
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα παλικάρι, ο Αλέξανδρος. Ζούσε στην Έδεσσα. Ήθελε να προσκυνήσει την εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής στο χωριό Δροσιά. Είχε ακούσει από τον παππού του μια θαυμαστή ιστορία για την εικόνα της Παναγίας.
Μια μέρα ο Αλέξανδρος σέλωσε το μουλάρι του και τράβηξε για το χωριό. Συναντάει ένα γέρο, που κουβαλούσε μια ζαλιά ξύλα. Του λέει: «Γέροντα, ανέβα στο μουλάρι με το φορτίο σου. Θα σε πάω όπου θες». «Η Παναγία να σε έχει καλά, γιε μου. Απόκαμα να κουβαλάω. Για που τραβάς;» Ο Αλέξανδρος είπε: «Πάω στην Παναγία τη Ζωοδόχο Πηγή. Ξέρεις πως βρέθηκε η εικόνα Της;» «Ξέρω τι λέει η παράδοση, παλικάρι!» «Ιστόρησέ μου, γέροντα».
Ο γέρος άρχισε να ιστορεί: «Η ίδια η Παναγία αποκάλυψε τον τόπο που βρέθηκε η εικόνα της. Τα χρόνια της Τουρκιάς παρουσιάστηκε σε έναν Τούρκο, τον Καδρή, το βράδυ στο όνειρό του. Του είπε: ‘‘Να πας σε εκείνον τον τόπο. Θα βρεις μια αγρομυγδαλιά. Θα σκάψεις εννιά βήματα δεξιά και θα με βρεις μέσα’’[1]. Ο Τούρκος δεν έδωσε βάση στο όνειρο. Δεν κατάλαβε ότι η γυναίκα Εκείνη ήταν η Παναγία. Έτσι, δεν έκανε αυτό που του ζήτησε.
Το δεύτερο βράδυ φάνηκε πάλι η Παναγία στον ύπνο του και είπε: ‘‘Γιατί δεν πήγες, Καδρή Αγά, όπου σου είπα;’’ Λέει αυτός: ‘‘Είμαι φτωχός. Δεν έχω τρόπο να φτάσω εκεί’’. Η Παναγία του λέει: ‘‘Θα πάρεις τον τάδε χωρικό από το τάδε χωριό και θα πάτε οι δυό σας’’. Φοβήθηκε ο Τούρκος, που είδε πάλι τη Γυναίκεια μορφή. Σκέφτηκε: ‘‘Μήπως είναι η Παναγία των χριστιανών; Μπα! Τα ονείρατα ψέματα είναι’’.
Την τρίτη βραδιά η Παναγία του παρουσιάστηκε, σαν ήταν ξυπνητός. Άρχισε να ζητάει τα ίδια, όπως στο όνειρό του. Εκείνος αποκρινόταν. Η γυναίκα του Τούρκου άκουσε την ομιλία. Σαν βγήκε από την κάμαρά του, τον ρώτησε: ‘‘Με ποιά μιλούσες, άντρα μου;’’ Ο Τούρκος της λέει: ‘‘Με την Παναγία’’. ‘‘Είσαι με τα καλά σου, άντρα; Η Παναγία θα φανερωθεί σε εσένα τον Τούρκο;’’ Μα ο Καδρής Την είχε δει με τα μάτια του κι είχε αποφασίσει να κάνει το θέλημά Της.
Έτσι, την άλλη βραδιά, πάει η Παναγία στη γυναίκα του Τούρκου. Της μίλησε αυστηρά που περιγέλασε τον άντρα της. Τότε η γυναίκα πίστεψε και είπε στον Καδρή: ‘‘Είδα την Παναγία και με μάλωσε. Να κάνεις το θέλημά της. Μην αργοπορείς’’.
Ύστερα από τη μαρτυρία την γυναίκας του, ο Καδρής έτρεξε να βρει τον άνθρωπο που είπε η Παναγία. Πήγαν οι δυο τους κι έσκαψαν. Βρήκαν μια εικόνα κι ένα μνήμα με ρούχα δεσποτικά. Έκτισαν σε εκείνο τον τόπο το εκκλησάκι Της. Την ιστορία αυτή τη διηγήθηκε στους ντόπιους ο ίδιος ο Καδρής Αγάς, που έφυγε από την Άρνισσα το 1922».
Σαν έφτασαν στο σπίτι του γέρου, ο Αλέξανδρος τον αποχαιρέτισε συνέχισε τον δρόμο του. Όταν έφτασε στο χωριό, ρώτησε μια γριούλα: «Που θα βρω το εκκλησάκι της Ζωοδόχου πηγής;» Εκείνη έδειξε δεξιά και είπε: «Κατά κει». «Κυρούλα, πως βρέθηκε η εικόνα;» «Κάποιοι λένε, παλικάρι, ότι τη βρήκε ένας Τούρκος και άλλοι ένας Έλληνας από την Άρνισσα της Πέλλας. Τη δεύτερη ιστορία την ξέρω. Στάσου να στην πω:
‘‘Την παραμονή των Χριστουγέννων του 1924 η Παναγία εμφανίστηκε σε έναν χωριανό[2] από το χωριό Άρνισσα. Του έδειξε τον βράχο, όπου υπήρχε τάφος[3]. Είχε μέσα άμφια, τρία χρυσά δαχτυλίδια κι ένα χρυσό χέρι. Αυτός βρήκε άλλους χωριανούς και πήγαν να σηκώσουν τον βράχο. Μα ήταν βαρύς και δεν τα κατάφεραν.
Το ίδιο βράδυ του φανερώθηκε πάλι η Παναγία. Τον μάλωσε και είπε: ‘‘Βαγγέλη, τον βράχο θα τον σηκώσεις μόνος σου. Θα σε βοηθήσω’’. Του υπέδειξε να βρει την εικόνα Της στο άγιασμα που υπήρχε παρακάτω[4]. Αυτός υπάκουσε. Πήγε μόνος του και βρήκε όσα είπε η Παναγία. Το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής το έχτισαν ένα χρόνο μετά. Εκεί έβαλαν την εικόνα της Παναγίας’’.
Ο Αλέξανδρος ευχαρίστησε τη γριούλα και προχώρησε για να βρει το εκκλησάκι. Σαν έφτασε, μπήκε μέσα και προσκύνησε τη Χάρη Της. Είδε τα τάματα που είχαν κρεμάσει οι προσκυνητές στην εικόνα. Όταν βγήκε έξω, είδε και το αγίασμα. Ύστερα το παλικάρι πήρε το δρόμο του γυρισμού για την Έδεσσα. Και έζησε αυτός καλά κι εμείς καλύτερα.
Δήμητρα Μπουμποπούλου
________________________________________
[1] Πηγή: διαδίκτυο: repository.kentrolaografias.gr.
[2] Πηγή: διαδίκτυο arnissiotes.blogspot.com: Στον Βαγγέλη τον Βερυκούκη.
[3] Πηγή: διαδίκτυο arnissiotes.blogspot.com: Ο τάφος ήταν ενός Αρχιεπισκόπου. Το όνομά του δεν είναι γνωστό. Αυτός ήταν και Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού.
[4] Πηγή: διαδίκτυο arnissiotes.blogspot.com.
φωτο: http://arnissiotes.blogspot.com