Συνέντευξη στον Χρ. Πετρούλια
Όταν το μακρινό -πλέον- 2001 μια συντροφιά φίλων που έτρεφε αγάπη στην υποκριτική και το θέατρο αποφάσιζε να προχωρήσει στη σύσταση μιας ερασιτεχνικής ομάδας, κανείς δεν φανταζόταν πως δύο δεκαετίες αργότερα, το συγκεκριμένο είδος Τέχνης θα είχε αποκτήσει το δικό του φανατικό κοινό στη Λακωνία. Οι πρωτεργάτες της Ερασιτεχνικής Θεατρικής Ομάδας Λακωνίας (ΕΘΟΛ) και οι συνεχιστές του οράματος κατόρθωσαν στο διάβα του χρόνου, με «υλικά» τη αφοσίωση, την επιμονή, τον ζήλο και το πάθος, στηριγμένα στα γερά «θεμέλια» του έμφυτου ταλέντου, να προσελκύσουν ενώπιον της «σκηνής» τους ανθρώπους όλων των κοινωνικών ομάδων και ηλικιών. Επίτευγμα που, σίγουρα, πιστώνεται σε ένα σύνολο που με σταθερά βήματα -συν των χρόνω- κατάφερε να ανελιχθεί σε όλα τα επίπεδα και να κατακτήσει κορυφές.
Με υποδειγματικό τρόπο οργάνωσης κι επιμέλειας, η ΕΘΟΛ «ανεβάζει» κάθε χρόνο επιλεγμένες και ποιοτικές παραστάσεις, που έχουν πλοκή άλλοτε κωμική κι άλλοτε κωμικοτραγική, προκαλώντας στον θεατή αισθήματα ευθυμίας, ευφορίας, αλλά και περισυλλογής για καταστάσεις που διαχρονικά διαδραματίζονται στις κοινωνίες, όπου γης. Καλλιτεχνικές παρεμβάσεις που ανοίγουν το «παράθυρο» στην 6η Τέχνη, αφυπνίζουν συναισθήματα κι εκπέμπουν κοινωνικά μηνύματα για σκέψη και προβληματισμό μέσα από τις αναγκαίες «πινελιές» χιούμορ, σάτιρας, συνταιριασμένες με στιγμές τραγικότητας.
Οι ηθοποιοί της ΕΘΟΛ ανεβαίνουν στο θεατρικό σανίδι για να ενσαρκώσουν τον εκάστοτε ρόλο, υποδυόμενοι ετερόκλητους χαρακτήρες που μεταφέρουν σε μικρογραφία τη δομή και υφή μιας ολόκληρης κοινότητας. Αποδίδουν χαρισματικά τις εκφάνσεις της ζωής, διανθισμένες με περίτεχνο περίβλημα, αλλά και λιτό «αποτύπωμα». Η πρόκληση της σύνδεσης της καθημερινότητας με τη μυθοπλασία είναι αυτό που τους εκφράζει και τους συναρπάζει. Γιατί όπως είχε πει κάποτε και ο σπουδαίος Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Άρθουρ Μίλερ, «το θέατρο είναι τόσο ατελείωτα συναρπαστικό επειδή είναι τόσο τυχαίο. Μοιάζει τόσο πολύ με τη ζωή».
Με αφορμή τη συμπλήρωση 20 ετών δραστηριότητας και προσφοράς στον τόπο, στον «Λακωνικό Τύπο» μίλησαν ο πρόεδρος της ΕΘΟΛ Χρήστος Ασλιχανίδης και ο αντιπρόεδρος Παναγιώτης Κουντάνης, οι οποίοι μαζί με τους συναδέλφους τους έχουν καταθέσει τα διαπιστευτήριά τους στο παλκοσένικο, εισπράττοντας το αυθόρμητο χειροκρότημα και την αποθέωση.
- Πότε και με ποια αφορμή ιδρύθηκε η ΕΘΟΛ;
Χρήστος: Μια παρέα που αγαπούσε το θέατρο ανέβασε κάποτε μια παράσταση, η παρέα έγινε ομάδα θεάτρου και μαζί με άλλους φίλους λίγο αργότερα δημιούργησαν την ΕΘΟΛ.
