Πριν από λίγες ημέρες, γιορτάσθηκε με σεμνότητα η 190η επέτειος από την Μάχη του Διρού!... Πρόκειται για την σημαντικότερη μάχη, την μάχη που έδωσαν οι δρεπανιφόρες Μανιάτισσες κατά του αιγύπτιου Ιμπραήμ για να διαφυλάξουν την Ελευθερία!... Με αυτό το μεγαλειώδες τους τόλμημα, διέσωσαν την καταρρέουσα ελληνική επανάσταση και έλαβαν τις βάσεις για την ανεξαρτησία του νέου ελληνικού κράτους!...

Πρόκειται για μια μοναδική ιστορική στιγμή, που σκόπιμα κάποιοι, δεν θέλουν να δώσουν τις εθνικές διαστάσεις που της αρμόζουν και περιορίζουν την εμβέλεια της ιστορικής επετείου σε τοπικό γεγονός!...

Παρά ταύτα, η επέτειος από μόνη της, στέλνει πολλαπλά μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες, και κυρίως στο λαό της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής, στον οποίο επισημαίνει το ιστορικό χρέος του, έναντι όλων εκείνων που, με κάθε τρόπο, επιβουλεύονται την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία του Έθνους μας!.. Σηματοδοτεί τις εθνικές θέσεις του Σήμερα και εναγωνίως αναζητά την χάραξη εθνικής πορείας για το Αύριο!...

Έχει γίνει αποδεκτό από όλους τους Ιστορικούς, πως στον γεωγραφικό χώρο που κατά την αρχαιότητα κατελάμβανε το «κράτος των Λακεδαιμονίων», από το Άστρος της Κυνουρίας μέχρι την Κυπαρισσία της Τριφυλίας και από την Μάνη και την Μονεμβάσια μέχρι την Τεγέα και την Μεγαλόπολη, διεφυλάχθη με θυσίες και αίμα μέσα στους αιώνες η «Κιβωτός η Ελληνική» κατά τον Σπυρίδωνα Τρικούπη!... Σ’ αυτό τον γεωγραφικό χώρο, διεσπάρησαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες μετά την καταστροφή της πόλης τους από τους τρομακτικούς σεισμούς και την κάθοδο των βαρβάρων του Αλάριχου!...

Και δημιούργησαν νέες εστίες, μέσα στις οποίες διεφύλαξαν με πάθος, τα συστατικά του Έθνους μας, τις Αξίες που διακρίνουν την Ελληνική Φυλή, όπως αυτές κατεγράφησαν στην «Συνέλευση των Ελλήνων» χιλιάδες χρόνια πριν στην πλατεία της Αρχαίας Σπάρτης, που εξ αυτού του λόγου ονομάσθηκε «Ελλήνιον»!...

Σ’ αυτές τις νέες εστίες, αγωνίσθηκαν και διαφύλαξαν την κοινή καταγωγή, την κοινή θρησκεία, την κοινή γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα, τις παραδόσεις, τον πολιτισμό μας, και την Ιστορία του Έθνους μας, τα προτερήματα της φυλής και την φιλοπρωτία που στην υπερβολή της, συχνά έγινε θανάσιμο ελάττωμα!...

Δεν υπάρχει ιστορική στιγμή, που να μην διακρίνεις την αδιάλειπτη παρουσία αυτών των Λακεδαιμονίων, σε όλους τους αγώνες του Έθνους για ελευθερία!... Να μην τους συναντήσεις σε δυναμικές παρεμβάσεις που καθόρισαν την Ιστορική εξέλιξη όχι μόνον της πατρίδας μας, αλλά και των χωρών της Μεσογείου και της Ευρώπης!... Και δεν υπερασπίσθηκαν μόνον την Κωνσταντινούπολη, αλλά αντιστάθηκαν και θυσιάσθηκαν για την Ελευθερία, σαν απόγονοι του Λεωνίδα, όταν οι Τριακόσιοι έπεσαν μέχρις ενός υπό τον ήρωα Πρινοκοκκά εναντίον των ορδών του Μωάμεθ, και όταν κήρυξαν Επανάσταση και Απελευθερωτικό Αγώνα μόλις λίγους μήνες μετά την «κατάκτηση της χώρας των Λακεδαιμονίων» από τους Τούρκους, με αρχηγούς πότε τον Ράλλη και πότε τον Κλαδά!... Και έδωσαν την σκυτάλη των θυσιών στον Καπετάν Ζαχαριά και στους Μανιάτες που ποτέ δεν έσκυψαν το κεφάλι στον κατακτητή!...

Πέραν όμως από τις όποιες ιστορικές αναφορές, που οφείλουμε να κάνουμε ως μνημόσυνο σ’ αυτούς που μας χάρισαν την Ελευθερία, η Επέτειος της Μάχης του Διρού μας υποχρεώνει, να μιλήσουμε στα παιδιά μας γι’ αυτά, και κυρίως για την ιστορική συνέπεια των αγώνων και για την αδιάλειπτη συνέχεια του Έθνους μας, το οποίο πρέπει να πάρουν στα χέρια τους και να το σηκώσουν ψηλά, εκεί που το έταξε η Ιστορία!...

Και αυτό είναι χρέος!... Επειδή η Επίσημη Πολιτεία, είναι συστηματικά απούσα και επικίνδυνα ελλιπής στην υποχρέωσή της για Εθνική διαπαιδαγώγηση!...

Έχουμε υποχρέωση να πληροφορήσουμε τα παιδιά μας, πως οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας, έχουν ενδώσει!... Έχουν υποταχθεί στην απαίτηση, (για φυλετική, θρησκευτική και πολιτισμική αφομοίωση) του νεοφασισμού της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης από την μία πλευρά, και του νεοσταλινικού διεθνισμού από την άλλη!...

Πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας να καταλάβουν, πως αυτός ο Ιερός Χώρος της Πατρίδας μας, δέχεται καθημερινά ύπουλες επιθέσεις από ένα προδοτικό αθηνοκεντρικό κράτος και η Κιβωτός του Έθνους μας καθημερινά παραβιάζεται από μιαρά χέρια!...

Όλοι εμείς, γινόμαστε ανάξιοι απόγονοι, ηρωικών προγόνων που με το αίμα τους κράτησαν αναμμένη τη φλόγα του ελληνισμού για χιλιετίες!... Και οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι, αντί οδηγών και φάρων, αρκούνται να γίνονται απλοί αχθοφόροι ιστορικών ονομάτων!...

Ο τόπος αυτός, που υπό άλλες συνθήκες, και άλλες ηγεσίες, θα μπορούσε να είναι η διαμαντόπετρα της Ευρώπης, σέρνεται στην οπισθοδρόμηση των εθνικών πολιτισμικών αξιώσεων και αγκομαχά στην κατάκτηση της οικονομικής προόδου, την ώρα που όλοι οι δείκτες και όλα τα σήματα, δείχνουν την κατεύθυνση της ανεξαρτησίας από ύπουλους εναγκαλισμούς!...

Η Μάχη του Διρού μας προστάζει να αφήσουμε πρώτα το μυαλό μας ελεύθερο για να οραματισθούμε την εθνική μας Αναγέννηση!... Και τότε μόνον, μπορούμε να δώσουμε νικηφόρες μάχες σαν αυτές που έδωσαν οι Μανιάτισσες, για να κερδίσουμε Ελευθερία και Ανεξαρτησία!... Αυτονομία και Αυτοδιοίκηση!... Για να διασώσουμε από την λεηλασία και την καταστροφή την «Κιβωτόν την Ελληνικήν»!...