Στην κορύφωση των εορτασμών για τα 100 χρόνια, η τρίτη βραδιά των εκδηλώσεων έγραψε Ιστορία. Στο κατάμεστο γήπεδο μπάσκετ, κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό, ξεδιπλώθηκε μια πανδαισία ήχων και ποίησης.
Στη σκηνή, η Φιλαρμονική Κροκεών παρέδωσε ένα μοναδικό ηχοτοπίο, παντρεύοντας την τοπική μουσική ψυχή με το σύγχρονο καλλιτεχνικό ήθος.
Μαζί της:
– Ο Διονύσης Τσακνής, με την τραγουδοποιία του εμποτισμένη από την κοινωνία, τα σύγχρονα προβλήματα και τη μνήμη του λαού μας.
– Η Ρίτα Αντωνοπούλου, με ερμηνείες που ένωσαν την καθαρότητα της λαϊκής ψυχής με τη δύναμη του έντεχνου.
– Ο Σπύρος Κουτσοβασίλης και η Αθήνα Κοκκόλη, δυναμικές φωνές, γεμάτες χρώμα, πάθος και υπόσχεση.
Τραγουδήθηκαν στίχοι του Ελύτη, του Ρίτσου, του Λειβαδίτη, του Καββαδία του Βρεττάκου Γκάτσου κ.ά. Ακούστηκαν μελοποιήσεις των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Ελευθερίου, Άλκη Αλκαίου, Λίνας Νικολακοπούλου, Μάνου Λοϊζου κ.ά Κάθε τραγούδι και ένα ψηφιδωτό του συλλογικού μας συναισθήματος.
Το κοινό δεν παρακολουθούσε απλώς. Συμμετείχε. Ένας λαός, μια σκηνή, ένας ρυθμός.
Από το παρελθόν στο μέλλον
με συνέπεια και όραμα
Η Φιλαρμονική Κροκεών δεν είναι μια ρομαντική ανάμνηση. Είναι παρόν και μέλλον. Σήμερα, συνεχίζει να μαθαίνει μουσική σε παιδιά, να συνεργάζεται με πολιτιστικούς φορείς, να ανοίγεται σε σύγχρονες φόρμες χωρίς να ξεχνά τη ρίζα της.
Και μέσα από τα πρόσωπα των παιδιών που κρατούν τα νέα όργανα, μέσα από τον ιδρώτα του μαέστρου της, μέσα από τα χειροκροτήματα του κόσμου, η ιστορία συνεχίζεται.
Στο πόντιουμ της Φιλαρμονικής Κροκεών στέκεται σήμερα ο Μαρίνος Καρυοφύλλης. Με σεμνότητα, αφοσίωση και ανεξάντλητο πάθος, κρατά τη μπαγκέτα σαν προέκταση της καρδιάς του. Ο Μαρίνος δεν είναι απλώς αρχιμουσικός. Είναι ενωτικός κρίκος μεταξύ γενεών. Μελετά την παράδοση, ανανεώνει το ρεπερτόριο, εμπνέει τους νέους, συνομιλεί με τους παλιούς. Και κάθε του νεύμα στη σκηνή κρύβει δεκαετίες τιμής και ευθύνης.
Τα νέα παιδιά παίζουν. Όχι μόνο για να μάθουν, αλλά για να συνεχίσουν. Για να μην ξεχαστεί τίποτα. Για να ακουστεί πιο δυνατά το «εμείς» από το «εγώ».
Το μέλλον… δεν είναι κάτι που περιμένουμε. Είναι κάτι που χτίζεται με πρόβες, με λάθη που γίνονται ήχοι, με όνειρα που γίνονται νότες. Το μέλλον είναι κάθε νέο παιδί που μαθαίνει να κρατά το σαξόφωνο όπως κρατάει ελπίδα. Είναι κάθε ηλικιωμένος μουσικός που κάθεται δίπλα του και του ψιθυρίζει: «Παίξε με την καρδιά σου».
Το μέλλον είναι τα χέρια που στηρίζουν το πάλκο, τα μάτια που παρακολουθούν με πίστη, τα μέλη του Συμβουλίου που σχεδιάζουν όχι για σήμερα, αλλά για την επόμενη γενιά.
Το μέλλον είναι εδώ. Και ηχεί.., Δυνατά…Καθαρά…Μελωδικά. Όπως μόνο η Φιλαρμονική Κροκεών ξέρει να το κάνει. Γιατί όταν μια κοινωνία μαθαίνει να παίζει μαζί, δεν φοβάται τίποτα.
100 χρόνια Φιλαρμονική Κροκεών. Το μέλλον είναι μουσική. Και είμαστε όλοι μέρος της.
Πίσω από κάθε πρόβα, κάθε συναυλία, κάθε εκδήλωση, υπάρχει ένα δυναμικό και οραματικό Διοικητικό Συμβούλιο. Άνθρωποι του Εθελοντισμού και της προσφοράς. Επενδύουν σε ψυχές, σε νότες, σε συλλογική μνήμη. Με μεράκι, σχέδιο και πίστη, ανοίγουν δρόμους, χτίζουν συμμαχίες, προγραμματίζουν το μέλλον της φιλαρμονικής με διορατικότητα και φλόγα.
Γιατί η Φιλαρμονική Κροκεών δεν τελείωσε στα 100. Μόλις τώρα αρχίζει να παίζει το πιο σπουδαίο της έργο για το μέλλον.
