(συνέχεια από το προηγούμενο κείμενο της Παρασκευής)

Θα πρέπει κάποτε να καταλάβουμε όλοι, πως η Σπάρτη δεν είναι ούτε Γαργαλιάνοι, ούτε Ιτέα, ούτε Αγρίνιο ούτε Λαμία!... Και δεν μπορεί να την «βολεύουν» οι κατά καιρούς επιτήδειοι κυβερνητικοί, με ετοιματζήδικα «πακετάκια» που μπορούν να ξεγελούν τους πολίτες της, επειδή για ίδιον όφελος, κάποιοι λιγδωμένοι ποντικοί, μπορούν να τα ξετρυπώνουν από τα λαγούμια της Ευρώπης!...
Η Σπάρτη είναι μια ιδιαίτερη πόλη!... Με ιδιαίτερη ιστορική παρουσία και με ιδιαίτερο πολιτισμικό ύφος!... Και δικαιούται, να έχει μεγαλεπήβολα σχέδια και απαιτήσεις, Και από το κράτος, Και από την Ευρώπη, προκειμένου, προβάλλοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της να συμβαδίσει στην ανάπτυξη με τον υπόλοιπο κόσμο!...
Αλλά γι’ αυτό θα πρέπει να έχει πλήρεις προτάσεις, απόλυτα σαφείς, ολοκληρωμένες και συγκροτημένες και τεκμηριωμένες, που θα εγγυώνται την αποδοτικότητα και την μακροβιότητα των παρεμβάσεων!... Θέλει να έχει-ας πούμε-ένα Μουσείο!... Γιατί το θέλει; Τι εξυπηρετεί; Για, να στεγάσει μόνον τα αγάλματα; Τι άλλο πρέπει να εξυπηρετεί; Μόνον τον Τουρισμό; Ποιο θα είναι το αρχιτεκτονικό του ύφος; Θα το λέμε πρώτα Ιστορικό και μετά θα το βαφτίζουμε… διαχρονικό; Θέλουμε ένα Μουσείο «ότι να’ ναι» και «όπου να’ ναι» ξεκομμένο από την πόλη και τις λειτουργίες της; Από το άμεσο το στενό και καθημερινό ενδιαφέρον των πολιτών; Τι θα σηματοδοτεί αυτό το Μουσείο στην διαχρονική του πορεία; Τα απομεινάρια του Φιξ; Έχουμε μήπως αυτές και σωρεία άλλων απαντήσεων; Ως Δήμος και ως πολίτες; Εάν όχι, τους επιτρέπουμε να μας εμπαίζουν!...
Θέλουμε να πεζοδρομήσουμε και να αναπλάσουμε την Παλαιολόγου; Ωραία!... Μας αρκεί μια κυκλοφοριακή μελέτη; Υπάρχουν απαντήσεις για το τι ακριβώς θα συμβεί στη Λυκούργου, στην Όθωνος-Αμαλίας, στην Λεωνίδου, στις οδούς των 118 και Τριακοσίων; Έχουν ληφθεί υπ’ όψιν οι προοπτικές της επομένης δεκαετίας, που ένα νέο Μουσείο ενδεχομένως δημιουργεί συνθήκες συνωστισμού επισκεπτών; Και είναι δυνατόν, να προχωρήσεις σε ένα έργο τόσο μεγάλης παρέμβασης, χωρίς να σκεφθείς έστω, την ανάγκη δημιουργίας υπόγειου χώρου στάθμευσης; Πως προβλέπεται η σύνδεση της Κεντρικής Αρτηρίας της πόλεως με (τους αύριο) ενοποιημένους αρχαιολογικούς χώρους και τι θα γίνει με το Στάδιο; Πώς οριοθετείται η λειτουργία, των εμπορικών ζωνών, πού τοποθετείται η οικιστική ζώνη, και που διαμορφώνονται οι χώροι ψυχαγωγίας και πολιτισμού; Πώς γίνεται η διακίνηση των επισκεπτών; Μας… αρκεί, ως χώρος στάθμευσης, ο προ του αγάλματος του Λεωνίδα; Τι επιπτώσεις θα υπάρξουν στη λειτουργία της Λαϊκής Αγοράς, στην διακίνηση πεζών και εμπορευμάτων; Στη χρήση των δημοσίων υπηρεσιών;
Δεκάδες τα αναπάντητα ερωτήματα, που οι απαντήσεις, θα γεννήσουν εκατοντάδες νέες ερωτήσεις!... Για τις οποίες όμως, θα πρέπει να έχουν προκύψει απαντήσεις μέσα από ένα δημόσιο διάλογο!...
Το κυριότερο όμως, είναι το ΥΦΟΣ που θα υπηρετεί η παρέμβαση!... Θα είναι προσηλωμένο στην κλασική ιστορική διαδρομή της πόλεως, ή μήπως αναζητά «εκσυγχρονισμένες μεθόδους» παρέμβασης, για να προκατασκευάσει με επιμέλεια ένα ανοσιούργημα νεοβλαχιάς!... Που άγαρμπα και ανόητα, θα προσπαθεί να «ριζοσπαστικοποιήσει» τους Σπαρτιάτες, τους Λάκωνες, αλλά και τους επισκέπτες, από τις καταβολές τους και την πολιτισμική και ιστορική ατμόσφαιρα της περιοχής!...
Όλα αυτά, θεωρούνται στοιχειώδη, και η Δημοτική Αρχή έχει την υποχρέωση να έχει άποψη και να δίνει κατευθύνσεις για τις απαιτήσεις που πρέπει να έχει από την σύνταξη των μελετών, οι οποίες θα πρέπει να αλληλοσυνδέονται και η μία να υπηρετεί την προοπτική της άλλης!...
Και για να γίνουν αυτά, χρειάζεται προεργασία πολλών ετών, μόνιμη Επιτροπή Αναπτυξιακού Σχεδιασμού και συνεχής διαβούλευση με τους Φορείς!...
Διαφορετικά καταλήγεις στο επίπεδο της αυθαιρεσίας και επιπολαιότητας κάποιων παλαιών Κοινοταρχών!... Ας πάρουμε μαθήματα, οραματικού Αναπτυξιακού Προγραμματισμού από την γειτονική μας Καλαμάτα!...