Το μυθιστόρημα «Πριν κρυώσει ο καφές» με συγγραφέα τον Τοσικάζου Καβαγκούτσι, διάβασε και παρουσιάζει στο κοινό, με εμπεριστατωμένη κριτική, η Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης. Το βιβλίο (σελίδες 247) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κλειδάριθμος».
Γράφει για τη Λέσχη ο Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου:
«Ο Τοσικάζου Καβαγκούτσι, που γεννήθηκε το 1971 στην Οσάκα της Ιαπωνίας και που έχει ασχοληθεί, κυρίως με τον θεατρικό γραπτό λόγο, κατά τη γνώμη μου, μας παραθέτει εδώ ένα θεατρικό κείμενο άρτιο στην δομή, τους διαλόγους, τους χρόνους και την σκηνογραφία του.
Οι χαρακτήρες παρουσιάζονται με καθαρότητα και λιτότητα στην εκφορά του λόγου και η παρουσία των ηρώων στη σκηνή, όπου σκηνή είναι ένα καφέ ρετρό αισθητικής, διαγράφεται ολοκάθαρη, λαμπερή, με σταθερό περίγραμμα και καθόλου υπαινικτικό ύφος. Οι ήρωες, ρεαλιστές, ξέρουν ποιοι είναι, τι αποζητούν και μέχρι ποιο σημείο της ‘πολλά υποσχόμενης μαγείας’, ό,τι σερβίρει το καφέ δηλαδή, μπορούν να ευοδωθούν οι επιδιώξεις τους. Εξάλλου, το μυθιστόρημα αυτό του συγγραφέα, όπως μας φωτίζει το βιογραφικό παράρτημα στο εξώφυλλο του βιβλίου, δεν είναι παρά η σεναριακή απόδοση μιας σειράς θεατρικών έργων με κοινή θεματική, που παρουσίασε στο 10ο Suginami Drama Festival και τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο!
Το κείμενο περιλαμβάνει τέσσερις πράξεις, μέσα στις οποίες οι θαμώνες από παρατηρητές και προσωπικό του καφέ, γίνονται ήρωες -πρωταγωνιστές σε κάθε μία από τις τέσσερις πράξεις-ιστορίες του «Πριν κρυώσει ο καφές». Με λιτά εκφραστικά μέσα, έντονες και στοχευμένες ατάκες, καθημερινά σύγχρονα ρούχα που προσδιορίζουν την ταυτότητα των ηρώων, σχηματοποιείται και το πλαίσιο δράσης της ιστορίας της οποίας γίνεται η αφήγηση.
Το κλασικό θεατρικό κουδούνι-καμπανάκι , που καθορίζει το τέλος και την αρχή κάθε πράξης, εδώ αντικαθίσταται με το έντονο ντριν-ντριν που παράγει η βαριά ταμειακή μηχανή-αντίκα.
Υπάρχει ένα μικρό τελετουργικό, μια παύση, μια αναμονή, για το πρόσωπο ή το συμβάν που είναι το κλειδί για την εξέλιξη της ιστορίας. Επίσης υπάρχει σχετική οικονομία χρόνου. Οι ήρωες δεν μακρηγορούν, οι σιωπές και οι μονόλογοι είναι μικροί, οι χρόνοι μοιρασμένοι και οι χαρακτήρες που είναι όλοι τους μέρη της συνολικής εικόνας του αιωνόβιου καφενείου, <Φουνικούλι-Φουνικούλα>, ζωντανεύουν κάθε φορά που γίνονται οι πρωταγωνιστές της ιστορίας τους.
Το μοναδικό υπερρεαλιστικό στοιχείο εκτός από αυτή καθαυτή την ιστορία (το ταξίδι στο παρελθόν, ή το μέλλον, μέσω μιας χρονομηχανής που είναι ένα φλιτζάνι καλοσερβιρισμένου ζεστού καφέ, σε μια συγκεκριμένη θέση, σε ένα συγκεκριμένο τραπέζι που το φυλά κάποιο γυναικείο φάντασμα), είναι αυτό το ίδιο το καφενείο: Εκ πρώτης όψεως απόκοσμο, με τρία μεγάλα ρολόγια τοίχου, από τα οποία μόνο το ένα δείχνει την πραγματική την τρέχουσα ώρα, με παλιά επίπλωση, με τεχνητό φως που ρίχνουν τρία μεγάλα λαμπατέρ, πλημμυρίζει το χώρο με σέπια χρώμα. Απομονωμένο και σε θέση που μόνο ένας μυημένος πελάτης ανακαλύπτει… Από την άλλη πλευρά, το καφενείο, γίνεται παραγωγός συναισθημάτων, υπερβάσεων και επιτυχημένων ενδοσκοπήσεων, ελπίδας, ψυχολογικής αναγέννησης και... ενθάρρυνσης!
