Γράφει ο Δημήτρης Κονιδάρης
Την Τετάρτη 28 Ιουνίου ξεκίνησε πανηγυρικά το 36ο Φεστιβάλ του Σαϊνοπουλείου με μια μεγαλειώδη παράσταση έχοντας ως κεντρικό πρόσωπο έναν εκ των κορυφαίων εκπροσώπων του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού της πατρίδας μας με υπέρλαμπρη πορεία στο μουσικό μας στερέωμα, τον αγαπημένο Μανώλη Μητσιά.
Η συναυλία διοργανώθηκε από το Νομικό Πρόσωπο Πολιτισμού του Δήμου Σπάρτης και το Σαϊνοπούλειο Ίδρυμα που για μια φορά ακόμα απέδειξε ότι αποτελεί, μακράν του δευτέρου, τον σημαντικότερο πολιτιστικό φορέα στην Σπάρτη. Συμμετείχε η Φιλαρμονική ορχήστρα του Δήμου Σπάρτης υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Σαράντου Κανελλάκου ενώ έλαβαν μέρος και οι Λάκωνες καλλιτέχνες Τάσος Σκιαδάς, Έλενα Φουντά και Νίκος Βορίλας. Ασφαλώς, πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στους συνεργάτες του Μανώλη Μητσιά, τον Ηρακλή Ζάκκα (μπουζούκι) και τον Αχιλλέα Γουάστωρ (πιάνο). Η παράσταση τιτλοφορούνταν «50 χρόνια χρυσάφι» και έδωσε την απαραίτητη ώθηση στους Λάκωνες να κατακλύσουν το όμορφο θέατρο του Σαϊνοπουλείου Ιδρύματος.
Αναμφιβόλως η παρουσία του Μανώλη Μητσιά καθώς και η επιλογή των τραγουδιών ήταν εχέγγυο για μια υπέροχη βραδιά που άνοιξε το φεστιβάλ του Σαϊνοπουλείου με εντυπωσιακό τρόπο. Ο μεγάλος μας ερμηνευτής εμφανίστηκε σε δύο περιόδους στη συναυλία. Κατά την πρώτη απέδωσε πολύ γνωστά τραγούδια και ήταν εντελώς αναμενόμενη η συμμετοχή του κόσμου: «Δόξα τω Θεώ» του Μίκη Θεοδωράκη, «Ο Γιάννης ο φονιάς» του Μάνου Χατζιδάκι, «Τι να πούμε τι» και «Πού θα πάει πού θα βγει» του Γιώργου Χατζηνάσιου, « Μη χτυπάς σ’ ένα σπίτι κλειστό» και «Όσο αγαπιόμαστε τα δυο» του Λουκιανού Κηλαηδόνη καθώς και το περίφημο «Στην Ελευσίνα» του Δήμου Μούτση που ήταν και η πρώτη μεγάλη επιτυχία του το 1969.
Κατά τη δεύτερη περίοδο απέδωσε μοναδικά τα: «Γεια σου χαρά σου Βενετιά» του Σταύρου Ξαρχάκου, «Επειδή σ’ αγαπώ» του Γιάννη Σπανού, «Κυκλαδίτικο» και «Τσάμικος» του Μάνου Χατζιδάκι, «Αυτά τα χέρια» του Δήμου Μούτση», «Το τραγούδι της ξενιτειάς» και «Βρέχει στη φτωχογειτονιά» του Μίκη Θεοδωράκη, το παραδοσιακό «Μήλο μου κόκκινο» ενώ κατόπιν απαίτησης του κοινού ερμήνευσε, εκτός προγράμματος, το δημοφιλέστατο «Ερωτικό»(η πασίγνωστη «πιρόγα») του Θάνου Μικρούτσικου και, για μια ακόμα φορά, το «Δόξα τω Θεώ. Ευνόητο ήταν ότι στα περισσότερα από αυτά το κοινό συμμετείχε έντονα δείχνοντας τη δίψα του για καλή μουσική ενώ προκάλεσε το θαυμασμό η διατήρηση της φωνής του μεγάλου ερμηνευτή σε τόσο υψηλά επίπεδα μετά από 55 χρόνια πορείας. Πρέπει να τονιστεί ότι είναι πολύ σημαντικό να ακούγονται πασίγνωστες επιτυχίες του ένδοξου παρελθόντος από τον ιστορικό πρώτο τους ερμηνευτή, κάτι που σπανίζει πλέον.