Η ΕΘΟΛ ιδρύθηκε το 2001. Στόχοι της είναι η συνεργασία ανθρώπων με καλλιτεχνικές αναζητήσεις, η τόνωση της πνευματικής και επιμορφωτικής κίνησης στην πόλη μας μέσω του θεάτρου και η ανάπτυξη της θεατρικής δραστηριότητας στη Σπάρτη. Μέσα από την ΕΘΟΛ μπορεί να μη γίνουμε καλοί ηθοποιοί, αλλά μπορούμε σίγουρα να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
- Ποιοι ήταν οι εμπνευστές και πρωτοπόροι πίσω από τη σύσταση της ομάδας;
Παναγιώτης: Τα ιδρυτικά μέλη της ΕΘΟΛ φρόντισαν η ομάδα να είναι ανοιχτή για όλους κι έτσι γρήγορα έγινε «η ομάδα μας» για όλους.
Δυσκολευτήκαμε να καταλάβουμε το ερώτημα σας, αλλά ναι παρότι πράγματι υπήρξαν κάποιοι που της έδωσαν πνοή, που έδωσαν ψυχή και σώμα στα πρώτα βήματα της ομάδας και για μεγάλο χρονικό διάστημα, μερικοί έως και τώρα, φρόντισαν οι ίδιοι να έχουν διακριτικό ρολό και να τηρούν ίσες αποστάσεις και δε θα τους «ξεμπροστιάσουμε» εμείς. Έτσι φαίνεται πως οι εμπνευστές και οι πρωτοπόροι, παρότι η ομάδα έχει παρελθόν, θα βρίσκονται πάντα στο δυναμικό της παρόν.
- Στόχοι είναι η συνεργασία ανθρώπων με καλλιτεχνικές αναζητήσεις, η τόνωση της πνευματικής και επιμορφωτικής κίνησης στην πόλη μας μέσω του θεάτρου», αναφέρεται στο βιογραφικό της Ομάδας. Θεωρείτε πως έχουν επιτευχθεί αυτές οι επιδιώξεις;
Παναγιώτης: Φυσικά και δεν έχουν επιτευχθεί. Φυσικά και θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε. Θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε άκοπα όχι μόνο να βρίσκουμε τους τρόπους, αλλά και να μαθαίνουμε από καταξιωμένους δασκάλους για να μπορούμε να προσφέρουμε.
Η προσπάθεια μας για τον σκοπό αυτό και με συνεργασίες με άλλους συλλόγους στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας είναι αδιάκοπη.
Δεν έχουμε μάθει να ευλογούμε τα «γένια» μας, αλλά αν δείτε τις προσπάθειες μας μόνο τα τελευταία χρόνια, μας επιτρέπουν να πιστεύουμε ότι «το πρώτο το σκαλί» το ανεβήκαμε, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν έχουμε μπροστά μας σκάλες ολόκληρες.
«Η ΕΘΟΛ γρήγορα έγινε "η ομάδα μας" για όλους»
- Ποια ήταν η πιο «δυνατή» και η καλύτερη στιγμή στην 20ετή πορεία της ΕΘΟΛ;
Χρήστος: Δύσκολη ερώτηση γιατί δεν είναι μόνο μια. Κάθε παράσταση που κάνουμε προσπαθούμε να είναι πιο «δυνατή» και καλύτερη από την προηγουμένη. Όλες ήταν πολύ καλές, αλλά αφού πρέπει να πω μια, πιστεύω ότι για μένα ξεχώρισε λιγάκι παραπάνω η παράσταση «Τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός» γιατί ήταν ένα έργο που τα είχε όλα. Γέλιο, συγκίνηση, πικρές αλήθειες, καλό κλίμα μεταξύ των ηθοποιών και μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο.
- Δύσκολες περιόδους και εμπόδια στη διάρκεια της διαδρομής, αντιμετωπίσατε;
Χρήστος: Το πιο σοβαρό πρόβλημα που είχαμε είναι όταν μείναμε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς δική μας στέγη να κάνουμε πρόβες και αναγκαζόμασταν να πηγαίνουμε σε σπίτια ή φροντιστήρια φίλων. Μετά από λίγο, όμως, η προηγουμένη Δημοτική Αρχή μας παραχώρησε τη βιβλιοθήκη να κάνουμε εκεί τις πρόβες (και την ευχαριστούμε πάρα πολύ), αλλά και πάλι άμα δεν είναι δικό σου ο χώρος, δεν μπορείς να κινηθείς ελευθέρα. Τα τελευταία δυο χρονιά έχουμε δικό μας χώρο και είμαστε πολύ χαρούμενοι για αυτό.
