Με αγωνία αλλά και ταυτόχρονη αισιοδοξία υποδέχτηκε η Ντία Τζανετέα την πρόσφατη τροποποίηση της οριστικής μελέτης για το Νέο Μουσείο Σπάρτης, όπως αυτή δημοσιοποιήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού. Οι νέες παράμετροι σχετίζονται κυρίως με τα σημεία επαφής του περιβάλλοντος χώρου με το κτίριο, μένουν όμως ορατά και επισκέψιμα τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα που αποκαλύφθηκαν προηγουμένως. Όπως και να’ χει, τριάντα χρόνια γραφειοκρατίας και φρεναρίσματος παίρνουν κλώτσο και «το έργο της δημιουργίας του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Σπάρτης βρίσκεται στην τελική ευθεία», κατά δήλωση Λίνας Μενδώνη.

«Για το μεγάλο αυτό έργο αισθάνομαι υπερήφανη», επανέλαβε η Ντία Τζανετέα και δικαιολογημένα, αφού κατά τη διάρκεια της αντιπεριφερειακής της θητείας στη Λακωνία, δημοπρατήθηκε το δυσκολότερο και πλέον καθοριστικό σημείο της διαδικασίας, δηλ. ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός. Τον Αύγουστο του 2019, η Οικονομική Επιτροπή κατακύρωσε τη σύμβαση για την εκπόνηση της πλήρους μελέτης στο μελετητικό σχήμα «Σπυρίδων Μούντριχας-Taulant Tozaj». Μάλιστα η πρόταση βραβεύτηκε από την κριτική επιτροπή με το 1ο βραβείο του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού.

Μικρός ο αυτοδιοικητικός κύκλος
Η ευρωπαϊκή εμπειρία έχει καταδείξει ότι ένας τετραετής ακόμα και πενταετής αυτοδιοικητικός κύκλος δεν επαρκεί για να ευδοκιμήσουν τέτοια μεγάλα έργα, όπως το Νέο Μουσείο. Έργο κομβικής σημασίας για την πολιτισμική και οικονομική ανάπτυξη της Λακωνίας. Ο κανόνας, διεθνώς, είναι άλλοι να οραματιστούν κάποιο έργο, άλλοι να αναδείξουν την αναγκαιότητά του, άλλοι να προχωρήσουν στη μελέτη του και άλλοι στην υλοποίησή του. Και βέβαια, κάποιοι άλλοι, πιο τυχεροί, να .. κόψουν την κορδέλα του έργου!

Ας το έχουν κατά νουν οι αυτοδιοικητικοί μας ταγοί, ώστε να αποδίδουν κάθε φορά «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι». Μικροψυχίες κι αποκλεισμοί, αποσιωπήσεις ή τρικλοποδιές, δεν έχουν θέση ούτε στον Πολιτισμό που ευαγγελίζεται το Νέο Μουσείο μήτε στον πολιτικό πολιτισμό που απαιτούν οι καιροί μας. Και μη πουμε ότι γλιτώνεις και χρόνο και χρήμα.