Μουσική επένδυση; Οι εξωτερικοί ήχοι, το συνεχές μιν-μιν που κάνουν τα τζιτζίκια Χιγκουράσι. Εσωτερικά, εκτός το γκλιν-γκλιν που κάνουν τα σερβίτσια, εκτός από την χροιά φωνής των ηρώων-πρωταγωνιστών, το παρήγορο γουργουρητό του καφέ που ετοιμάζεται στις καφετιέρες!
Και οι τέσσερις ιστορίες είναι δυνατές, τρυφερές και αποπνέουν την ευαισθησία που διαθέτει ο συγγραφέας. Επιπλέον καλλιεργούν την ελπίδα και τη δύναμη ψυχής που χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε παρά τα εμπόδια που επιφυλάσσει η ζωή!
Ιστορία πρώτη:
Πρωταγωνιστές: Γκόρο Κατάνια και Φουμίκο Κιοκάουα, οι εραστές
Θαμώνας: Γιάεκο Χιράι
Προσωπικό: Τοκίτα Κάζου και Κέι Τοκίτα
Μόνιμος θαμώνας: Η γυναίκα -φάντασμα ( η γυναίκα με τα άσπρα)
Το Περιεχόμενο της ιστορίας: Δυο ερωτευμένοι και επιτυχημένοι επαγγελματικά νέοι αμφιβάλλουν για τη βαρύτητα των συναισθημάτων του ενός προς τον άλλο και οι διευκρινίσεις δίνονται, σε μια πλασματική συνάντηση που έχουν οι δυο τους στο παρελθόν.
Ιστορία δεύτερη:
Πρωταγωνιστές: Το αντρόγυνο: Φουσάγκι, άτομο με Αλτσχάιμερ, ο σύζυγος και Κοτάκι, νοσηλεύτρια η σύζυγος
Προσωπικό: Κέι Τοκίτα και Τοκίτα Κάζου
Θαμώνας: Κούμι Χιράι
Μόνιμος θαμώνας: Η γυναίκα -φάντασμα (η γυναίκα με τα άσπρα)
Το περιεχόμενο της ιστορίας: Η σύζυγος παίρνει από τον ασθενή με Αλτσχάιμερ σύζυγό της, τις διαβεβαιώσεις που χρειάζεται για να συνεχίσει να τον περιθάλπτει, μέσω ενός γράμματος που της δίνει όταν τη συναντά στο παρελθόν
Ιστορία τρίτη:
Πρωταγωνιστές: Χιράι Κούμι και Κοτάκι Κούμι, οι αδελφές
Προσωπικό: Ναγκάρε Τοκίτα, ιδιοκτήτης, Κάζου Τοκίτα και Κέι Τοκίτα
Μόνιμος θαμώνας: Η γυναίκα-φάντασμα ( η γυναίκα με τα άσπρα)
Το περιεχόμενο της ιστορίας: Η μικρότερη αδελφή επιδιώκει να συναντήσει τη μεγαλύτερη που έχει εγκαταλείψει την οικογενειακή επιχείρηση στο Σεντάι και έχει ανοίξει μπαρ στο Τόκυο, αλλά αυτή την αποφεύγει... μέχρι που τις χωρίζει ο θάνατος! Για να κατευνάσει τις τύψεις της η δεύτερη, επιδιώκει μια συνάντηση με τη μικρή της αδερφή στο παρελθόν, όπου δίνονται οι αναγκαίες επεξηγήσεις και η ίδια αλλάζει ρότα και εκπληρώνει τα σχέδια της αδερφής της έστω και μετά το θάνατό της.
Ιστορία τέταρτη:
Πρωταγωνιστές: Κέι Τοκίτα, η μητέρα, Μίκι Τοκίτα, η κόρη, Ναγκάρε, ο πατέρας,(μιλά στο τηλέφωνο), Κάζου Τοκίτα (η νέα σύζυγος)
Προσωπικό: Ο νέος υπάλληλος του καφέ (απασχολημένος με την ταμειακή)
Μόνιμος θαμώνας: Η γυναίκα -φάντασμα (η γυναίκα με τα άσπρα. Εμφανίζεται όσο βρίσκεται η Μίκι στην καφετέρια)
Το περιεχόμενο της ιστορίας: Μια μητέρα που εγκυμονεί ένα παιδί με κίνδυνο να πεθάνει λόγω σοβαρής καρδιοπάθειας, ξεπερνά τις αμφιβολίες να ζήσει και να διακόψει την εγκυμοσύνη, ή να φέρει σε πέρας την εγκυμοσύνη και να πεθάνει, σε μια συνάντηση από το μέλλον με την αγέννητη κόρης της, όπου ‘’βλέπει’’ την εξέλιξη της ιστορίας εάν και εφόσον το παιδί γεννηθεί. Αυτό τη βοηθάει να πάρει τη σωστή απόφαση...!»
