Είναι γνωστή η τεράστια επίδραση που ασκούν τα μέσα ενημέρωσης στην κοινωνία των ανθρώπων. Η πληροφόρηση και η ψυχαγωγία ταυτισμένες με την καθημερινότητα επηρεάζουν, διαπαιδαγωγούν και διαμορφώνουν χαρακτήρες και συμπεριφορές. Η συνεχής και αδιάκοπη επιρροή ιδιαίτερα των τηλεοπτικών μέσων σε κάθε βήμα της ανθρώπινης έκφανσης και δραστηριότητας είναι καταλυτική, αφούη εικόνα είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας, η επιβεβαίωση της αλήθειας, η ωμή εμφάνιση της πραγματικότητας. Η διαχείριση, ο τρόπος παρουσίασης και η πλήρης ή ελλιπής εμφάνιση γεγονότων και περιστατικών, επίκαιρων ή όχι, είναι συνήθη φαινόμενα επιλεκτικής προσέγγισης.
Οι κατέχοντες τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποκτούν μεγάλη δύναμη αφού μπορούν να τα χρησιμοποιούν κατά βούληση. Παρουσιάζουν κοινωνικά φαινόμενα, όπως αυτοί θέλουν, προσεταιρίζονται ή αντιμάχονται πολιτικά κόμματα και Κυβερνήσεις, τις οποίες εκβιάζουν και εκμεταλλεύονται κάθε φορά ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Ενίοτε το αδύναμο, σαθρό και ανίκανο πολιτικό σύστημα ενδίδει στις απαιτήσεις τους και γίνεται έρμαιο των επιλογών τους. Η συμπόρευση και η συνεργασία τους ανέκαθεν υπήρξε αγαστή και αμοιβαία επωφελής. Δεν αντέδρασαν στις πολιτικές επιλογές που οδηγούσαν τη χώρα στον κατήφορο, αλλά συνέργησαν στην καταστροφή της. Αντί να εναντιωθούν και να συγκρουστούν με τις δυνάμεις που προωθούσαν την εξάρτηση και την υποτέλεια βάδισαν μαζί αλληλοβοηθούμενοι και χαριεντιζόμενοι προπαγανδίζοντας και αποκρύβοντας την πραγματικότητα. Δεδομένου ότι είναι εργαλεία της οικονομικής ολιγαρχίας γίνεται αντιληπτό πόσο κοντά είναι στα φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς. Όμως, δε θα αργήσει η στιγμή που θα κληθούν να λογοδοτήσουν για τα τεράστια ποσά που δανείζονταν και σπατάλαγαν – με ευθύνη και των τραπεζιτών – από το υστέρημα του λαού.
Με ανούσια, ανώφελα και επιφανειακά σίριαλ και σαπουνόπερες εγκλωβίζουν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και το παραπέμπουν σε φανταστικές περιπέτειες με απίθανες συγκυρίες και συμπτώσεις. Εγκληματούν σε βάρος των παιδιών, τα οποία παρακολουθούν με αμηχανία και περιέργεια να ξετυλίγονται μπροστά τους αλλοπρόσαλλες και ιδεατές καταστάσεις παρασύροντάς τα σε πεδία ψεύτικα και ουτοπικά. Τα οδηγούν σε άλλες, μη υπαρκτές ή ακραίες μορφές κοινωνικής συμπεριφοράς εκεί, όπου πολιτεία δεν υπάρχει, οι μηχανορραφίες και οι ίντριγκες κυριαρχούν και τα πιστόλια δίνουν τη λύση. Έτσι, οι νέες και οι νέοι διεγείρονται από τα έντεχνα κατασκευάσματα και αν δεν έχουν ισχυρές μονάδες αντίστασης προσελκύονται από έναν υποθετικό και χαώδη κόσμο.Αμφισβητούν το κύτταρο της οικογένειας, το οποίο μη μπορώντας να αντικρούσει και να αποκρούσει τις κατευθυνόμενες βολές κλονίζεται, παραπαίει και διαλύεται. Τα ντοκιμαντέρ – η ανάλυση και παρουσίαση πραγματικών γεγονότων, η αληθινή όψη της βίωσης, της ζωής – έχουν παραμεριστεί έως εξαφανιστεί. Τα παραμυθένια τοπία, οι περίεργοι διάλογοι, τα σεξιστικά ιδιόμορφα ένστικτα και οι εξωσυζυγικές σχέσεις πολλαπλασιάζονται και μαζί τους αναπαράγονται εκφυλιστικά φαινόμενα και συμπεριφορές. Οι σχέσεις του πλούσιου αστού με την τσιγγάνα, του καλόγηρου