Διονύσιος: Πώς πέρασες, Καραγκιόζο, με τον κυκλώνα πάνω στα κεραμίδια;
Καραγκιόζης: Πολύ καλά, Νιόνιο. Έπιασα τα κεραμίδια μη μου τα πάρει ο αέρας.
Διονύσιος: Με τα δύο χέρια τα ‘πιασες;
Καραγκιόζης: Όχι, Νιόνιο. Με το ένα γιατί με το άλλο έπιανα ό,τι δώρα μου έφερνε ο κυκλώνας.
Διονύσιος: Τι δώρα σου ‘φερε;
Καραγκιόζης: Μια προβατίνα απ’ την Καρδίτσα…
Διονύσιος: Πώς το ξέρεις ότι ήταν απ’ την Καρδίτσα;
Καραγκιόζης: Ήρθε μαζί με μια πινακίδα που έγραφε «Καρδίτσα». Ένα μνημόνιο σχισμένο…
Διονύσιος: Έσχισε ο κυκλώνας το μνημόνιο;
Καραγκιόζης: Όχι, το είχε σχίσει ο Αλέξης και μου το ‘στειλε με τον κυκλώνα.
Διονύσιος: Τι άλλο έπιασες;
Καραγκιόζης: Κι ένα πλυντήριο με μια μαύρη λίρα.
Διονύσιος: Μαύρη λίρα; Από πού ήταν;
Καραγκιόζης: Από το σεράι. Εκεί που ξεπλένουν το μαύρο χρήμα. Εσύ, Νιόνιο, έπιασες τίποτα;
Διονύσιος: Εκτός από το καπέλο μου έπιασα κι έναν κόκορο από την Κεφαλλονιά.
Καραγκιόζης: Πώς το ξέρεις πως ήταν από την Κεφαλλονιά;
Διονύσιος: Αφού ετραγούδαε κεφαλλονίτικα.
Καραγκιόζης: Και τον έσφαξες;
Διονύσιος: Όσκε ακόμα, τον έβαλα 14 μέρες σε καραντίνα και μετά θα τον σφάξω.
