Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι μικρός παίχτης στην πολιτική. Η διαδρομή του είναι ένα ρεσιτάλ σωστών κινήσεων που απέδειξαν την ποιότητά του. Μπήκε στην πολιτική στα 35 του, όχι για να γίνει ένας απλός βουλευτής (λόγω ονόματος), αλλά πρωθυπουργός. Αυτός ήταν εξαρχής ο σκοπός του.

Δεν έφυγε από τη ΝΔ ούτε όταν η αδερφή του Ντόρα έκανε κόμμα. Μεθοδικά και σιωπηρά προχώρησε σε συμμαχίες για να κερδίσει πρώτα το κόμμα και μετά την πρωθυπουργία. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν το 2016 η ΝΔ προχώρησε στην εκλογή νέου αρχηγού, κανείς δεν περίμενε να κερδίσει ο Μητσοτάκης. Η συμμετοχή του θεωρήθηκε αντίστοιχη του Γεωργιάδη: Να ενισχύσει εσωκομματικά την θέση του.

Όμως ο Κ. Μητσοτάκης είχε προβλέψει τότε τα ποσοστά (40-30-20-10), τη δεύτερη θέση του και την τελική του νίκη! Είχε εξασφαλίσει από πριν το υπέρ του αποτέλεσμα δείγμα της πολιτικής του δεινότητας.

Από τον Φεβρουάριο του 2016 και μετά ο κ. Μητσοτάκης έχει ξεκινήσει να σπάει το ένα ρεκόρ μετά τα άλλο. Ξεκίνησε με το ασύλληπτο να είναι μονίμως πρώτος σε πάνω από 500 δημοσκοπήσεις και ως κατάλληλος πρωθυπουργός και ως ΝΔ. Και να κερδίζει πρωτιά σε όλες τις εκλογές. Μιλάμε για σχεδόν 9 χρόνια κυριαρχίας σε όλες τις κάλπες.

Τα επόμενα ρεκόρ του μέσα στο 2025, θα είναι ο μακροβιότερος πρωθυπουργός της ΝΔ και αν πάμε σε εκλογές το 2027, θα γίνει και ο μακροβιότερος αρχηγός του κόμματος.

Τι απειλεί τον κ. Μητσοτάκη; Μόνο ο εαυτός του. Δεινός παίκτης, αλλά αυτή η κυριαρχία του τον παρέσυρε στο να πιστεύει πως μπορεί να περάσει ό,τι θέλει στην κοινωνία. Έτσι, αδίκησε την μεσαία τάξη που νιώθει να καταδιώκεται, υπερφορολογημένη και παγιδευμένη σε μια ηλεκτρονική γραφειοκρατία επιτήρησής της.

Υπάρχουν κι άλλα που ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει επιλύσει για 6ο χρόνο τώρα, όπως η πολυνομία, η αυξανόμενη ανομία, η ακρίβεια, το κράτος της καθυστέρησης κ.λπ. Οπότε είναι γι’ αυτόν μια πρόκληση να φτάσει στις εκλογές του 2027 ξανακερδίζοντας τον πολίτη. Είναι τόσο ικανός;