Ο καραβοκύρης κι ο Άγιος Αιμιλιανός

Το παραμυθοδιήγημα της εβδομάδας στον «Λακωνικό Τύπο»

Παρασκευή, 25 Φεβρουάριος 2022 11:38 | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Ο καραβοκύρης κι ο Άγιος Αιμιλιανός

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας καραβοκύρης, ο Στράτος, που εμπορευόταν λάδια. Ζούσε στις Σπέτσες με τη γριά μάνα του, τη γυναίκα και τα τέσσερα παιδιά του. Ήθελε να μπαρκάρει σε τόπο μακρινό για να πουλήσει τα λάδια του. Ήξερε ότι εκεί πιάνουν καλή τιμή. 

Μια μέρα ο Στράτος έκαμε τις ετοιμασίες για το ταξίδι. Το πλήρωμα ήταν ναύτες χρόνια στη δούλεψή του. Πριν χαράξει η μέρα έβαλαν πλώρη για το ακρωτήρι. Έπρεπε να περάσουν από τον κάβο ανάμεσα στις Σπέτσες και στο Καστρί. Άξαφνα, την ώρα που ο καπετάν Στράτος κρατούσε το τιμόνι του καραβιού, φανερώνεται ο Άγιος Αιμιλιανός. Δεν τον γνώρισε το πλήρωμα ότι ήταν αυτός. Παραγγέλνει ο Άγιος του καπετάνιου: «Να γυρίσεις πίσω, γιατί θα τραβήξεις μεγάλη φουρτούνα». Μετά χάθηκε. Τότε οι ναύτες κατάλαβαν ποιος ήταν «Αυτός» που τους ορμήνεψε. 

Ο Στράτος δεν άκουσε τον Άγιο Αιμιλιανό. Λογάριαζε πως μέχρι να χαλάσει ο καιρός, μπορούσε να φτάσει σε κάνα λιμάνι κοντινό παραπέρα από τον κάβο. Αλλά τότε σηκώθηκε φουρτούνα. 

Ο Άγιος φάνηκε πάλι και είπε: «Δε θα περάσεις τον κάβο, αν δε μου χτίσεις μια εκκλησιά στον τόπο αυτό». Τότε ο καπετάνιος αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω στις Σπέτσες. Σαν βγήκε στο νησί, είπε σε ένα γέρο ναυτικό τι έγινε. Ο γέροντας του λέει: «Στρατή, να κάνεις ό,τι σου ζήτησε ο Άγιος. Να χτίσεις εκκλησία στο όνομά του». Ύστερα ο καπετάνιος γύρισε στο σπίτι του. Συλλογιόταν τι να κάνει. Δεν είχε τα λεφτά για να χτίσει την εκκλησιά. Είπε μέσα του: «Θα μπαρκάρω δύο-τρεις φορές ακόμη, θα μαζέψω τα λεφτά κι ύστερα θα φτιάξω την εκκλησιά». 

Έτσι, μετά από τρεις μέρες ο καπετάνιος μπαρκάρισε πάλι. Ο καιρός ήτανε καλός. Ο Στράτος πίστευε πως θα είχε καλό κατευόδιο. Σαν έφτασε κοντά στον κάβο ο Άγιος Αιμιλιανός παρουσιάστηκε πάνω στην κουβέρτα του καραβιού. Είπε στον καπετάνιο: «Αν δεν κάνεις εκείνο που σου ζήτησα, δε θα περάσεις τον κάβο». Πάλι τα ίδια συνέβησαν. Κακοκαιρία ξαφνική ξέσπασε. Φουρτούνιασε η θάλασσα… Ήταν αδύνατο να περάσει τον κάβο. Ο Στράτος γύρισε πίσω στο νησί άπραγος για δεύτερη φορά.

