά, έναντι οποιασδήποτε σκοπιμότητας ή απειλής, το μεγαλείο αυτού του λαού, γιατί έτσι έχει νόημα η ύπαρξή μας, η υπόστασή μας, η ζωή μας.
Αν και οι πολιτικές ηγεσίες - και όχι μόνο - διαχρονικά ήταν πολύ κατώτερες των περιστάσεων, καθόλου δε μειώνεται η λαμπρότητα και η ακτινοβολία της.
Η νέα γενιά εμφορούμενη με καινούργιες ιδέες και οράματα αρπάζοντας τη σκυτάλη προχωράει μπροστά. Πραγματικά μια νέα περίοδος με ελπίδα και προοπτική ανοίγεται για τη χώρα.