Οι εκάστοτε πρωθυπουργοί, αλλά και οι πολιτικοί στο σύνολό τους, έχουν με τους πολίτες την ίδια σχέση που έχει o δάσκαλος με τους μαθητές του:
Πρέπει, δηλαδή, να διδάσκουν τους πολίτες πρώτα με το παράδειγμά τους και το ήθος τους και ύστερα με την πολιτική τους.
Οι πολιτικοί οφείλουν, πρώτα απ’ όλα, να λειτουργούν παιδαγωγικά προς τους πολίτες, ώστε αυτοί να γίνονται καλύτεροι ως υποκείμενα της πολιτικής, διαμορφώνοντας μια καλύτερη και πιο ηθική κοινωνία με αρχές και αξίες και σεβασμό στους θεσμούς. Μια κυβέρνηση κι ένας πρωθυπουργός μπορεί να ασκήσει μια καλή ή κακή κυβερνητική πολιτική και θα κριθεί γι’ αυτό από τους πολίτες μέσω της εκλογικής διαδικασίας. Δεν μπορεί όμως, ένας πρωθυπουργός, που έχει ορκιστεί ότι θα τηρεί και θα σέβεται το Σύνταγμα, τους Νόμους και τις θεσμικές λειτουργίες του Κράτους, να λειτουργεί με το θυμικό και μικρόψυχη νοοτροπία και να μην παραδίδει στον νέο πρωθυπουργό της χώρας!!! Δεν είναι δυνατό ένας πρωθυπουργός να αρνείται έμπρακτα τη διαδικασία παράδοσης και παραλαβής που είναι αναγκασμένος εκ του νόμου να εφαρμόζει και ο τελευταίος προϊστάμενος ή διευθυντής σε μια δημόσια υπηρεσία.
Αυτή η αρνητική για τη δημοκρατία και τη λειτουργία του κράτους ενέργεια, αποτελεί πρωτοφανές και μοναδικό γεγονός στην πολιτική ιστορία της χώρας και θα αποτελέσει ανεξίτηλο στίγμα στην πολιτική ιστορία του τέως πρωθυπουργού και αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά.
Ο κ. Σαμαράς όχι μόνο δεν παραδειγματίστηκε από την πολιτική συμπεριφορά των ιστορικών αρχηγών της Νέας Δημοκρατίας, αλλά την επομένη πήρε μαθήματα δημοκρατίας από τους ίδιους τους απερχόμενους υπουργούς του, οι οποίοι δεν ακολούθησαν την ολισθηρή οδό του αρχηγού τους, αλλά παρέστησαν στα υπουργεία τους και παρέδωσαν κανονικά στους νέους υπουργούς της κυβέρνησης, μέσα σε κλίμα ευγένειας, πολιτισμένο, δημοκρατικό και ανθρώπινο.
Στα 1974, ο στρατηγός Φαίδων Γκυζίκης παρέδωσε εκ μέρους της χούντας την εξουσία στον Κων/νο Καραμανλή και παρέστη στην ορκωμοσία του !
Σήμερα, εν έτει 2015, ύστερα από 31 χρόνια απρόσκοπτης λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, ένας δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ στον διάδοχό του!
Με τον παραλληλισμό αυτό δεν θέλω, φυσικά, να υπονοήσω τίποτε καλό για την αλήστου μνήμης χούντα και τη δικτατορία ούτε να κάνω συγκρίσεις και ταυτίσεις. Εκείνο που θέλω απλώς να τονίσω είναι το μέγεθος και την πολιτική σημειολογία της πράξης του κ. Σαμαρά.
«…η ηθική του Αριστοτέλη είναι κοινωνική ηθική, φιλοσοφία της ανθρώπινης συμβίωσης. Σε κανένα από τα έργα του δεν υπάρχει έστω ένας υπαινιγμός ότι διέκρινε την ηθική (ως ατομική ηθική) από την πολιτική (ως κοινωνική ηθική).»
[Ι. Düring, Ο Αριστοτέλης. Παρουσίαση και ερμηνεία της σκέψης του, τ.Β΄, Μ.Ι.Ε.Τ.: Αθήνα 1994, σ.206]