Ο γέροντας, που τον είχε ορμηνέψει, κούνησε το κεφάλι σαν τον είδε πάλι στη στεριά. Του είπε: «Στρατή, είσαι ξεροκέφαλος. Κάμε υπακοή στον Άγιο Αιμιλιανό και δε θα χάσεις». «Γέροντα, σε σέβομαι και σε εκτιμώ. Δεν έχω τα λεφτά να χτίσω την εκκλησιά. Έχω τέσσερα παιδιά, γυναίκα και τη γριά μάνα μου να ζήσω». «Στρατή, θα βρεις τον τρόπο να χτίσεις την εκκλησιά. Στην ανάγκη κάντο μόνος σου. Πέτρα πάνω στην πέτρα κι όσο χρόνο σου πάρει. Του λόγου σου, ξέρεις από χτισίματα». «Σε ευχαριστώ, γέροντα! Αυτή τη φορά θα ακούσω την ορμήνια σου». 

Έτσι ο Στράτος μάζεψε τα χρειαζούμενα υλικά. Άρχισε, με τη βοήθεια του μεγάλου του γιου, να χτίζει την εκκλησιά. Σε καιρό κόντευε να τελειώσει... Του έμενε να βάλει μόνο τη σκεπή. Τότε σκέφτηκε: «Ας μπαρκάρω κι έρχομαι μετά και φτιάχνω τη σκεπή με τα κεραμίδια της». 

Ο καπετάνιος μπάρκαρε για τρίτη φορά, μα πάλι τα ίδια έπαθε. Ο Άγιος του είπε: «Άφησες ξεσκέπαστο το σπίτι μου. Θα μου το χαλάσει η βροχή. Γύρισε πίσω και τελείωσε ό,τι ξεκίνησες». 

Ο Στράτος, αφού είδε κι απόειδε ότι δε μπορεί να πάει ενάντια στο άγιο θέλημα, γύρισε στο νησί. Τελείωσε τη σκεπή της εκκλησιάς. Έφερε τον παπά κι έκανε τα θυρανοίξια. Στη μέση του ναού έβαλε μια παλιά εικόνα του Αγίου Αιμιλιανού. Προσκύνησε κι υποσχέθηκε στον Άγιο: «Θα σου φτιάξω μια καινούρια ολόλαμπρη εικόνα, μόλις γυρίσω από το ταξίδι μου. Θα σε τιμάω ως προστάτη μου, μαζί κι η φαμελιά μου». 

Ύστερα, ο καπετάνιος μπαρκάρισε για τέταρτη φορά με το πλήρωμά του. Αυτό το ταξίδι ήταν το πιο εύκολο από όσα είχε κάνει στη ζωή του. Ούτε στιγμή δε βρήκε κόντρα τον καιρό, ώστε να κινδυνέψει κάποιος από το καράβι. Η Χάρις κι η ευλογία του Αγίου Αιμιλιανού τον συνόδευε. Του έφερε καλοτυχιά. Ο Στράτος πούλησε τα λάδια του σε καλή τιμή. Γύρισε στο νησί ολόχαρος. Δεν ξέχασε το τάξιμό του στον Άγιο κι έφτιαξε την εικόνα που στόλισε το εκκλησάκι του. Από τότε έζησε ο καπετάν Στράτος καλά κι εμείς καλύτερα. 

Όσο για τα καράβια των καπεταναίων, αυτά περνούν τον κάβο, χωρίς να πάθουν τίποτα, γιατί τα φυλάει ο Άγιος Αιμιλιανός.

Δήμητρα Μπουμποπούλου


[1] Πηγή: διαδίκτυο: Βικιπαίδεια - Ό Άγιος Αιμιλιανός είναι ακρωτήρι της Αργολίδας. Οφείλει το όνομά του στο εκκλησάκι που υπάρχει εκεί. Πιστεύεται πως αντιστοιχεί στο ακρωτήριο Κωλυεργία που αναφέρεται από τον Παυσανία σαν μέρος από το οποίο δυσκολεύονταν να περάσουν οι ναυτικοί.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΒΙΒΛΙΟ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

Koutsoviti

Η δική σας είδηση