Ευρώπη και Δύση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οι κυβερνήσεις. Ευρώπη και Δύση ΕΙΝΑΙ οι Λαοί της.
Η Ευρώπη, και γενικότερα η Δύση, μ' όλα τα ελαττώματα και τις αδυναμίες της, είναι η κοιτίδα του Παγκόσμιου Πολιτισμού και της Δημοκρατίας.
Το Φως που πήγασε από την Αρχαία Ελλάδα, έγινε ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός κι ύστερα η Αναγέννηση που έβγαλε τον Άνθρωπο από τα σκοτάδια και τον ανέβασε στην κορυφή των Αξιών της Ζωής.
-ΝΑΙ, η Δύση έκανε το Βιετνάμ, το Σεράγεβο, τον πόλεμο στο Ιράκ και αλλού, αλλά και η Δύση έκανε τα μεγάλα αντιπολεμικά- ειρηνικά κινήματα.
-ΝΑΙ, η Δύση έκανε εξαγωγή δικτατοριών και καταπιεστικών καθεστώτων, αλλά και η Δύση έβαλε τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος, έκανε τα μεγάλα αντιδικτατορικά-δημοκρατικά κινήματα και γκρέμισε τα τείχη που χώριζαν τους λαούς.
-ΝΑΙ, η Δύση έκανε τις "Σταυροφορίες", αλλά και η Δύση έκανε τη Γαλλική Επανάσταση που παραμένει Φάρος για κάθε καταπιεζόμενο λαό.
-ΝΑΙ, η Δύση μεταμφιέζει τη Δημοκρατία σε Ολιγαρχία, αλλά και η Δύση έκανε το "Γαλλικό Μάη" και γεμίζει κάθε φορά τις πλατείες με Λαούς που απαιτούν Δημοκρατία και καλύτερη ζωή για τις λαϊκές τάξεις.
-ΝΑΙ, η Δύση εκμεταλλεύεται τον Τρίτο Κόσμο, αλλά και η Δύση είναι εκείνη που γέννησε τις αρχές της Ισότητας και της Κοινοκτημοσύνης, που αγωνίζεται διαρκώς για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και να έχουν μια καλύτερη μοίρα οι λαοί.
-ΝΑΙ, η Δύση ως Ιδέα Πολιτισμού, Ελευθερίας και Δημοκρατίας αντιπαλεύει την τρομοκρατία και τον σκοταδισμό, αλλά, συγχρόνως, αυτή η Δύση υποδέχεται με ανθρωπιστικά συναισθήματα και δίνει χώρο ζωής στις εκατοντάδες χιλιάδες των προσφύγων και των μεταναστών της Ανατολής.
Ας μην πετροβολούμε, λοιπόν, την Ευρώπη και τη Δύση, χρεώνοντας σ' αυτήν την ευθύνη για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττουν οι τρομοκράτες, δημιουργώντας «άλλοθι» για τα εγκλήματα και τα τυφλά χτυπήματα των τρομοκρατών κατά αθώων θυμάτων.
Η Δύση έχει κάνει (και κάνει ακόμα) εγκλήματα που στις ρίζες τους, όμως, είναι πολιτικές και συμφέροντα πολιτικού, γεωστρατηγικού και οικονομικού χαρακτήρα.
Η Ανατολή (ισλαμιστές) κάνει εγκλήματα που έχουν αποκλειστική αφορμή κι αιτία τον θρησκευτικό φανατισμό και τον πολιτιστικό φονταμενταλισμό.
Κι ενώ οι πολιτικές της Δύσης με τους αγώνες των λαών της ΜΠΟΡΟΥΝ να αλλάξουν (κι έχουν αλλάξει πολλές φορές) οι γενεσιουργές αιτίες των εγκλημάτων των ισλαμιστών δεν αλλάζουν (και δεν μπορούν να αλλάξουν) λόγω της φύσεώς των.
Τα κίνητρα της ισλαμιστικής τρομοκρατίας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ πολιτικά, οικονομικά, ιδεολογικά, κλπ. Είναι αποκλειστικά κίνητρα θρησκευτικού – πολιτιστικού χαρακτήρα. Η «αιρετική» άποψη για τη «σύγκρουση των πολιτισμών» που είχε διατυπώσει στις αρχές της 10ετίας του ’90 ο Σάμιουελ Χάντιγκτον, φαίνεται να επιβεβαιώνεται, δυστυχώς!
Ο διακαής πόθος του φανατικού Ισλάμ, ιστορικά, ήταν (και παραμένει) η επέκτασή του στα δυτικά και η εξαφάνιση της Δύσης των «απίστων».
Αρκεί μόνο να θυμηθούμε ότι η ιστορία του Βυζαντίου ήταν ένας διαρκής αγώνας ανάσχεσης της προέλασης του Ισλάμ προς τη χριστιανική δύση. Να θυμηθούμε, επίσης, και την περίφημη μάχη του Πουατιέ (10 Οκτωβρίου 732 μ.Χ.), η οποία θεωρείται μεγίστης στρατηγικής σημασίας για την Ευρώπη και τη Δύση, γιατί σταμάτησε την προέλαση των ισλαμιστών από την Ιβηρική Χερσόνησο προς βορρά, αποτρέποντας τη μετατροπή της χριστιανικής Ευρώπης σε ισλαμικό κράτος, σε μια χρονική περίοδο που το Ισλάμ λεηλατούσε τα εναπομείναντα εδάφη της πάλαι ποτέ κραταιάς ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Όσο για τις «Σταυροφορίες» που επικαλούνται όσοι κάνουν ανιστόρητους συμψηφισμούς, αρκεί να μάθουν πως τις Σταυροφορίες τις «πλήρωσε» περισσότερο το Βυζάντιο παρά το Ισλάμ. Και πάντως οι «Σταυροφορίες» υπήρξαν η χριστιανική απάντηση στο μουσουλμανικό τζιχάντ, με τη διαφορά ότι επιδίωκαν την επανάκτηση των Ιερών Τόπων κι όχι την επέκταση της πίστης με τη βία.
Επομένως ΔΕΝ είναι προοδευτική και αντικειμενική θεώρηση των γεγονότων το να πριονίζουμε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε!
Ας συνέλθουμε ΠΡΙΝ είναι αργά.
Και ας μην ξεχνάμε κάτι βασικό: Τα κάστρα πέφτουν από μέσα!