- Από τις συνεργασίες που έχετε αναπτύξει με καταξιωμένους σκηνοθέτες, ποιες οι εντυπώσεις που αποκομίσατε;
Παναγιώτης: Οι συνεργασίες της ομάδας με καταξιωμένους σκηνοθέτες είναι αυτές που μας χάρισαν όλα αυτά τα χρόνια έναν απίστευτο πλούτο.
Οι άνθρωποι του θεάτρου που συνεργάστηκαν μαζί μας, μας χάρισαν απλόχερα την εμπειρία και τις γνώσεις τους.
Οι εντυπώσεις μας είναι άριστες και είμαστε ευγνώμονες, αλλά -ξέρετε- εισπράξαμε το ίδιο και εμείς.
Έχει ενδιαφέρον να πούμε ότι και οι σκηνοθέτες μάς είπαν πολλές φορές, πόσο κοντά στο «πραγματικό» δημιουργικό θέατρο βρέθηκαν, δουλεύοντας μαζί μας.
Γιατί παρότι είχαν να κάνουν με αδούλευτους ερασιτέχνες, το μεράκι και η ομαδική δουλειά μας, απαλλαγμένη από ίντριγκες και συμφέροντα, έφταναν για να μας ευχαριστούν για τη συνεργασία μας και να μας λένε αυτό που κάνουμε εδώ είναι το θέατρο...
«Καλύτερη στιγμή όταν υποκλινόμαστε πραγματικά μπροστά στους θεατές»
- Η περίοδος της πανδημίας έπληξε και τον καλλιτεχνικό χώρο. Πως αντιμετωπίσατε ένα μακρύ χρονικό διάστημα δίχως παλκοσένικο κι ερμηνεία ρόλων; Σας έλλειψε η επαφή με το κοινό;
Χρήστος: Εγώ προσωπικά πέρασα πολύ δύσκολα γιατί δεν είχα ούτε δουλειά, ούτε το θέατρο. Εννοείται πως μας έλλειψε η επαφή με τον κόσμο, όπως και η επαφή με τα άλλα παιδιά της ομάδας. Ελπίζω να μην χρειαστεί να ξανακλείσουν τα θέατρα γιατί δεν θα το αντέξουν ούτε οι ηθοποιοί, άλλα ούτε και οι θεατές.
- Τελικά, «αν μας αντέξει το σκοινί», φαίνεται στο χειροκρότημα;
Παναγιώτης: Εδώ έχουμε το απολυτό ΝΑΙ με κεφάλαια. Προσοχή, όμως, ΟΧΙ με την έννοια της «εμπορικής» αποδοχής, η ΕΘΟΛ έχει την ευχέρεια, αλλά και την υποχρέωση να παρουσιάζει το ΘΕΑΤΡΟ, όχι μόνο το θέατρο που πουλάει.
Ξέρετε, το χειροκρότημα είναι η μόνη ανταμοιβή μας για τουλάχιστον 500 ώρες σκληρής, αλλά και δημιουργικής δουλειάς σε κάθε παράσταση από όλους μας –όχι μόνο αυτών που βλέπετε στη σκηνή.
Η καλύτερη στιγμή μας είναι όταν, με τα χεριά ενωμένα, υποκλινόμαστε πραγματικά μπροστά στους θεατές μας και, ναι, κάθε φορά το ίδιο άγχος, αν θα μας αντέξει το σχοινί…
- Σε γενικό πλαίσιο, οι Σπαρτιάτες και γενικά οι Λάκωνες έχουν ταλέντο στην υποκριτική;
Παναγιώτης: (Γέλιο) Μας συγχωρείτε, αλλά μας φαίνεται αστείο πια… Μετά από τόσα χρόνια επαφής μας με το θέατρο και με καταξιωμένους δασκάλους, καταλαβαίνουμε πια πως, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, ταλέντο δεν υπάρχει.