με την ωραία και προκλητική και του χριστιανού με την εβραία ή την μουσουλμάνα είναι μερικά μόνο φαινόμενα, τα οποία επιχειρούν να εντάξουν στην καθημερινότητα παρότι γνωρίζουν ότι δεν άπτονται σχεδόν καθόλου της πραγματικότητας. Αντί να προάγουν τις πνευματικές αξίες, τα έθιμα και τις παραδόσεις πάνω στα οποία περπάτησε και στηρίχθηκε η χώρα, έχουν χαθεί στην ισοπέδωση και στην αλλοτρίωση της παγκοσμιοποίησης. Αντί να φωτίζουν και να αναδεικνύουν τις σκηνές μέσα από την κοινωνία, τις σχέσεις των νέων και τις επιδράσεις στην εργασία και στη ζωή, την κουλτούρα και τον πολιτισμό, τους τρόπους να αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες και τα προβλήματα, καταγίνονται με τη δημιουργία φανταστικών ειδώλων. Δεν είναι τυχαίο ότι μια ηθοποιός είναι σε θέση να ξεσηκώσει τον κόσμο, κάτι που δε μπορεί να καταφέρει κανείς άλλος. Αντί τα μικρόφωνα και οι εικόνες να κάνουν αληθινή περιγραφή των πραγματικών περιστατικών με στόχο πάντα τη βελτίωση και την πρόοδο κατευθύνονται στα ξέκωλα, νούμερα και παράσιτα της περιθωριακής κοινωνίας και τα κάνουν πρωτοσέλιδα, με αποτέλεσμα να χάνεται στην πορεία το υπαρκτό, το πραγματικό, το αληθινό. Οι κατευθύνσεις αυτές, υποβολιμαίες συνειδητά ή όχι, υποσκάπτουν τα θεμέλια, θρυμματίζουν τον κοινωνικό ιστό και είναι παραπλανητικές ως επικίνδυνες και καταστροφικές. Η ψυχαγωγία δεν εκφράζει τη φυσικότητα και την παραστατικότητα στην εξέλιξη και την πορεία της ζωής, αλλά κατευθύνεται από τα τεχνικά τσιράκια της προσποιητής παρουσίας και απίθανης παρανόησης και παραμόρφωσης. Οι υποτιθέμενοι σάτυροι, ενταγμένοι στην υπηρεσία συγκεκριμένων αποστολών, επιστρατεύουν τις αμφιλεγόμενες επιλογές τους και συχνά καταφεύγουν σε αισχρολογίες, χυδαιότητες, σεξουαλικά υπονοούμενα και σε σοβαρές παρεκτροπές, προκειμένου να καλύψουν την ένδεια, τα κενά και την παντελή έλλειψη σοβαρού υποκριτικού ταλέντου και καλλιτεχνικής παιδείας.
Το άθλιο και νοσηρό τοπίο των ΜΜΕ πρέπει να εξυγιανθεί. Το μακρύ χέρι που συνειδητά εισχωρεί στο νου και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, που θολώνει και καταστρέφει την κοινωνική συνοχή και οδηγεί σε άγνωστους και φανταστικούς ατραπούς πρέπει να περιοριστεί, να κοπεί, να εξαφανιστεί. Είναι αναγκαίο το σταμάτημα της εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου και της έκφρασης υπερβολικής οδύνης, η αποφυγή σκόπιμων μελλοντικών εικασιών και η ανάδειξη και εμφάνιση των υπαρκτών και πραγματικών θεμάτων και προβλημάτων. Νέες προτάσεις, ιδέες και νέοι τρόποι επικοινωνίας απαιτείται να έλθουν στο προσκήνιο, να πάρουν τη σκυτάλη της ενημέρωσης απαλλαγμένοι από τα αμαρτήματα του παρελθόντος και διαμορφώνοντας νέες σχέσεις με τους πολίτες πάνω σε στέρεες, αληθινές και αδιαμφισβήτητες βασικές αρχές και αξίες. Να δοθεί έμφαση στα εκπαιδευτικά, μορφωτικά και πολιτιστικά προγράμματα, τους νέους επιχειρηματίες, αλλά και όλες τις παραγωγικές δραστηριότητες της χώρας στηριγμένες πάντοτε σε ισχυρούς δεοντολογικούς κανόνες βάσει των οποίων κάθε στιγμή θα υπόκεινται σε κοινωνικό έλεγχο. Με τον τρόπο αυτό, το νέο μοντέλο της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας γίνεται υπηρέτης της κοινωνίας των πολιτών με την οποία συμπορεύεται.
