Ο Χρήστος στη μονή Παναγίας Βαϊδενίτσας ή Βοϊδενίτσας (Ταΰγετος)

Το παραμυθοδιήγημα της εβδομάδας στον «Λακωνικό Τύπο»

Παρασκευή, 11 Μάρτιος 2022 12:37 | | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Ο Χρήστος στη μονή Παναγίας Βαϊδενίτσας ή Βοϊδενίτσας (Ταΰγετος)

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα παλικάρι, ο Χρήστος. Ζούσε με τον πατέρα του σε χωριό του Ταϋγέτου. Του άρεσε να διαβαίνει τα δάση και τα βουνά. Αγαπούσε τα δέντρα, τα λουλούδια, τα νερά, τον καθαρό αέρα. Επισκεπτόταν μοναστήρια, κάστρα κι αρχαία μνημεία.

 Μια μέρα ο Χρήστος είπε στον πατέρα του: «Θα πάω με το άλογο στη μονή της Παναγίας της Βαϊδενίτσας. Ο παππούς έλεγε ότι βρίσκεται ανάμεσα στις καρυδιές και τις κερασιές μια ρεματιάς». «Γιε μου, ο τόπος γύρω από τη μονή είναι πανέμορφος. Κοντά στη ρεματιά υπάρχει δεξαμενή που υπερχειλίζει και κυλάει ανάμεσα στα βράχια. Κατά τόπους το νερό της σχηματίζει λιμνούλες. Κάποιοι προσκυνητές λένε ότι εκεί έχουν δει καβούρια. Το μοναστήρι είναι χαρά Θεού. Οι μοναχοί[1] είναι φιλόξενοι. Θα σε καλοδεχτούν». «Πατέρα! Θα έρθεις μαζί μου;» «Όχι, γιε μου. Θα ξαπλώσω λίγο. Να πας στο καλό!».

Έτσι, ο Χρήστος δρόμο πήρε, δρόμο άφησε για τη μονή. Σαν έφτασε, χτύπησε την πόρτα. Τον υποδέχτηκε ένας μοναχός. Τον έμπασε στον περίβολο της μονής να δει την εκκλησιά και να προσκυνήσει την εικόνα της Παναγιάς. Ύστερα τον ρώτησε: «Πως σου φαίνεται το «σπίτι» της Δέσποινάς μας; Αυτή μας προστατεύει από κάθε κακό και φροντίζει για μας παλικάρι». «Είναι όμορφο το μοναστήρι. Γιατί είναι περιφραγμένο με μαντρότοιχο;» «Παλικάρι, το κτίσμα είναι παμπάλαιο. Στέκει εδώ από το 1807. Ο μαντρότοιχος[2] χρησίμευε τα χρόνια της Τουρκιάς για να αποκρούουν οι μοναχοί τις επιδρομές. Η μονή υπήρξε καταφύγιο των κλεφταρματωλών εκείνα τα χρόνια, όπως και άλλες μονές του Ταϋγέτου». «Μόνο οι Τούρκοι έκαμαν εδώ επιδρομές;» ρώτησε ο Χρήστος. «Όχι παιδί μου, έκαναν και οι Ιταλοί επιδρομές στη διάρκεια της Κατοχής. Το 1942 πυρπόλησαν πολλά κτίρια της μονής, γιατί εδώ κρύβαμε Κύπριους και Άγγλους στρατιώτες[3]». Ο Χρήστος είπε: «Ώστε πρόκειται για ιστορικό μοναστήρι! Δόξα τω Θεώ που υπήρξαν κι αυτά και βοήθησαν τότε τους Έλληνες» Ο μοναχός είπε: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν![4]».

Ο Χρήστος ρώτησε: «Τι σημαίνει η λέξη ‘‘Βαϊδενίτσα’’;» «Το όνομα της μονής, παλικάρι, ίσως προέρχεται από τη σλάβικη λέξη «βόδα» που σημαίνει νερό ή ‘‘βοδονίτσα’’ που είναι ο ‘‘νερόμυλος’’. Κοντά στο μοναστήρι  βρίσκονται έξι παμπάλαιοι νερόμυλοι που εξυπηρετούσαν τα χωριά της περιοχής μέχρι και τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο. Στη γύρω περιοχή, μπορείς να δεις ό,τι έχει απομείνει από αυτούς».

Το παλικάρι συγκινήθηκε από την επίσκεψή του στη μονή της Βαϊδενίτσας. Πριν φύγει, είπε: «Θα ξαναέρθω στις 8 Σεπτέμβρη στη γιορτή της μονής, στο γενέθλιο της Παναγίας». «Με το καλό να έρθεις, παιδί μου!», είπε ο μοναχός.

Έτσι είπε κι έτσι έκαμε ο Χρήστος. Από τότε επισκεπτόταν το μοναστήρι, όποτε το επιθυμούσε η ψυχή του. Κι έζησε αυτός καλά κι εμείς καλύτερα.  

Δήμητρα Μπουμποπούλου
 

[1] Πηγή: διαδίκτυο: greece.terrabook.com - Μέχρι τον Μεσοπόλεμο υπήρχαν καλόγεροι στη μονή, που ήταν μετόχι του Μεγάλου Σπηλαίου.
[2] Πηγή: διαδίκτυο: greece.terrabook.com - Πιθανόν να κτίστηκε για άμυνα και φύλαξη των χωριών της Καρδαμύλης και της Ανδρούβιστας από επιδρομές των Τούρκων. Μαζί με τη μονή του Σαμουήλ  και τον πύργο του Κιτρινιάρη χρησιμοποιήθηκαν σαν ισχυρό οχυρό τρίγωνο άμυνας.
[3] Πηγή: διαδίκτυο: greece.terrabook.com.
[4] Πηγή: διαδίκτυο: psigmataorthodoxias3.wordpress.com / Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν! - Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει: «Μου αναπτέρωσες πολύ το κουράγιο και μ’ έκανες να σκιρτώ από χαρά γιατί, αφού μου ανήγγειλες τα δυσάρεστα, πρόσθεσες τη φράση, που πρέπει να λέμε σε όλα όσα συμβαίνουν: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν» (δηλ. Δόξα στον Θεό για όλα) / Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο! // Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που την λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης. // Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης. // Μην παύσεις να την λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό. // Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη. Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά. // Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής …» [Απ’ την 193 Επιστολή του] Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή!

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΒΙΒΛΙΟ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

Koutsoviti

Η δική σας είδηση