Το είδαμε στην πρώτη μας ανάγνωση, στην πρώτη μας επαφή με τη σκηνή, στην πρώτη μας άσκηση, δεν έχουμε «ταλέντο» και δεν χρειάζεται να έχουμε.
Αυτό πρέπει να το πούμε ξεκάθαρα, γιατί πολλές φορές αυτοί που θέλουν να έρθουν στην ομάδα, νομίζουν ότι θα πρέπει να έχουν κάποιο ταλέντο.
Αυτό που βλέπετε στη σκηνή είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς μηνών και αγάπης για το θέατρο. Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο.
«Χρειαζόμαστε ένα θέατρο, το ζητάμε χρόνια»
- Θα μπορούσαν κάποια από τα μέλη της ΕΘΟΛ να «σταθούν» σε επαγγελματικό επίπεδο και να ακολουθήσουν μια καριέρα στον χώρο του θεάτρου;
Παναγιώτης: Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως όλα τα μέλη της ομάδας μας, είμαστε και θα παραμένουμε ερασιτέχνες όσο βρισκόμαστε στην ΕΘΟΛ.
Σίγουρα με την επαφή με το θέατρο και τη σκληρή δουλειά, κάποια παιδιά μετά από χρόνια έχουν μεγαλύτερη ευχέρεια, όμως η συμμετοχή νέων μελών στις παραστάσεις είναι πάντα το ζητούμενο.
Όλοι μας αγαπάμε το θέατρο και προσπαθούμε να προσφέρουμε στον πολιτισμό στον τόπο μας και πιστέψτε μας είναι τελείως διαφορετικό το θέατρο της προσφοράς από αυτό της καριέρας.
Ίσως είναι και λίγο, πολύ λίγο, να μιλάμε για το εάν θα μπορούσαν κάποιοι να σταθούν επαγγελματικά στον χώρο, μπροστά σ’ αυτή την ολόψυχη και επίπονη προσφορά τους στην ομάδα.
- Η συνεργασία με τους τοπικούς φορείς κι αρχές είναι καλή; Τι ζητάτε από αυτούς για την περαιτέρω ενίσχυση της Ομάδας;
Χρήστος: Θα έλεγα ότι είναι καλή. Ό,τι χρειαστούμε θα μας το δώσουν χωρίς να υπάρξει κάποια αντίρρηση. Χρειαζόμαστε ένα θέατρο όμως. Το ζητάμε χρόνια. Είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Ένα θέατρο με μικρή χωρητικότητα, να γίνονται κάθε Σαββατοκύριακο παραστάσεις. Ο κόσμος της Σπάρτης περιμένει πως και πως την ΕΘΟΛ να κάνει παράσταση γιατί δεν γίνεται τίποτα άλλο στη πόλη μας. Εκτός από το καλοκαίρι που βλέπουμε κάποιες παραστάσεις στο Σαϊνοπούλειο. Φανταστείτε, λοιπόν, ένα μικρό θέατρο και κάθε Σαββατοκύριακο να γίνεται ένα δρώμενο. Οι περισσότερες ερασιτεχνικές ομάδες που έχουμε γνωρίσει σε άλλες πόλεις έχουν δικό τους θέατρο. Μακάρι κάποια στιγμή να γίνει και στη Σπαρτή.
Παναγιώτης: Η συνεργασία, λοιπόν, με τους τοπικούς φορείς είναι καλή έως άριστη, όμως με τα ασφυκτικά στενά όρια και τα πενιχρά μέσα που διαθέτει η πόλη μας για τον πολιτισμό, δεν μπορούμε παρά να ζητάμε πάντα περισσότερα. Πιστεύουμε πως υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης στις σχέσεις μεταξύ τοπικών φορέων και όλων των συλλόγων που ασχολούνται με τον πολιτισμό, όχι μόνο με την ΕΘΟΛ, έτσι που να μπορούμε να εξασφαλίσουμε κάποτε, έστω τα αυτονόητα για την πόλη μας.
