•Μα δεν έχει δίκαιο η Ζωή; Αφού έκανες τις διακοπές σου στα νησιά Αλέξη, γύρισες χαλαρός και έσπευσες στον Πρόεδρο, να υποβάλεις την παραίτησή σου!... Καλά, κόμμα δεν έχεις; Βουλή δεν υπάρχει; Γιατί τα παρέκαμψες όλα; Τόσο πολύ φοβήθηκες την αναμέτρηση; Ή μήπως ανησύχησες περισσότερο, για τον θόρυβο που θα προκαλούσε η αναμέτρηση; Γιατί θα ξυπνούσε συνειδήσεις και θα ανακαλούσε μνήμες; Όπως και να’ χει,…. την έκανες στα «μουλωχτά», Αλέξη!... •Και αφού υπέγραψες το τρίτο μνημόνιο και πήρες την πρώτη δόση, που η μισή πήγε πίσω στους «δανειστές» και η άλλη μισή στους τραπεζίτες μας πας σε εκλογές!... Γιατί; Για να εγκρίνουμε την μεταστροφή σου; Την Οβιδιακή σου μεταμόρφωση; Και αν δεν την εγκρίνουμε, θα μπεις μόνος σου στη φυλακή, για αυτά τα οποία υπέγραψες και δέσμευσες το λαό, χωρίς την έγκρισή του; •Βέβαια, με το μνημόνιο δεν τελειώσαμε!... Έχει πολύ μεγάλη ουρά!... Που θα περνάει από μπροστά μας μια τριετία και βάλε!... Στους ιδιαίτερα σχολαστικούς ελέγχους του Κουαρτέτου!... Θα έρχονται προαπαιτούμενα και θα φεύγουν αξιολογήσεις που θα προκαλούν μέτρα και θα ανοίγουν εργαλειοθήκες για να βγουν εφαρμοστικοί νόμοι!... Πολύ μακρύ το λούκι, Αλέξη!... Και κατά πως λένε οι ειδικοί, καμιά εξηνταριά χρόνια δρόμος!... •Ναι, ξέρω, δεν είναι της ώρας αυτά!... Να αλλάξουμε κουβέντα!... Γιατί αυτά είναι τα «πεπραγμένα» σου και δεν συμφέρουν!... Αλλά τι να πούμε; Για τους λαθρομετανάστες; Που τους… λιάζει η αναιτίως χαμογελαστή; Για να… σταφιδιάσουν και να… εξαφανισθούν; Άκου μέθοδο που ανακάλυψε η αναιτίως χαμογελαστή!... (Ή μήπως, γι’ αυτό χαμογελάει υποχθόνια…) Παγκόσμια πατέντα!... •Μήπως να πούμε για τα αεροδρόμια; Που δεν τα «ξεπούλαγες» και τώρα παρακαλάς να τα πάρουν κοψοχρονιά, για σαράντα χρόνια, συν δέκα επέκταση συμφωνίας!... Και σου κάνουν τους… δύσκολους!... Και αναρωτιέσαι «μα τι ζητούν ακόμη»; Δεν κατάλαβες; Μα το αφορολόγητο!... Όπως το χάρισε στο «Ελ. Βενιζέλος» ο Σημίτης!... Τι δηλαδή, δεν ήταν «σοσιαλιστής» (σαν και σένα) εκείνος; Αποικιοκρατία!... Άσε την άλλη πατέντα!... Να αποκρατικοποιούμε εμείς, και να κρατικοποιούν οι γερμανοί, τα δικά μας αεροδρόμια!... •Να μιλήσουμε για τα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και άλλα που, ακολουθούν στον κατάλογο, μήπως για τα τραίνα και τη ΔΕΗ; Καλά τα αφήνω!... Ξέρω, δεν είναι της ώρας!... •Να πούμε μήπως, για την επαναφορά του ασύλου στα Πανεπιστήμια, για την κατάργηση της Αριστείας; Να πούμε μήπως για την ΕΡΤ που την… τριπλοπληρώσαμε, για να την κλείσει ο Σαμαράς, για να την ξανανοίξει ο Καψής, και να την μετατρέψεις σε… αλάνα εσύ, για να χωρέσουν όλοι οι θολοκουλτουριάρηδες αργόμισθοι; Να πούμε μήπως για τους διαπλεκόμενους καναλάρχες; Που έχουν την εκμετάλλευση του χρυσού, αλλά εσύ τους έδωσες την εκμετάλλευση και των σκουπιδιών!... •Να πούμε μήπως για τον Βαρουφάκη και την Κωνσταντοπούλου; Ή λες να μην μπούμε σε… προσωπικά; Είναι άλλωστε και… «απόντες»!... •Τότε για πες μου Αλέξη, για να μου λύσεις την απορία, γιατί, ΚΑΙ από αυτό το μνημόνιο, από τις επιπτώσεις που θα έχουν τα μέτρα του στις ελληνικές οικογένειες, στους έλληνες πολίτες, ειδικά εξαιρούνται, οι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι της Τράπεζας της Ελλάδος; Τι σημαίνει πως έχουν ειδικό καθεστώς, ως εξάρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας; Γιατί να εξαιρούνται; Δεν είναι έλληνες πολίτες αυτοί; Δεν τους πληρώνει πλουσιοπάροχα το κράτος; Τι σημαίνει «ειδικό καθεστώς»; Και, ποιού τα συμφέροντα εξυπηρετεί; Μήπως εργάζονται στην αλλοδαπή; Μήπως την Διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος, δεν την διορίζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά οι ξένοι τραπεζίτες; Και πώς γίνεται αυτό, όταν το Σύνταγμα απαγορεύει τις διακρίσεις των πολιτών, απέναντι στους νόμους του κράτους; Καλά, με ακούς; Και δεν έχεις να πεις τίποτα; •Μήπως μπορείς να μου πεις τι κατάλαβες από τις ομιλίες 84 βουλευτών που ανέπτυξαν τη συμφωνία τους ή τη διαφωνία τους για το μνημόνιο των 1000 σελίδων που τους έφερες, στον… άπλετο χρόνο των δύο λεπτών; Και περίμενες να μην αντιδράσει η Ζωή, όταν στη μέση της διαδικασίας τους έφερες τροπολογίες 100 επιπλέον σελίδων; Γιατί τότε,-δεν ξέρω αν το κατάλαβες-ήταν που… χύθηκε η Δημοκρατία!... Και πλημμύρισαν οι διάδρομοι, οι εξώπορτες, τα προαύλια, μέχρι και στην πλατεία Συντάγματος, γλιστρούσαν οι περαστικοί!... Εγώ πάντως, τι να σου πω, δεν αισθάνθηκα καλά!... Με είχε προϊδεάσει εξάλλου, εκείνη η βαριά, η πένθιμη, η καταθλιπτική μουσική που είχε το κανάλι της Βουλής, σαν προάγγελο, της επερχομένης συμφοράς!...
 - Καλά, δεν έχεις κέφι!... Πού να το βρεις; Έτσι όπως τα’ κανες, άστα να πάνε!...