Είναι ο πολιτικός χαρακτήρας ιδεών και πράξεων. Είναι η ικανότητα αντίληψης των πολιτικών ενεργειών και σκοπιμοτήτων. Είναι το ενδιαφέρον, η εξέταση και η έρευνα για όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Είναι το αποτέλεσμα μιας συνεχούς και ολοέναμορφοποιούμενης διαδικασίας μέχρι η γνώση να γίνει πίστη και να πάρει οριστική δομή και σχήμα. Είναι η συνειδητοποίηση της θέσης του καθημερινού αγώνα και της έντασης των ψυχικών αντιπαλοτήτων στην αναζήτηση της καθαρότητας, της ειλικρίνειας, της αλήθειας. Είναι το πνευματικό επίπεδο αναφοράς κάθε σκεπτόμενου και ενεργητικού ανθρώπου.
Η τακτική συμμετοχή του πολίτη στα θέματα που τον αφορούν είναι επιβεβλημένη. Η ιδιαίτερη προσοχή στα κοινά, η ενημέρωση και ο προβληματισμός αποτελούν υποχρέωση. Η συνεργασία και η συναπόφαση για την αντιμετώπιση και επίλυση των κοινωνικών θεμάτων και προβλημάτωνχαρακτηρίζονται από ενεργητικότητα, δράση, διαλλακτικότητα και σεβασμό προς το συμπολίτη, το συνάνθρωπο. Η παρέμβαση με θέσεις και προτάσεις στις συνεδριάσεις και στις συνελεύσεις των συλλόγων ή στη δραστηριοποίηση μη κυβερνητικών οργανώσεων είναι αναγκαία. Η ευαισθητοποίηση και η ευθύνη που απορρέουν από την ιδιότητα μέλους της κοινωνίας επιβάλλουν το διάλογο, την αντιπαράθεση και τη μεταβολή ενίοτε κατευθύνσεων και προσανατολισμού. Εξάλλου όλα επιδέχονται διαφοροποίηση, προσαρμογή και βελτίωση, αφού άνθρωποι τα έφτιαξαν και οι ίδιοι καλούνται να τα αλλάξουν.
O καθένας έχει μια θέση στον κοινωνικό περίγυρο στον πολιτικό χώρο. Ο προσδιορισμός του επιπέδου (μορφωτικού, επαγγελματικού, οικονομικού) αναδεικνύουν την ανομοιότητα, την ιδιαιτερότητα, τη μοναδικότητα. Η απόλυτη επίγνωση της πραγματικότητας, αλλά και η δυναμική που αναδίνεται από αυτή είναι εξαιρετικής σπουδαιότητας και σημασίας. Η αίσθηση της αντίληψης και πολύ περισσότερο η κατανόηση σε όλο το βάθος και την έκταση είναι επακόλουθο ώριμου συλλογισμού και υψηλής νοημοσύνης. Η μεγάλη προσπάθεια του πολίτη προκειμένου να προσδιορίζει την εστία των δεινών είναι βαθιά πολιτική σκέψη και αποτελεί ανώτερο βαθμό πολιτικοποίησης. Το άτομο έχοντας ασκήσει τις ικανότητές του στο να καταχωρεί σωστά το επίπεδο των αποφάσεων βρίσκεται πολύ κοντά στην πραγματική βούληση των εντολέων. Διακρίνει καθαρά τα σημεία εκπόρευσης της προσταγής, τη σκοπιμότητα, αλλά και τους αυτουργούς της. Έχοντας αυτό το μέγεθος της γνώσης και της αλήθειας αντιλαμβάνεται καλύτερα την κατάταξή του στο κοινωνικό σύνολο. Καταλαβαίνει απόλυτα σε ποια ομάδα - τάξη της κοινωνίας εντάσσεται. Αφού συνειδητοποιήσει την κατάστασή του μπορεί να διεκδικεί με πίστη και αποφασιστικότητα χωρίς παρεμβολές και παρεκκλίσεις από την πραγματική θέση του. Η αυτογνωσία και νοητική ικανότητα αξιώνεται να ισχυροποιηθούν, ώστε να γίνονται αντιληπτές οι μέθοδοι και οι στόχοι, τους οποίους οι εντολείς αποβλέπουν να εξυπηρετήσουν.
Η πλήρης απασχόληση του ενεργού πληθυσμού αποτελεί τη βάση της ανάπτυξης της κοινωνίας. Το παραγόμενο προϊόν είναι αποτέλεσμα των μέσων παραγωγής και της εργατικής δύναμης. Η παρακράτηση της μεγάλης μερίδας και η επιστροφή ελάχιστων στους εργαζόμενους αποτελεί αιτία αμφισβήτησης και έντασης. Η ενεργοποίηση και η αντίδραση απέναντι σ’ αυτήν τη συλλογιστική είναι αναμενόμενη. Η προσοχή εστιάζεται στο κέντρο, στην πηγή που λαμβάνονται οι αποφάσεις. Η διεκδίκηση επικεντρώνεται στην κεντρική εξουσία που χειρίζεται και κατευθύνει τους μηχανισμούς εξάρτησης και δουλείας και όχι στους ενδιάμεσους και περιφερειακούς δορυφόρους της. Η στόχευση προσανατολίζεται στους χειριστές των μοχλών των μέσων παραγωγής και όχι στους συντηρητές και στα όργανά τους. Σ’ αυτούς που έβαζαν φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους και όχι στους σκυφτούς και υποτελείς που το σύστημα ήθελε πιστούς, ψηφοφόρους και χειροκροτητές. Η ολόπλευρη και σφαιρική έρευνα οδηγεί σε βαθιά πολιτική κατανόηση και είναι βέβαιο ότι θα συνοδευτεί από ορθή κοινωνική έκφραση και πράξη.