«Ο κόσμος περιμένει πως και πως την ΕΘΟΛ να κάνει παράσταση»
- Η ΕΘΟΛ συχνά φανερώνει και το κοινωνικό της πρόσωπο με οργάνωση ή συμμετοχή σε πρωτοβουλίες στήριξης κι ενίσχυσης συνανθρώπων μας. Από πού πηγάζει αυτή η διάθεση προσφοράς προς το σύνολο; Αποτελεί ανάγκη ή «υποχρέωση»;
Χρήστος: Όπως ξέρετε, κάθε χρόνο βοηθάμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Έχουμε κάνει παραστάσεις ή καλέσματα να μαζευτούν υλικά πρώτης ανάγκης υπέρ του Γηροκομείου, του Ασύλου Ανιάτων, του Ερυθρού Σταυρού, για το κοινωνικό παντοπωλείο του Δήμου, για τους προσφυγές, αλλά και για ανάγκες περιοχών εκτός Λακωνίας. Εγώ πιστεύω ότι είναι υποχρέωση μας να βοηθάμε τον συνάνθρωπο με ό,τι μπορούμε. Χωρίς να κοιτάμε χρώμα, φύλο, θρησκεία, ηλικία. Το θέατρο μάς το διδάσκει, άλλωστε, αυτό.
- Πιο άμεσα, τι να περιμένουμε από την ΕΘΟΛ ενόψει του φετινού καλοκαιριού;
Χρήστος: Μετά από ενάμιση χρόνο σχεδόν απραξίας, αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι. Θα ανεβάσουμε το Τάβλι του Κεχαΐδη σε σκηνοθεσία Κώστα Λαού. Σύντομα θα ανακοινώσουμε το πρόγραμμα των παραστάσεων. Ευχαριστούμε πολύ τον «Λακωνικό Τύπο» για τη στήριξη και για τη συνέντευξη αυτή.
Η διαδρομή της ΕΘΟΛ
Η ΕΘΟΛ ιδρύθηκε το 2001 και στόχοι της είναι η συνεργασία ανθρώπων με καλλιτεχνικές αναζητήσεις, η τόνωση της πνευματικής και επιμορφωτικής κίνησης στην πόλη μέσω του θεάτρου και η ανάπτυξη της θεατρικής δραστηριότητας στη Σπάρτη.
Θεατρική δραστηριότητα
2001. «Ο Χιονάνθρωπος και το κορίτσι» σε σκηνοθεσία Κ. Φαρμασώνη.
2004. «Συζήτηση περί ματαιότητας», «Η μεγάλη κομπίνα», «Η Μπουχάρα» μονόπρακτα του Κώστα Μουρσελά.
2005. «Λυσιστράτη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας».
2006. «Η πιο δυνατή» μονόλογος του Στρίντμπεργκ.
2008. «Κηφισοφών» και “Γαλάζια Χελώνα” μονόπρακτα του Δ. Ψαθά.
2009. «Μπαμπάδες με Ρούμι» των Θ. Παπαθανασίου και Μ. Ρέππα, σε σκηνοθεσία Π. Κοκκορού, σκηνογράφου.
2010. «Το Ενυδρείο» του Κώστα Μουρσελά, σε σκηνοθεσία Ελένης Θεοδωρίδου.
2011. «Γκόλφω forever» του Ντίνου Σπυρόπουλου, σε σκηνοθεσία Αντώνη Μπαμπούνη.
Συμμετοχή στο 27ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Καρδίτσας 11-20 Μαρτίου 2011
• Πρώτο Βραβείο «Καλύτερης Παράστασης»
• Βραβείο σκηνοθεσίας Βραβείο πρωτότυπου κειμένου
• Βραβείο Α΄ γυναικείου ρόλου
• Βραβείο μουσικής επένδυσης
• Βραβείο ενδυματολογίας
• Ειδικό έπαινο
2011. Οργάνωση εργαστηρίου αυτοσχεδιασμού και υποκριτικής σε συνεργασία με το Σαϊνοπούλειο Ίδρυμα.
2011. «Ποιος σκότωσε τον William?» της Λίλιαν Δημητρακοπούλου, σκηνοθεσία Αντώνη Μπαμπούνη.
Συμμετοχή στο 28ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Καρδίτσας 9-11 Μαρτίου 2012
• Βραβείο πρωτότυπης μουσικής
• Βραβείο μουσικής επένδυσης
• Βραβείο Β΄ γυναικείου ρόλου
2012. «Γυναικείες Ιστορίες» μουσικοχορευτική παράσταση.
