Δεν είναι μετανάστες, που αναζητούν καλύτερη ζωή σε άλλες χώρες. Δεν είναι «τουρίστες», που «συνωστίζονται» προς αναψυχήν στα παράλια της Μικράς Ασίας. Είναι άνθρωποι που αναγκάζονται ή εξαναγκάζονται, λόγω των πολεμικών συγκρούσεων και της ανεξέλεγκτης βίας που επικρατούν στην πατρίδα τους, να την εγκαταλείψουν, αναζητώντας καταφύγιο σε ασφαλέστερα μέρη.
Ο πρόσφυγας είναι ο πιο ευάλωτος άνθρωπος! Χωρίς κρατική προστασία, αφού πολλές φορές το ίδιο το κράτος του είναι η απειλή γι’ αυτόν, παίρνει τους δρόμους για να σωθεί και γίνεται εύκολο θύμα ενός απάνθρωπου εκμεταλλευτικού κυκλώματος εμπόρων του ανθρώπινου πόνου, που απομυζούν τις τελευταίες οικονομίες του υποσχόμενοι την «είσοδό του στον παράδεισο»! Τις πιο πολλές φορές, όμως, αυτή η ψευδής υπόσχεση δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια επικίνδυνη πορεία, η οποία συνοδεύεται από πράξεις βασανιστηρίων, τρομοκρατίας, ψυχολογικής πίεσης, απαγωγές, βιασμούς, εξευτελισμούς, ταπείνωση και θάνατο!
Εμείς, οι άνθρωποι του λεγόμενου δυτικού κόσμου, που επαναπαυόμαστε στις απατηλές συνθήκες της υπερκαταναλωτικής υλιστικής ευδιαμονίας μας, χρειάστηκε να δούμε στις οθόνες των τηλεόρασεων τα νεκρά σώματα των παιδιών, που πνίγονται καθημερινά στη θάλασσα της νότιας Ιταλίας και στο Αιγαίο, για να συνειδητοποιήσουμε το προσφυγικό πρόβλημα, το οποίο ανδεικνύεται στο σοβαρότερο και πιο εκρηκτικό κοινωνικο πολύπλευρο πρόβλημα της σύγχρονης εποχής.
Η Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους πρόσφυγες (WHCR) μας πληροφορεί πως κάθε λεπτό 8 άνθρωποι αφήνουν τα πάντα πίσω τους για να ξεφύγουν από την φρίκη του πολέμου και του τρόμου των διώξεων κι απ’ αυτούς οι μισοί είναι παιδιά! Κι επειδή ορισμένοι αφελείς (;) βολεμένοι συνάνθρωποί μας εκφράζουν την ψευτοαπορία: «Γιατί οι φυγάδες αυτοί δεν μένουν στον τόπο τους;», Η Ύπατη Αρμοστεία ζητάει από τον καθένα μας να θέσει στον εαυτό του αυτά τα ερωτήματα:
• Τι θα έκανες αν κινδύνευες ο ίδιος και η οικογένειά σου από τον πόλεμο ή τρομοκρατικές διώξεις;
• Θαέμενες στην πατρίδα σου αντιμέτωπος με την αλόγιστη βία και τον θάνατο ή θα προσπαθούσες να διαφύγεις, χωρίς να λογαριάσεις κανένα κίνδυνο;
Ο άνθρωπος σε τέτοιες ακραίες καταστάσεις ανάγκης είτε αναδεικνύει το μεγαλείο της ψυχής του, είτε βγάζει στο φως την πιο σκοτεινή και απαίσια πλευρά του. Έτσι, αυτές τις δύσκολες μέρες που εκατοντάδες πρόσφυγες βγαίνουν καθημερινά στα νησιά μας και συχνά τα σαπιοκάραβα των τούρκων δουλεμπόρων βυθίζονται, οδηγώντας στον πρόωρο θάνατο δεκάδες αθώες ζωές, έχουμε από τη μια τους απλούς ανώνυμους ανθρώπους που δίνουν μάχη για να σώσουν και να περιθάλψουν αυτούς τους ταλαιπωρημένους πρόσφυγες κι από την άλλη τα ξενοφοβικά νεορατσιστικά κηρύγματα του μίσους, που εκμεταλλεύονται αυτές τις συνθήκες έκτακτης ανάγκης και της γενικότερης κρίσης, για να υποχρεώσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα ευρωπαϊκά κράτη στην υιοθέτηση των απάνθρωπων και βάρβαρων προτάσεών τους, οι οποίες συνιστούν μια επικίνδυνη στροφή προς τον εθνικισμό, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, την αυστηροποίηση των μέτρων κατά των προσφύγων, την έλλειψη σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματά τους, τις απελάσεις, την εξευτελιστική μεταχείρισή τους, την αγνόηση των αιτημάτων τους και την συγκέντρωσή τους σε στρατόπεδα !!!
