Πέμπτη απόγευμα έξω από τα γραφεία του “ΛΤ” επί της Τριακοσίων…
Μία λευκή κλούβα επαγγελματικής χρήσης σταματά. Σταθμεύει πρόχειρα πλάι στους δύο κάδους απορριμμάτων που είναι τοποθετημένοι μπροστά από τον αρχαιολογικό χώρο (αυτό θα το σχολιάσουμε κάποια άλλη στιγμή). Ο οδηγός ανοίγει την πόρτα και αρχίζει να ξεφορτώνει στο δρόμο έξω από τον μπλε κάδο τη σαβούρα που είχε συσκευάσει με πολλή “σπουδή” με προορισμό την Ανακύκλωση!
Πρώτα ξεφόρτωσε δύο τσίγκινους τενεκέδες λαδιού (φυσικά λερωμένους με λάδια) και στη συνέχεια τοποθέτησε δίπλα τους δύο χαρτόκουτα, γεμισμένα με βάσεις από φελιζόλ και πλαστικά τελάρα, όλα με υπολείμματα από χώμα.
Μετά από μια σύντομη λογομαχία με δημοσιογράφο της εφημερίδας, ο οδηγός με την “ανακυκλωτική συνείδηση” ξαναμπήκε στο όχημά του και έφυγε, αφήνοντας πίσω στο δρόμο τον “μποναμά” του για τον Δεκαπεντάυγουστο!
Βεβαίως ανάλογα περιστατικά είναι συχνό φαινόμενο στην περιμετρικές του κέντρου γειτονιές της Σπάρτης.
Αξίζει όμως να σταθούμε στο περιεχόμενο της λογομαχίας μεταξύ του οδηγού με την “ανακυκλωτική συνείδηση” και της δημοσιογράφου…
Παραλείποντας τα κοσμητικά επίθετα που ανταλλάχθηκαν με αφορμή την παρατήρηση «ποιος σας είπε κύριε ότι μπορείτε να ξεφορτώνετε τα απορρίμματά σας στο δρόμο;!», εστιάζουμε στην άποψή του: «Είμαι ευσυνείδητος και θα έπρεπε να μου λέτε και μπράβο που ανακυκλώνω»!
Κατά την άποψή του, λοιπόν, δεν είχε καμία σημασία το γεγονός πως παράτησε τα απορρίμματα εκτός κάδου και μάλιστα μπροστά σε αρχαιολογικό μνημείο, ούτε ότι τα έφερε από το χώρο του για να τα πετάξει σε μια άλλη γειτονιά. Ούτε βέβαια τον προβλημάτισε η επισήμανση πως τα περισσότερα υλικά που είχε αποθέσει δεν έχουν θέση στην Ανακύκλωση. Αυτά είναι ψιλά γράμματα…
Κλείνουμε με τη θλιβερή διαπίστωση ότι ακόμη και σήμερα, που οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης και γενικότερα της Δύσης, αλλά και όχι μόνο, έχουν κάνει άλματα προς την κατεύθυνση της Ανακύκλωσης, ο Έλληνας καταναλωτής στέκεται μακριά. Αδιαφορεί και κυρίως αγνοεί!
Ανακύκλωση: Θέμα ανεξάντλητο και με πληθώρα προεκτάσεων.
Συνείδηση: Θέμα υποκειμενικό…
Ανακυκλωτική συνείδηση: Θέμα που πρέπει να δει πολύ σοβαρά κάθε αρμόδιος δημόσιος φορέας, επενδύοντας πρωτίστως στη σωστή ενημέρωση των καταναλωτών.
Σημ.1: Φελιζόλ και Αφρολέξ: Και τα δύο είναι ιδιαίτερα εύφλεκτα υλικά, καθώς μπορούν να πάρουν φωτιά σε οποιοδήποτε στάδιο της πορείας της ανακύκλωσης. Συνεπώς, η ρίψη τους στους μπλε κάδους δημιουργεί προβλήματα. Το φελιζόλ αποτελεί απόβλητο συσκευασίας ωστόσο η αξιοποίησή του απαιτεί συγκεκριμένες προδιαγραφές και ειδικές εγκαταστάσεις.
Σημ.2: Σφιχτοδεμένες Σακούλες, Ελλιπής Διαχωρισμός, Βρώμικες Συσκευασίες, Λάθος Υλικά, Ογκώδη Αντικείμενα που δεν χωρούν στον κάδο είναι τα πιο συνηθισμένα λάθη.
Σημ.3: Πριν πετάξουμε τα απορρίμματα μας καλό είναι να διαχωρίσουμε αυτά που ανακυκλώνονται. Όμως θα πρέπει να προσέξουμε τα εξής:
- Να είναι άδειες από τροφές και υγρά.
- Να τις ξεπλύνουμε, αν χρειαστεί, ώστε να μην έχουν υπολείμματα τροφών, λάδια κ.λπ.
- Να τσακίζουμε τις χαρτόκουτες και τα μεγάλα πλαστικά μπουκάλια για να μην πιάνουν πολύ χώρο.
- Όταν υπάρχει χώρος, να ρίχνουμε χύμα τις συσκευασίες και όχι μέσα σε σφιχτοδεμένες σακούλες, για να βοηθάμε τη διαδικασία του διαχωρισμού στο εργοστάσιο.
- Στους φακέλους για εύθραυστα αντικείμενα -αυτούς που έχουν πλαστική επένδυση με τις φουσκαλίτσες αέρα για ασφάλεια- είναι καλύτερα να διαχωρίζουμε μόνοι μας το χαρτί από το πλαστικό. Με την ίδια λογική, βγάζουμε τα καπάκια από τις γυάλινες συσκευασίες.
- Να συμπιέζουμε τα πλαστικά μπουκάλια, όταν μπορούμε, για να εξοικονομούμε χώρο.