Παράλληλα, οι Λάκωνες καλλιτέχνες Τάσος Σκιαδάς, Έλενα Φουντά και Νίκος Βορίλας, με τη σειρά τους, στάθηκαν με αξιοπρέπεια δίπλα σε έναν ερμηνευτή θρύλο και απέδωσαν γνωστότατα κομμάτια όπως «Αυτόν τον κόσμο τον καλό» του Σταύρου Ξαρχάκου, «Το παλιό ρολόι» και «Αχ χελιδόνι μου» του Μάνου Λοϊζου, «Έλα πάρε μου τη λύπη», «Πες μου μια λέξη», «Άσπρο περιστέρι», «Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι» του Μάνου Χατζιδάκι, «Δώσε μου το στόμα σου» και «Πρώτη φορά» του Μίμη Πλέσσα, «Την ενδεκάτη εντολή» του Γιώργου Χατζηνάσιου και «Κάθε λιμάνι και καημός» του Γιώργου Κατσαρού. Όπως φαίνεται και από τα ανωτέρω παρατιθέμενα τραγούδια, επρόκειτο για μια αληθινή πανδαισία με σπουδαία, διαχρονικά και πολυτραγουδισμένα άσματα που έχουν χαράξει ξεχωριστή πορεία στο διάβα των δεκαετιών. Ουσιαστικά, δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό να ισχυριστούμε, ότι απολαύσαμε κάτι από το μαγικό κλίμα των συναυλιών της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Ασφαλώς, η αθρόα προσέλευση των θεατών βοήθησε ακόμα περισσότερο στη δημιουργία μιας εξαιρετικής ατμόσφαιρας που θα μείνει, πιστεύω, χαραγμένη στις μνήμες όλων.
Οπωσδήποτε αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους καλλιτέχνες, στα μέλη της Φιλαρμονικής Σπάρτης και, κυρίως, στον μαέστρο Σαράντο Κανελλάκο που έκανε εξαίσια δουλειά για μία ακόμα φορά. Το Νομικό Πρόσωπο Πολιτισμού του Δήμου Σπάρτης σημείωσε μια μεγάλη επιτυχία με την έλευση ενός μεγέθους του διαμετρήματος του Μανώλη Μητσιά ενώ το Σαϊνοπούλειο, όπως αναφέρθηκε, απέδειξε ότι είναι ο βασικότερος πολιτιστικός πυλώνας στην πόλη της Σπάρτης.
Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφέρω κάτι για την πρόεδρο και συνιδρύτρια του Σαϊνοπουλείου Ιδρύματος, αείμνηστη Χρυσαυγή Σαϊνοπούλου, που στο άκουσμα του ονόματός της ακούστηκε, δικαίως, έντονο χειροκρότημα από τους παρισταμένους. Η, πραγματικά, άξια αυτή γυναίκα στάθηκε αληθινός βράχος σε θέματα πολιτισμού επί σειρά δεκαετιών και, κατά τις πάμπολλες παραστάσεις που διεξήχθησαν με τη δική της μέριμνα, παρέμενε (έως το καλοκαίρι του 2021) στο γραφείο της κατά την είσοδο του θεάτρου χαιρετώντας εγκαρδίως τους θεατές που εισέρχονταν. Λίγο πριν την έναρξη της προχθεσινής συναυλίας περνώντας βιαστικά έξω από το γραφείο της, μη όντας ιδιαιτέρως συγκεντρωμένος, κοίταξα προς την καρέκλα της, την είδα κενή και χρειάστηκα μερικά εκατοστά του δευτερολέπτου για να συνειδητοποιήσω ότι δεν είναι πλέον μαζί μας. Ωστόσο, η παρακαταθήκη της είναι πολύ βαριά και όλοι οι φίλοι της Τέχνης στην Λακωνία της χρωστάμε παντοτινή ευγνωμοσύνη.
Ενημερωθείτε για όλη την επικαιρότητα της Λακωνίας και όχι μόνο μέσα από τη συνεχή ροή του www.lakonikos.gr. Κάνετε like στη σελίδα και γίνετε μέλος στην ομάδα του lakonikos.gr στο Facebook για να μαθαίνετε τα νέα πρώτοι! Με το κύρος και την αξιοπιστία του «Λακωνικού Τύπου», της μοναδικής ημερήσιας εφημερίδας της Λακωνίας με ιστορία 27 και πλέον ετών
