Ο κ. Δούκας θα είναι ένας κακός δήμαρχος για τη Αθήνα. Κολλημένος στον παλαιοκομματισμό και μάλλον ανίδεος με το αντικείμενο θα αποτύχει. Ο Δήμος της Αθήνας είναι ένας τεράστιος φορέας που απαιτεί αντίστοιχη διαχείριση που αυτός δεν την έχει.

Οι πρώτες δημόσιες τοποθετήσεις Δούκα είναι θλιβερές, αλλά εκεί που απεδείχθη και λίγος και μικρός ήταν όταν αναφέρθηκε στην διπλή ανάπλαση του Βοτανικού: «Μέσα στην θητεία μου» είπε, «θα εγκαινιάσω αυτό το μεγάλο έργο της Αθήνας». Το είπε ενώ δεν έχει κάνει τίποτε για αυτό και ξεχνώντας ότι οφείλεται 100% στον Μπακογιάννη. Δεν τον ανέφερε καν.

Εδώ επιτρέψετε μου να εξηγήσω, κάνοντας ένα άλμα προς τα πίσω στο χρόνο. Στα μέσα του 19ου αιώνα, το κέντρο του Παρισιού ήταν πυκνοκατοικημένο, σκοτεινό, επικίνδυνο και ανθυγιεινό. Μια τεράστια φαβέλα.

Ο μετασχηματισμός του Παρισιού κατά τη Δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία ήταν ένα τεράστιο πρόγραμμα δημόσιων έργων που πραγματοποιήθηκε από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ' και τον νομάρχη του Σηκουάνα, βαρόνο Οσμάν, μεταξύ 1853 και 1870.

Περιλάμβανε την κατεδάφιση μεσαιωνικών συνοικιών που ήταν πυκνοκατοικημένες και ανθυγιεινές, την οικοδόμηση μεγάλων λεωφόρων, τη δημιουργία νέων πάρκων και πλατειών, την ενοποίηση με το Παρίσι των προαστίων που περιέβαλλαν την πόλη, την κατασκευή ενός τεράστιου αποχετευτικού και υδρευτικού δικτύου, την κατασκευή νέων δημοσίων κτηρίων και πολλά ακόμη που όλα τα βλέπουμε σήμερα.

Σε μικροκλίμακα ασφαλώς, αλλά όχι σε ουσία, ο Μπακογιάννης αναπλάθει μόλις 2 χλμ από την Ομόνοια έναν βαλτότοπο. Αλλάζει ριζικά το κέντρο της Αθήνας. Και το κάνει δυσκολότερα από τον Ναπολέοντα τον Γ΄, που αποφάσιζε και διέταζε μόνος του σε λίγα λεπτά. Εδώ, ο Μπακογιάννης έπρεπε επί χρόνια να πείσει τράπεζες, κόμματα, οπαδούς, δικαστήρια, να βρει τα χρήματα, να ξεπεράσει τη γραφειοκρατία, να σχεδιαστεί ολόκληρο το έργο σε κάθε λεπτομέρεια και να το ξεκινήσει κόντρα σε όλους.

Να το πω απλά λοιπόν. Αν δεν ήταν ο Μπακογιάννης, ποτέ μα ποτέ δεν θα γινόταν η διπλή ανάπλαση, το μεγαλύτερο έργο σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα σήμερα και το μεγαλύτερο στην Αθήνα μετά τον πόλεμο. Και πάνω σε αυτή την κορυφαία επιτυχία Μπακογιάννη έρχεται ο μικρόψυχος Δούκας να αναγγείλει ότι θα το εγκαινιάσει χωρίς καμία αναφορά σε αυτόν που το έκανε πράξη και ενώ όλοι οι προηγούμενοι είχαν αποτύχει. Κάνει για δήμαρχος ένα τέτοιο δημόσιο πρόσωπο;