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και τα Ευρωπαϊκά κράτη με πρώτη την Γερμανίαέχουν βαρύτατες ευθύνες για την δημιουργία και την διόγκωση του προσφυγικού προβλήματος. Η ανεύθυνη γραφειοκρατική γεωπολιτική λογική της ανατροπής και της ανακατάταξης πολιτικών συστημάτων και καθεστώτων στα Βαλκάνια, στην Βόρεια Αφρική και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή είναι δικό τους έργο! Έβαλαν φωτιά σ’ αυτές τις περιοχές, που έφυγε από τον έλεγχό τους και οδήγησε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, όπως είναι το ισλαμικό κράτος των τζιχαντιστών, ξεσηκώνοντας κύματα προσφύγων, που φεύγουν άρον-άρον από τον τόπο τους, για να σωθούν.
Κι αντί όλοι αυτοί οι υποκριτές Γραμματείς και Φαρισαίοι να ψάξουν τρόπους για να σβήσουν τις φωτιές του πολέμου που άναψαν, ώστε να σταματήσει η φυγή των αθώων ανθρώπων από τις πατρογονικές τους εστίες, αυτοί περιορίζονται σε ανέξοδες λεκτικές εκφράσεις συμπάθειας και επικοινωνιακές πολιτικές, φορτώνοντας τα προσφυγικά βάρη στις χώρες υποδοχής, όπως είναι η πατρίδα μας, ενώ γνωρίζουν την δεινή οικονομική μας κατάσταση και τις σκληρέςαπαιτήσεις της μνημονιακής πολιτικής, που είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε. Όλα δικά τους τα θέλουν οι «φίλοι» μας οι Γερρμανοί!
Ο μόνος φορέας που αγωνίζεται, αδιακρίτως, υπέρ των προσφύγων είναι η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, η οποία με εργαλεία την Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης του 1967 προσπαθεί σε συνεργασία με ένα ευρύ φάσμα προσώπων, συλλογικών φορέων, κρατών και διεθνών οργανισμών να φροντίσει για την προστασία 36,4 εκατομμυρίων προσφύγων στον κόσμο, προασπίζοντας τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους και διασφαλίζοντας ότι αυτοί οι δυστυχείς άνθρωποι δεν θα επαναπροωθηθούν στις χώρες τους δίχως την συγκατάθεσή τους, ενώ ενδιαφέρεται για την παροχή ασύλου, τηνμετεγκατάστασή τους σε τρίτες χώρες και την ομαλή και απρόσκοπτη ενσωμάτωσή τους στις χώρες απορρόφησής τους.
Από το 2001 εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων. Η γιορτή αυτή κινδυνεύει να μείνει χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, αν επικρατήσουν στον κόσμο μας οι ξενοφοβικές και ρατσιστικές, ναζιστικού τύπου, πολιτικές κατά των προσφύγων, οι οποίες υπαγορεύονται από έναν νοσηρό φόβο προς τον άλλο, τον ξένο, τον διαφορετικό. Όπως γράφει ο ποιητής Νάνος Βαλωρίτης στο ποίημά του «Προκρούστης»: «Ο Προκρούστης ήταν μεγάλος εραστής του ανθρωπίνου σώματος. Δεν μπορούσε να υποφέρει σώματα που δεν ταίριαζαν με το πρότυπο που είχε πλάσει στο νου του»!
Ο εθνικισμός, ο φυλετισμός, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός δεν έχουν καμία θέση σε μια χριστιανική πολιτισμένη χώρα. Όλα αυτά εκπέμπουν, λόγω και έργω, μίσος και βία κατά του άλλου και δεν έχουν σχέση με τον ανθρωπισμό, τον πολιτισμό και την αγάπη που διδάσκει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Ο Άγιος Σιλουανός έλεγε: «Ο Θεός είναι αγάπη αχόρταγη»! Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας πως: «Κάθε πολιτισμός, κάθε θρησκεία, κάθε ιδεολογία κρίνεται από το αν δεξιώνεται την αγάπη ή αν αντιθέτως παράγει μυαλά και δομές που δημιουργούν ξένους και απομονωμένους». (Αθ. Παπαθανασίου, Δρ Θεολογίας, Αρχισυντάκτης περιοδ. ΣΥΝΑΞΗ).