O Μπλίνκεν ζητά από τον Μητσοτάκη επιπρόσθετη στρατιωτική βοήθεια για την Ουκρανία, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια έρχονται κατά παράβαση του Συντάγματος, αλλά ο γάμος και τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών αποκλειστικά στο προσκήνιο.

Το υπό κατάθεση νομοθέτημα αναφορικά με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία κυριαρχεί στη δημόσια συζήτηση με υπομόχλιο τα πάντα χορτασμένα ΜΜΕ που καθορίζουν και την πολιτική ατζέντα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης.

Οι δικαιωματιστές στο προσκήνιο με υπερκατανάλωση των θέσεων και οπτικών τους, σε μια κοινωνία που της επιβάλλεται να παρακολουθεί και να παραμερίζει από το επίκεντρο τα ουσιαστικά της προβλήματα, δηλαδή την περαιτέρω φτωχοποίηση της, την υποβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών υγείας λόγω ανεπαρκούς στελέχωσης, με το εκπαιδευτικό σύστημα σε ‘’καταστολή’’, όπως απέδειξε και η έρευνα pisa, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εκπαιδευτικών, η εγκληματικότητα στο ζενίθ με κυρίαρχες τις γυναικοκτονίες, ενώ η σχολική βία αποκτά χαρακτηριστικά ενδημικού φαινομένου.

Αντί ένα νομοσχέδιο να έχει τις διαστάσεις που του αναλογούν, όπως χαρακτηρίζεται και από τον Κανονισμό της Βουλής ως απλό, αποκτά διαστάσεις τύπου Συνθήκης.

Χωρίς ακρότητες, θρησκοληψίες και φανατισμούς πρέπει να λυθούν εκκρεμότητες νομικού κυρίως χαρακτήρα, όπως π.χ συνέβη με το σύμφωνο συμβίωσης (σσ δεν έγινε κάποιος ντόρος) που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν αυτονόητες ψυχοσωματικές λειτουργίες στο όνομα της κακώς εννοούμενης προοδευτικότητας.

Φυσικά και τα ομόφυλα ζευγάρια έχουν τα δικαιώματα και υποχρεώσεις απέναντι στο Σύνταγμα τους νόμους του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού δικαίου, το κάτι παραπάνω όμως γιατί;

Η επιμονή στην Α-φυλία όπως συνέβη π.χ και με πρόσφατη κυβερνητική απόφαση για την αντικατάσταση της Γενικής Γραμματείας των δύο φύλων με Γενική Γραμματεία ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τι εξυπηρετεί άραγε;

Η επιμονή σε διεκδικητικό επίπεδο σε γονέας 1 και γονέας 2 με την υποβάθμιση του ρόλου της μητρότητας αλλά και της πατρότητας νοείται προοδευτικότητα ή οπισθοδρόμηση;

Η νομική κατοχύρωση της «παρένθετης μητέρας» για χάρη των ομόφυλων ζευγαριών αναβαθμίζει τον ρόλο της γυναίκας ή την μεταβάλλει σε μηχανή εκκόλαψης;

Πάντως το δημογραφικό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λυθεί με τέτοιες μεθόδους.

Στο μεγάλο πρόβλημα της υιοθεσίας γνωρίζουν όσα ανδρόγυνα προβαίνουν σ’ αυτή την διαδικασία τις δαιδαλώδεις νομικές διαδικασίες, μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.

Κανένας δεν αρνείται ότι και τα ομόφυλα ζευγάρια μπορεί να έχουν αγάπη, όμως τα αποτελέσματα της ψυχολογικής ισορροπίας του παιδιού θα φανούν σε βάθος εικοσαετίας.

Κανένας δεν αρνείται ότι και στις σημερινές οικογένειες υπάρχουν προβλήματα με τεράστιες επιπτώσεις στα παιδιά, όμως εδώ χρειάζονται θεσμικές τομές και κοινωνικές δομές που μπορούν να συμβάλλουν στην οικογενειακή ισορροπία.

Όπως και να γίνει στην φύση δεν υπάρχει αδιέξοδο και κενό και τα φύλα υπάρχουν και συνυπάρχουν και με αρμονία και με δυσκολία.

Δικαιώματα λοιπόν άσχετα από τον σεξουαλικό προσανατολισμό ναι, ο τρόπος, η υπερπροβολή και οι υπερβάσεις βλάπτουν.

Μια έρευνα θα αποδείκνυε ότι το υπό συζήτηση νομοσχέδιο αφορά στην συντριπτική τους πλειοψηφία μεσαίες και ανώτερες μορφωτικές και εισοδηματικές τάξεις. Γιατί το πρώτιστο ενδιαφέρον των πολιτών, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, είναι η επιβίωση κυρίως στην καθημερινότητά τους.

Επιπλέον, για τον πρωθυπουργό μας και τις αντιφατικότητες του, δεν είναι δυνατόν να προβαίνεις σε θεσμοθέτηση της επιστολικής ψήφου, να μάχεσαι για τη συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές και να καλείς τους βουλευτές σου να απέχουν από νομοσχέδιο για να αποφύγεις την εσωκομματική κρίση και αυτό να το θεωρείς και έντιμη στάση.

Πάντως ταυτόχρονα με την παγκοσμιοποίηση η Οργουελική πόρτα έχει ανοίξει… Για το καλό μας;