Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ καθόρισαν όλους τους όρους για την νέα εποχή. Μια εποχή στην οποία ήθελαν να ηγηθούν απόλυτα. Δημιούργησαν το ΝΑΤΟ επέβαλαν τις προϋποθέσεις και στην ουσία το μετέτρεψαν σε έναν φορέα επεκτατισμού τους με στρατιωτικές βάσεις παντού στον πλανήτη.

Με λίγα λόγια, οι ΗΠΑ και όχι η Ευρώπη σχεδίασαν τον μεταπολεμικό κόσμο. Η Ευρώπη, πληγωμένη, κατεστραμμένη από τον πόλεμο, αποδέχθηκε τον καταλυτικό ρόλο των ΗΠΑ που την μετέτρεψε σε υπερδύναμη, στο πλουσιότερο κράτος του κόσμου και μετέτρεψε το δολάριο σε παγκόσμιο νόμισμα.

Έρχεται τώρα ο Τραμπ και κατηγορεί την Ευρώπη ότι δήθεν δεν συμμετέχει στις εξοπλιστικές δαπάνες του ΝΑΤΟ ενώ αυτός ήταν ο σχεδιασμός των ΗΠΑ, έτσι επεκτάθηκαν παντού. Η Ευρώπη ακολούθησε στα πάντα την διεθνή πρακτική των ΗΠΑ, υπερασπίστηκε κάθε δόγμα τους και όπως ήταν φυσικό, αφήνοντας σε αυτές την πολεμική ισχύ, ασχολήθηκε με την δική της ανόρθωση και το πέτυχε. Μια ήπειρος 480 εκατομμυρίων ανθρώπων, πολιτισμένη, συγκροτημένη, με κοινωνικό πρόσημο αλλά και ισχυρή οικονομία.

Ο Τραμπ διαλύει τον ίδιο τον σχεδιασμό των ΗΠΑ. Επιτίθεται στους φίλους της χώρας του, τους προσβάλλει, αλλά δεν θα μπορέσει να πετύχει σχεδόν ΤΙΠΟΤΕ από όσα εξαγγέλλει. Ποιος πιστεύει ότι ο Καναδάς θα γίνει η 51η Πολιτεία των ΗΠΑ, ότι η Γάζα θα γίνει Ντουμπάι ή ότι οι Ουκρανοί θα παραδώσουν τα όπλα για να μην πάρουν τίποτε απολύτως;

Ακόμη, ο Τραμπ θα υποστεί μεγάλες ήττες όταν δει ότι απέναντί του θα συνασπιστούν ΟΛΟΙ και μάλιστα συνεργαζόμενοι. Σκεφτείτε συμφωνίες αμοιβαίου συμφέροντος Κίνας - Ευρώπης, με τις ΗΠΑ απέξω.

Τέλος, υπάρχει και κάτι χειρότερο για τον Τραμπ, που δεν μπορεί να το νικήσει. Είναι ο χρόνος. Θαυμάζει τους αυταρχικούς ηγέτες επειδή μέχρι να πεθάνουν κυβερνούν, όμως αυτός σε 3 χρόνια, 9 μήνες, τρεις εβδομάδες και κάτι ώρες, θα ξεκουμπιστεί και θα φύγει: 7 Νοεμβρίου 2028.