Ό,τι και να πούμε, ήταν μια βραδιά που θα τη θυμόμαστε για καιρό! Με ιδιαίτερη επιτυχία κι εντυπωσιακή συμμετοχή κόσμου διεξήχθη το πρώτο παραδοσιακό πανηγύρι στη γειτονιά της Λάκκας Σπάρτης, στις 30 Ιουνίου. Η εκδήλωση σκόρπισε χαρά κι ενθουσιασμό, δίνοντας ζωή και «σπίθα» ανανέωσης σε μια ιστορική, αλλά ξεχασμένη γειτονιά της πόλης. Η σύναξη ξεπέρασε και την πλέον αισιόδοξη προσδοκία, από παλμό και κόσμο, που συνειδητοποιημένα πήγε εκεί συνδράμοντας και σε έναν ειδικό σκοπό, που θα εξηγήσουμε παρακάτω.
Το προαύλιο του 5ου Δημοτικού Σχολείου Σπάρτης γέμισε ασφυκτικά, με ανθρώπους κάθε ηλικίας να συμμετέχουν με ενθουσιασμό σε μια νύχτα γεμάτη παραδοσιακή μουσική και αυθεντικό γλέντι. Εκλεκτοί μεζέδες, μπύρες, κρασί και ποτά συνέθεσαν το «μωσαϊκό» από θέμα γευστικής απόλαυσης. Την καλλιτεχνική επιμέλεια ανέλαβε το τοπικό μουσικό σχήμα «Γραμμές», πλαισιωμένο από τους Δημήτρη Καραχάλιο (τραγούδι), Βασίλη Βήλο (κλαρίνο), Θάνο Καρανάσιο (βιολί) και Χρήστο Λυκουρέντζο (κρουστά), που με τις μελωδίες τους ταξίδεψαν τους παρευρισκόμενους στις ρίζες της παράδοσης. Έπαιξαν, τραγούδησαν και δεν άφησαν άνθρωπο… καθιστό! Το γλέντι κράτησε μέχρι αργά, όπως τα παλιά καλά χρόνια, με ατελείωτο χορό και ήχους που διαχύθηκαν σε όλη την πόλη.
Οι παρευρισκόμενοι μιλούν για μια αξέχαστη εμπειρία, ενώ η προσέλευση ήταν τόσο μεγάλη που «δεν έπεφτε καρφίτσα». Κυριολεκτικά, όσοι «άργησαν» δεν έβρισκαν… καρέκλα για δείγμα, από ένα σημείο κι έπειτα, και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν. Μιλάμε για το απόλυτο sold out.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του πανοσ. αρχιμανδρίτη π. Σεραφείμ Κοσμά και της Ενορίας Αγίου Σπυρίδωνος Σπάρτης, με τα έσοδα να διατίθενται στην ενίσχυση των έργων ανακαίνισης του Ιερού Ναού. Η ενεργοποίηση της κοινότητας υπήρξε συγκινητική, δηλώνοντας εκτός της διάθεσης και της δίψας για διασκέδαση, τη δύναμη της συλλογικής προσπάθειας για έναν κοινό πνευματικό στόχο. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου.
Περιχαρής και γεμάτος ικανοποίηση, ο εφημέριος πατέρας Σεραφείμ -ο ιθύνων νους της εκδήλωσης- ευχαρίστησε όλους όσοι στήριξαν αυτή την παρθενική γιορτή της γειτονιάς, βλέποντας την ιδέα του να βρίσκει αμέριστη απήχηση, μέσα από το κέφι, τη συμμετοχή και την αγάπη του κόσμου. Ο ίδιος άλλωστε δεν …κάθεται ήσυχος. Με μεράκι, αγάπη και ζεστή καρδιά, τρέχει παντού, στηρίζει, οργανώνει, εμπνέει. Κι αυτό το πανηγύρι ήταν άλλο ένα δείγμα της ζωντάνιας που χαρίζει απλόχερα στην Ενορία του.
Το πανηγύρι αυτό ήταν μόνο η αρχή για τη Λάκκα που έδειξε ότι «θέλει και μπορεί». Και του χρόνου -και γιατί όχι κάθε χρόνο- να το ξαναζήσουμε, ακόμα καλύτερα!
φωτο: Π. Σταματέλλης
