Γίνεται φανερό και ολοένα πιο αντιληπτό ότι η πορεία τις τελευταίες δεκαετίες έχει επενεργήσει και σημαδέψει τον τρόπο και το βαθμό κατανόησης, σκέψης και έκφρασης. Η άνετη και σχετικά άκοπη ζωή για πολλούς, οι υπερβολικές πάσης φύσεως, απολαβές με διάφορους τρόπους, μάλιστα με ελάχιστη ή καθόλου εργασία χωρίς προσόντα και ικανότητες έχει επιδράσει καταλυτικά στη διαμόρφωση πολλαπλών συνειδήσεων, ξεχωριστών και διαφορετικών χαρακτήρων. Η χρόνια συναναστροφή με χαμαιλέοντες και αρουραίους, χαμερπείς και κόλακες, προπαγανδιστές και αβανταδόρους ταγμένους στην υπηρεσία των ημετέρων έχει επηρεάσει το συλλογισμό, την άποψη και την κρίση. Η τακτική προσαρμογή και η συνεχής και αναντίρρητη υπακοή έχουν επιφέρει κακοποίηση του εγκεφάλου με αποτέλεσμα το γενικό ξεχαρβάλωμα. Το πελατειακό κράτος, το ρουσφέτι, το σκύψιμο, η υποτέλεια και η κατάργηση κάθε έννοιας αξιοκρατίας έχουν συντελέσει στην πλήρη διάβρωση και ισοπέδωση. Έτσι θεωρήσεις, εκτιμήσεις και επιλογές αιωρούνται ευμετάβλητες και ασταθείς, ακανόνιστες και ασύντακτες.
Η βαριά αυτή αρρωστημένη κατάσταση είναι πολύ δύσκολο να ανακάμψει, να αναταχθεί, να αναρρώσει. Η επέκταση και η γενική μετάσταση του καρκινώματος μέχρι το μεδούλι και την καρδιά έχει αλλοτριώσει τις συνειδήσεις, έχει εγκλωβίσει τον τρόπο σκέψης, την αντίληψη και την κρίση με σημαντικές επιπτώσεις στη νοοτροπία και τη συμπεριφορά. Η λανθασμένη και αλλοπρόσαλλη πολιτικοποίηση είναι καθημερινή διαπίστωση μιας ασυνεννόητης και ασυγχρόνιστης συγχορδίας σε μια κοινωνία, όπου ο καθένας με τη δική του ευφυΐα, ικανότητα και δεξιότητα ή μωρία, ανικανότητα και αδεξιότητα προσεγγίζει και αποφαίνεται για δυσεπίλυτα, ακόμη και επιστημονικά ειδικά θέματα.
Το άναρχο, ακαλλιέργητο και αποπροσανατολισμένο αυτό προσωπείο ανάπηρο και πνευματικά ελλειμματικό προσπαθεί να επιβάλλει όρους και προϋποθέσεις. Αντλεί δυνάμεις από τα κενά μιας αδύναμης και καταρρακωμένης πολιτείας και επιχειρεί όχι μόνο να της επιβληθεί, αλλά και να την κατευθύνει. Είναι τέτοιο το πείσμα και η επιμονή στην κατοχή του αλάθητου και του σωστού, όπου άλλη θέση δεν υπάρχει, δεν ακούγεται, προτού ειπωθεί απορρίπτεται. Οι θεωρήσεις όμως και οι πεποιθήσεις αυτές που για χρόνια έχουν βιωθεί και παγιωθεί είναι άρρηκτα δεμένες, κολλημένες, σχεδόν ταυτισμένες με αυτιστικές ατομικές και συλλογικές εκφάνσεις και πρακτικές. Είναι τόσο μεγάλη η πίστη στην εγωκεντρική νόηση, όπου αν επιχειρηθεί να αλλάξει αυτή η διάταξη του νου, μαζί με την επιδερμίδα πρέπει να αποβληθούν και τα προσβλημένα εσωτερικά τμήματα της ανθρώπινης υπόστασης, του λογισμού και της έκφρασης.