Από τα αρχαία χρόνια ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε τάξεις υπήρξε έντονος και διαρκής. Κατά το διάβα των αιώνων και μέχρι σήμερα οι τρόποι έχουν αλλάξει. Εφευρίσκονται ολοένα και πιο παραπλανητικές και πονηρές επιλογές προκειμένου να φέρουν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα δηλ. το ξεγέλασμα και την εξαπάτηση. Και αν χρειαστεί, η βία και η καταστολή διαμορφώνουν την ισορροπία του ισχυρού. Η εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον ίδιο τον άνθρωπο κυριαρχεί. Το ανθρώπινο τέρας, δημιούργημα του εαυτού του, κατατρώει τις ίδιες τις σάρκες του. Αυτοϊκανοποιείται όταν τα θηριώδη ένστικτά του σκλαβώνουν και θρυμματίζουν ιδέες και πρόσωπα κάτω απ’ τον ήλιο. Η ταξική κοινωνία αναπαράγεται. Η πάλη και η σύγκρουση θα συνεχίζονται ενόσω διαιωνίζεται η ανισομερής κατανομή. Η σωστή πολιτικοποίηση θα επιτρέψει στον καθένα τη συνειδητοποίηση της πραγματικής θέσης του και τη χάραξη της πορείας του. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, έρευνα και ικανότητα για ανακάλυψη της αλήθειας γιατί δεν είναι εύκολα ορατή. Οι κυρίαρχες δυνάμεις συσπειρωμένες ανέκαθεν γύρω από το πολιτικόσύστημα προωθούν τη θολότητα, την αδιαφάνεια και τη στεγανότητα, ώστε να προκύπτει μπέρδεμα, πλάνεμα, αποπροσανατολισμός.
 Αν το σύστημα εξουσίας καταφέρει να σε εντάξει στην επιρροή του, στις ομάδες του, έχει καταγάγει μια νίκη. Δίνει όλα τα λεφτά. Χρησιμοποιεί όλες του τις δυνάμεις, όλες τις μεθόδους με όλους τους τρόπους προκειμένου να σε παγιδεύσει. Επιστρατεύει κάθε θεμιτό ενίοτε και αθέμιτο μέσο για να υφαρπάξει τη θετική στάση σου. Αλλά και αν σε οδηγήσει σε απραξία ή ακύρωση δεν του είναι καθόλου δυσάρεστο. Η κυριαρχία του, η προστασία των κατακτήσεών του και η διαιώνιση των επιδιώξεών του συνεχίζονται απρόσκοπτα,αφού όλα έγιναν κανονικά και μάλιστα με τη δική σου ανοχή και συγκατάβαση. Η στροφή, ενίοτε από αντίδραση, προς ακραίες θεωρίες και συμπεριφορές ή σε νέες εμβόλιμες παρεμβάσεις από το πουθενά που έχει στην εφεδρεία του, θα είναι ένα λάθος, μια ακόμη απογοήτευση. Η ψευδαίσθηση της ένταξης στο εξουσιαστικό περιβάλλον ή η στήριξη ευκαιριακών και πολιτικά ασήμαντων επιλογών είτε από παραπλάνηση ή απερισκεψία ή ιδιοτέλεια είναι απόρροια άγνοιας, μεγαλομανίας ή ηλιθιότητας.
Είναι απαραίτητη η συγκροτημένη γνώμη και άποψη, η ορθή εκτίμηση της πραγματικότητας και η σωστή και βαθιά πολιτικοποίηση. Όχι αοριστολογία και γενική καταστροφολογία εναντίον όλων. Με επιχειρήματα και διδαχή από το παρελθόν καταθέτουμε συγκροτημένη, ρεαλιστική και υπεύθυνη πρόταση. Διαφορετικά δεν ακούει και δεν συγκινείται κανείς. Ο μηδενισμός και η δραπέτευση από την αρένα του αγώνα της αναζήτησης και της διεκδίκησης δεν οδηγούν κάπου. Εξάλλου δεν υπάρχει το αλάθητο. Αντιλήψεις από διαφορετικές αφετηρίες, με ξεχωριστά βιώματα, νοοτροπία και σκέψη επικεντρώνονται στον ίδιο στόχο. Μπορούν να τον προσεγγίσουν, αλλά δύσκολο να τον πετύχουν.
Η συσπείρωση γύρω από τα προβλήματα και η ενεργή συμμετοχή δεν επιτρέπουν να λαμβάνονται ερήμην αποφάσεις και να γίνεται κατάχρηση δικαιωμάτων και εξουσίας. Η αδιαφορία και η απομάκρυνση οδηγούν στον αυταρχισμό, την απολυταρχία, την τυραννία. Ο αγώνας και η αγωνία θα είναι συνεχείς όσο υπάρχουν άνθρωποι.