2012. «Η Πόλη» μονόπρακτο της Λούλα Αναγνωστάκη.
2012. «Η μπουγάδα του Αϊ Βασίλη» δραματοποιημένο παραμύθι της Ιωάννας Κυρίτση.
2013. «Ζευγάρια στο Χρόνο» επιθεώρηση.
2013. «Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα» δραματοποιημένο παραμύθι.
2014. «Μια γνωστή Ιστορία Αγάπης» σκηνοθεσία Ζωή Ξανθοπούλου.
2014. «Οι περιπέτειες της κοκκινοσκουφίτσας» συμμετοχή σε αθλητική παράσταση του Tennis club Σπάρτης.
2015. «Δεν είμαι εγώ» του Γρηγορίου Ξενόπουλου, σε σκηνοθεσία Περικλή Αλμπάνη.
2015. «Ο Αϊ Βασίλης στην φυλακή» δραματοποιημένο παραμύθι.
2016. «H κόμισσα της φάμπρικας» σε σκηνοθεσία Περικλή Αλμπάνη.
Συμμετοχή στους 30ους Πανελλήνιους θεατρικούς Αγώνες Ερασιτεχνικών Θιάσων του Δήμου Ζωγράφου 1-20 Σεπτεμβρίου.
• Βραβείο «Καλύτερης Παράστασης»
• Βραβείο σκηνικών
• Βραβείο Β’ ανδρικού
• Βραβείο Β’ γυναικείου ρόλου
2016. «Tα μαγικά μαξιλάρια» διασκευή γνωστού παραμυθιού.
2017. «Ο Μίδας έχει αυτιά γαϊδάρου» του Μανώλη Κορρέ σε σκηνοθεσία Κώστα Λαού.
2017. «Μαύρη παρηγοριά» του Ν. Λάσκαρη, «Ένα ηλιόλουστο πρωινό» των Σ. και Ι. Κιντέρο και «Πρόταση γάμου» του Α. Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Κώστα Λαού.
2017. «Χριστουγεννιάτικες Αφηγήσεις» συντονισμός και ιδέα Φλώρα Καλομοίρη
2018. «Τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός» των Μ. Ρέππα – Θ. Παπαθανασίου, σε σκηνοθεσία Κώστα Λαού.
2018. «8 γυναίκες αφηγούνται» συντονισμός από Μέλη της Ε.Θ.Ο.Λ.
2019. «Οι ηλίθιοι» του Νιλ Σάιμον, σε σκηνοθεσία Κώστα Λαού.
2019. «Επείγοντα περιστατικά» του Αρκά, σε σκηνοθεσία Κώστα Λαού.
Συμμετοχή στο 1ο Φεστιβάλ Θεάτρου στην Ανδρίτσαινα
• Βραβείο «Καλύτερης Παράστασης»
2020. «Αναμείνατε στο ακουστικό σας» του Χαλ Σάλουεν σε σκηνοθεσία Γαλήνης Τσεβά
Τα μέλη της ΕΘΟΛ, που πλέον απαριθμούνται στα 50 άτομα, συμμετέχουν σε σεμινάρια θεατρικής παιδείας. Η ΕΘΟΛ συνεργάζεται με την Περιφερειακή Ενότητα Λακωνίας, τους δήμους της Λακωνίας, τις Δ/νσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Λακωνίας, την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λακωνίας και άλλους φορείς, συμμετέχοντας ενεργά σε αποκριάτικα δρώμενα, σε αφηγήσεις και παρουσιάσεις παραμυθιών, σε παρουσιάσεις βιβλίων λογοτεχνικού και ιστορικού περιεχομένου και σε θεατρικά δρώμενα.
Ενημερωθείτε για όλη την επικαιρότητα της Λακωνίας και όχι μόνο μέσα από τη συνεχή ροή του www.lakonikos.gr. Κάνετε like στη σελίδα και γίνετε μέλος στην ομάδα του lakonikos.gr στο Facebook για να μαθαίνετε τα νέα πρώτοι! Με το κύρος και την αξιοπιστία του «Λακωνικού Τύπου», της μοναδικής ημερήσιας εφημερίδας της Λακωνίας με ιστορία άνω των 24 ετών
