Γράφει ο Στυλιανός Ξαγρεμμενάκος
Με την ευκαιρία των 130 χρόνων ζωής και δράσης του αθλητικού Σπαρτιατικού Συλλόγου, το διοικητικό του Συμβούλιο, με επικεφαλής τον Πρόεδρό του Παν. Πριστούρη, διοργάνωσε μια επιτυχημένη πανηγυρική εκδήλωση, την 29/11/25, σε γνωστό κέντρο της περιοχής μας, για να γιορτάσει τόσο τα 130 χρόνια παρουσίας του στα αθλητικά δρώμενα της Σπάρτης, όσο και να βραβεύσει προσωπικότητες, αθλητικούς παράγοντες και παλαίμαχους αθλητές, με πλούσια προσφορά προς το σύλλογο.
Με την όλη παράσταση της εκδήλωσης ασχολήθηκε εμπεριστατωμένα, με ειδικό του άρθρο, την 5/12/25, η εφημερίδα «Λακωνικός Τύπος».
Οι σκέψεις των παρευρισκομένων στην εκδήλωση παλαιών αθλητών του τμήματος στίβου ανασύρουν από το απώτερο παρελθόν, φέροντας στη μνήμη των, πρόσωπα αγαπημένα, συναθλητών τους και ιστορικού παράγοντα του συλλόγου, που η κακή μοίρα τους στέρησε τη χαρά της φυσικής των παρουσίας σ’ αυτήν την όμορφη εορταστική τελετή.
Πρόκειται περί καταξιωμένων προσώπων, αποπνεόντων ήθος, έχοντα πολλά ηθικά χαρίσματα, με μια πλούσια προσφορά στον χώρο του αθλητισμού της πόλης μας.
Είμαστε βέβαιοι ότι οι αγγελικές των ψυχές ήταν παρούσες, αιωρούμενες και μετέχουσες στην χαρούμενη εορταστική πανηγυρική τελετή. Πρόκειται για τους Ανδρέα Χιώτη, πρόεδρο του Συλλόγου τη δεκαετία του 1960, τους παλαιούς αθλητές Αναστάσιο Σμυρνιώτη, Ευάγγελο Σταθάκο, Κων/νο Δημητρόπουλο, Πέτρο Σωτηρόπουλο, Θωμά Δούβρη, Χρήστο Μέρο, Νικόλαο Παπαϊωάννου.
Είμαστε βέβαιοι πως η απέραντη αγάπη των ανθρώπων που έχουν αναλάβει τα ηνία της διοίκησης του ιστορικού Συλλόγου, του Σπαρτιατικού, έχουν βαθιά συναίσθηση της ευθύνης των απέναντι στο βάρος της ιστορικής ευθύνης, στην παράδοσή του, και η δύναμη της ψυχής των ασφαλώς πηγάζει από την πίστη των στα ιδεώδη του αθάνατου Ολυμπιακού πνεύματος.
Αυτό το αθάνατο Ολυμπιακό πνεύμα, ο Μεγάλος Κωστής Παλαμάς το έκανε τραγούδι, ύμνο, για να υμνήσει τους πρώτους αναβιώσαντες Ολυμπιακούς Αγώνες και να τους προσδώσει αίγλη και λάμψη.
Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν στην Αθήνα, στο Παναθηναϊκό στάδιο το 1896, με εμπνευστή και αναβιωτή των, τον φιλέλληνα Πιέρ ντε Κουμπερτέν.
Στον Ολυμπιακό ύμνο, ο Κωστής Παλαμάς συμπυκνώνει την αίγλη και το μεγαλείο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, καθορίζει με ακρίβεια και γλαφυρότητα τους κανόνες που πρέπει να διέπουν τους τίμιους και καθαρούς αθλητικούς αγώνες του ωραίου, του μεγάλου και του αληθούς.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγουν τα μεγάλα οφέλη που προσφέρει ο γνήσιος αθλητισμός στους αγωνιζόμενους αθλητές, τόσο στη σωματική ανάπτυξη και διάπλαση, όσο και στην πνευματική και ψυχική ανέλιξη και υγεία των. Η γενικώς παραδεκτή αρχαία ρήση «Νους υγιής εν σώματι υγιεί» έρχεται να επιβεβαιώσει την πραγματικότητα και αλήθεια.