Σε αυτή την υπαρκτή και αδιαμφισβήτητη κατάσταση οι εκτιμήσεις, θέσεις και απόψεις είναι διάσπαρτες: ελεύθερες, φιλελεύθερες, νεοφιλελεύθερες, αριστερές, κεντροαριστερές, σοσιαλιστικές… Η πρόσκαιρη συσπείρωση, η υποκριτική, συντεχνιακή και ετερόκλητη συνισταμένη διαφορετικών αφετηριών και επιδιώξεων, θέσεων και προσδοκιών επικεντρώνεται σε κοινό στόχο. Έτσι βρέθηκαν μαζί αστοί και αγρότες, επιστήμονες και εργάτες, τσιφλικάδες και κολίγοι, Κολωνάκι και Κιλελέρ, κοστούμια και φόρμες, γραβάτες και γαλότσες. Η πραγματική αυτή ζωγραφιά από άναρχες και ακανόνιστες πινελιές επαναφέρει τη δυσπιστία και την καχυποψία, προβληματίζει και οδηγεί σε βαθιά σκέψη και συλλογισμό.
Βέβαια από αύριο θα επανέλθει το χάσμα των πλευρών, η απόλυτη απόκλιση και η πορεία σε αντίθετους δρόμους με αντικρουόμενα και συγκρουόμενα συμφέροντα, με μόνιμη τη διαμάχη στα πλαίσια της αστικής κοινωνίας. Πρέπει να πάρεις θέση. Με ποιους είσαι. Να ανακαλύψεις και να αποκαλύψεις πώς εκ διαμέτρου αντίθετες, ανομοιόμορφες και ετερογενείς καταβολές συσπειρώθηκαν, ενώθηκαν και ομαδοποιήθηκαν. Κρύβεται κάτι πίσω από τους πρωτεργάτες των κινητοποιήσεων, από τις μαγκούρες και τις περίεργες γκλίτσες; Είναι αγνά και καθαρά πρόσωπα βγαλμένα από τα σπλάχνα του γεωργικού πόνου, αδάμαστοι τιθασευτές των στοιχείων της φύσης ή είναι αφεντάδες και δημαγωγοί, φερέφωνα και ανδρείκελα πολιτικού καιροσκοπισμού;
Είναι ανάγκη κάθετα και αποφασιστικά:
Να απομονώσεις τα ακραία στοιχεία του πολιτικού χαφιεδισμού, τα οποία βρίσκουν την ευκαιρία να εκμεταλλεύονται και να καπηλεύονται τους αγώνες για ίδιον όφελος. Να ενώσεις τη φωνή σου με τους γνήσιους αγωνιστές της υπαίθρου, τους αυθεντικούς εργάτες της γης, τους πραγματικούς είλωτες της ζωής, να διεκδικήσεις σοβαρά και πολιτισμένα ό,τι σου στέρησαν, καταχράστηκαν και αφαίμαξαν και να χαράξεις ζώνη άμυνας απέναντι στα ξένα, ντόπια και ξενόδουλα αρπαχτικά. Να κινητοποιηθείς με σθένος, πάθος και αποφασιστικότητα, αφού τίποτα δεν παραχωρείται, δε χαρίζεται, γιατί όλα κατακτιούνται με αγώνα στην αρένα της κοινωνικής αντιπαράθεσης και πάλης. Έτσι η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας θα συμπορευτεί μαζί σου, θα πειστεί για το δίκαιο των αιτημάτων σου και θα στρέψει το βλέμμα πίσω στις ισχυρές ρίζες και βάσεις της γεωργικής παραγωγής πάνω στις οποίες αυτή η χώρα έχει θεμελιωθεί, εδραιωθεί και έχει αντέξει στους αιώνες.
