Σαμαράς και Τσίπρας εμφανίζονται να ετοιμάζουν “νέα” κόμματα, πόσο μπορεί να επηρεάσει αυτό το υπάρχον κομματικό σύστημα στη χώρα; Μάλλον ελάχιστα. Αυτή είναι μια διαπίστωση που καταγράφουν δημοσκόποι, αν και δεν την κοινοποιούν ακόμη. Όλα αυτά βέβαια ενώ τα δυο κόμματα δεν υπάρχουν.

ΤΟ "ΚΟΜΜΑ" ΣΑΜΑΡΑ καταγράφεται σ’ ένα ποσοστό από 2,5% έως 4%. Ωστόσο από τη ΝΔ παίρνει μόλις 0,5% έως 1%, δηλαδή δεν τη βλάπτει. Ο Σαμαράς παίρνει πολίτες που έχουν ήδη φύγει από τη ΝΔ και κάποιους από τα κόμματα του Βελόπουλου και της Λατινοπούλου. Αυτή την καταγραφή ο πρώην πρωθυπουργός την γνωρίζει και είναι πιθανό τελικά να μην κάνει ένα κόμμα που θα γεμίσει οργή την πλειοψηφία των οπαδών της ΝΔ.

ΤΟ "ΚΟΜΜΑ" ΤΣΙΠΡΑ φαίνεται ότι διαλύει εντελώς τον ΣΥΡΙΖΑ και παίρνει κάποια ποσοστά από τα κόμματα που έχουν προέλθει από αυτόν. Από το ΠΑΣΟΚ παίρνει ελάχιστα, άρα περιορίζεται στον χώρο του πρώην ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει πρόσβαση πουθενά αλλού.

Οι δημοσκόποι καταγράφουν επίσης ένα ισχυρό αντί ΣΥΡΙΖΑ και αντί Τσίπρα μέτωπο, που φτάνει το 80%. Το υπόλοιπο 20% δηλώνει ότι δεν διαφωνεί με την ίδρυση κόμματος από τον Τσίπρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τον ψηφίζει κιόλας. Και ένας δεξιός μπορεί να συμφωνεί στο να ιδρύσει ο Τσίπρας νέο κόμμα, για λόγους αρχής.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον εδώ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί δημοσκοπικά ο Τσίπρας να τον διαλύει, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γερά θεμέλια: Έχει μια υψηλή κρατική επιδότηση που οφείλεται στους 48 βουλευτές που εξέλεξε και το 17% που πήρε. Έχει ένα ιδιόκτητο κεντρικό πενταόροφο κτήριο στην Κουμουνδούρου εξοφλημένο. Έχει Μέσα Ενημέρωσης, (εφημερίδα "Αυγή", ραδιοφωνικό σταθμό "Κόκκινο" κ.α.). Πώς αυτό το κόμμα θα εξοστρακιστεί από την πολιτική ζωή της χώρας; Δεν έχει άμυνες;

Το "κόμμα" Τσίπρα θα έχει μια καλύτερη τύχη, αν ενταχθεί σε αυτό και η Καρυστιανού (έχει δηλώσει πως σε κάτι νέο θα μπει). Αλλά αυτά είναι θεωρίες επί χάρτου, όχι η δυναμική του εγχειρήματος.

Αυτό που σίγουρα μπορεί να καταγραφεί είναι τούτο: Σαμαράς και Τσίπρας δεν εκπροσωπούν τίποτε το καινούργιο. Προέρχονται από το βαθύ πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης, είναι πάντοτε μέρος τους, μετά από πολλά χρόνια έχουν αξιολογηθεί και κριθεί. Αυτό πώς ν’ αλλάξει;