Πέραν της συνεισφοράς του αθλητισμού στην ποικιλόμορφη ψυχοσωματική διάπλαση του ανθρώπου, η δράση του επεκτείνεται και σε άλλους τομείς, σπουδαιότατης αξίας, όπως είναι ο κοινωνικός και ο εθνικοπατριωτικός.
Ο αθλητισμός αποτελεί ανάχωμα και τείχος απρόσβλητο σε κινδύνους και σατανικές μάστιγες, που στην σύγχρονη εποχή «ανθούν» και απειλούν τους νέους μας και τα παιδιά μας! Ο αθλητισμός θωρακίζει και προστατεύει τους νέους μας και τους επισημαίνει τις πάσης φύσεως παγίδες, για να μπορούν να τις διακρίνουν και να τις ξεπερνούν, αρκεί όμως οι ιθύνοντες και οι διαχειριστές στα αθλητικά πράγματα, να διαπνέονται από τα ιδεώδη και τις αξίες της Ολυμπιακής Ιδέας και από τα ιδεώδη της ορθόδοξης παράδοσης.
Είναι γνωστό με πόση ιερή συγκίνηση και ιερό δέος αντιμετωπίζουμε τις στιγμές που οι πάσης φύσεως εθνικές μας ομάδες και αθλητές μας, όταν αναρριχώνται στο βάθρο των νικητών για το έπαθλο. Τη στιγμή που ο ήχος του εθνικού μας ύμνου ψάλλεται και η γαλανόλευκη ανυψώνεται περήφανα, η συγκίνησή μας κορυφώνεται και δάκρυα περηφάνειας διαβρέχουν τα πρόσωπά μας. Είναι αισθήματα που γεννιούνται μέσα μας, σαν ν’ ακούς τα τραγούδια της Μεγάλης μας Εθνικής υμνωδού Σοφίας Βέμπο, με τα αξέχαστα τραγούδια, τα γεμάτα Ελλάδα!
Το Ολυμπιακό Πνεύμα, το πνεύμα της Αγάπης και της Ειρήνης, δεν θα πρέπει να περιορίζεται στα στενά πλαίσια ενός καθαρού αγωνιστικού τομέα, αλλά η δράση του να επεκτείνεται στην αντίπερα όχθη, στον χώρο των φιλάθλων. Οι ιδέες του Ολυμπιακού Πνεύματος πρέπει να διαποτίζουν τις φίλαθλες ψυχές, ώστε να ενυπάρχει στον χώρο αυτό, κλίμα ειρήνης, αγάπης και σεβασμού.
Το φίλαθλο κοινό πρέπει εν ειρήνη να απολαμβάνει το θέαμα, να το διακρίνει το στοιχείο της αντικειμενικότητας και να χειροκροτεί και επαινεί τον «άριστο», σε οποιαδήποτε ομάδα και αν ανήκει, και σε οποιαδήποτε χώρα και ήπειρο.
Ευχή μας, το Ολυμπιακό Πνεύμα να οδηγεί τα βήματα των παιδιών, όχι μόνο στους αθλητικούς αγωνιστικούς χώρους, αλλά και στον στίβο της ζωής, να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της καθημερινότητάς των στα πλαίσια του «ευ αγωνίζεστε» και της ευγενούς άμιλλας.
Και μια παραίνεση: ο Έλληνας αθλητής για να είναι μια ολοκληρωμένη αθλητική προσωπικότητα, θα πρέπει στα μύχια της καρδιάς του, να έχει σαν δώρο ανεκτίμητο, Χριστό και Ελλάδα!
* Ο Στ. Ξαγρεμμενάκος υπήρξε δεκαθλητής και πρωταθλητής στο άλμα εις ύψος, μία από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες του Σπαρτιατικού ΓΣ τις δεκαετίες ’50 και ’60. Ήταν ένα από τα τιμώμενα πρόσωπα κατά την εκδήλωση για τα 130 χρόνια του συλλόγου.
