Στις 27 Σεπτέμβρη 1974, παρουσιάστηκα, μετά την Ακαδημία, στο 6ο Σύνταγμα Πεζικού, στην Κόρινθο.
Εδώ, στη φωτογραφία, είμαστε στο 6ο ΣΠ / 1ο Τάγμα / 2ος Λόχος / 1η Διμοιρία, στις 8 Νοεμβρίου 1974, "το βράδυ πριν χωρίσουμε" όπως γράφει πίσω η φωτογραφία !
Έχουμε «φάει» ως νεοσύλλεκτοι 45 "καυτές" μέρες και νύχτες στην Κόρινθο, με πολλές αγγαρείες, καψόνια, πορείες με πλήρη εξάρτυση ως τα Εξαμίλια, σκοπιές, εκπαίδευση (ΚΑΙ νυχτερινή κάθε Τρίτη), βολές, σκόνη, απλυσιά, έλλειψη νερού, φαγητό χάλια… κι εκείνο το βράδυ, μαζεμένοι μια παρέα στον θάλαμο, λίγο πριν ακουστεί το σιωπητήριο και σβήσουν τα φώτα για τον τελευταίο ύπνο στην Κόρινθο, βγάζουμε μια φωτογραφία ενθύμιο, ξέροντας ότι την άλλη μέρα οι δρόμοι μας χωρίζουν, με μερικούς για πάντα.
Κάποιοι προσπαθούν να χαμογελάσουν, άλλοι είναι σοβαροί, ΟΛΟΙ είμαστε σκεφτικοί, ανασφαλείς, αβέβαιοι, αγχωμένοι, ανήσυχοι, μ' έναν κόμπο στο λαιμό για τους φίλους που θα αποχαιρετήσουμε την άλλη μέρα, σκεφτόμαστε τους δικούς μας, τα σπίτια μας, τη μακριά θητεία που μας περιμένει (τελικά κάναμε 28 μήνες θητεία), τους νέους τόπους που θα βρεθούμε και τις νέες μονάδες. Έχουμε πια αφήσει πίσω για πάντα τα ανέμελα μαθητικά και σπουδαστικά χρόνια, τώρα έχει αρχίσει ο ανήφορος.
Πάνω στα μεταλλικά ράφια του τοίχου, αραδιασμένοι οι σάκοι μας (οι επονομαζόμενοι και "λουκάνικα" λόγω σχήματος) με τα λιγοστά στρατιωτικά μας υπάρχοντα τσουβαλιασμένα μέσα τους φύρδην μίγδην, με τα κορδόνια τους σφιγμένα και τα λουκέτα ήδη περασμένα στις τρύπες, έτοιμα να κλειδώσουν αύριο για την αναχώρηση.

"...και χαιρετώ σας
και φιλώ σας
όντα μικρά χρωματιστά
μες στον καθρέφτη κλειδωμένα..."
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