Η παρουσία και η διακονία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευσταθίου υπήρξε και παραμένει πολύπλευρη, πνευματική, κοινωνική, πολιτιστική, αλλά και βαθιά ανθρώπινη. Από την πρώτη στιγμή της ποιμαντορίας του, ο Σεβασμιώτατος αντιλήφθηκε ότι η Εκκλησία δεν περιορίζεται μόνο στο θυσιαστήριο και στους ναούς, αλλά εκτείνεται σε κάθε πτυχή της ζωής, προσφέροντας ελπίδα, στήριξη και αγάπη σε κάθε άνθρωπο.

Στη διάρκεια των δεκαετιών που διακονεί στην Ι.Μ Μονεμβασίας και Σπάρτης, ίδρυσε και στήριξε πολυάριθμα ιδρύματα φιλανθρωπικού και κοινωνικού χαρακτήρα: γηροκομεία, κέντρα φροντίδας ηλικιωμένων, προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι», κέντρα φυσιοθεραπείας και ηλεκτροθεραπείας, δομές για άτομα με αναπηρία, συσσίτια για άπορους. Όλα αυτά δεν είναι απλώς στατιστικά στοιχεία ή έργα υποδομής, είναι αποδείξεις μιας αδιάλειπτης μέριμνας για τον πάσχοντα άνθρωπο, του βλέμματος του ποιμένα που δεν ξεχωρίζει, αλλά αγκαλιάζει.

Παράλληλα, σπουδαία είναι η συμβολή του και στον χώρο της εκπαίδευσης. Ο Μητροπολίτης Ευστάθιος στήριξε το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και τις σχολές της Σπάρτης, κατανοώντας ότι η παρουσία νέων ανθρώπων στην πόλη δεν είναι μόνο Ακαδημαϊκό γεγονός αλλά και πνοή ζωής για τον τόπο. Για την πολυσχιδή προσφορά του αναγορεύτηκε και επίτιμος διδάκτορας της Σχολής Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της αδιάλειπτης προσφοράς, γεννήθηκε και μια ιδέα που έμελλε να σημαδέψει γενιές νέων: οι κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως στον Ταΰγετο, μετά την πρωτόλεια λειτουργία τους επί 28 χρόνια στην Ιερά Μονή των Αγίων Αναργύρων στον ορεινό Πάρνωνα που τότε ΔΕΝ λειτουργούσε ως Μετόχι.

Οραματισμός και υλοποίηση…Από τον Πάρνωνα στον Ταΰγετο!
Πριν από τριάντα χρόνια, ο Σεβασμιώτατος μαζί με τους συνεργάτες του, κληρικούς και λαϊκούς είδε στον Ταΰγετο κοντά στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Ταϋγέτης, έναν τόπο ικανό να φιλοξενήσει τα παιδιά και τους νέους της Ι.Μ Μονεμβασίας και Σπάρτης, Λακωνίας –και όχι μόνο. Έναν χώρο -αν και υπήρξαν πολλές προτάσεις μεταξύ αυτών και του χωριού της Κρεμαστής- που δεν θα ήταν απλώς καταφύγιο θερινής αναψυχής, αλλά σχολείο ζωής. Με υπομονή, κόπο και κυρίως με την ακατάβλητη πίστη ότι «τα παιδιά είναι το αύριο της Εκκλησίας και της κοινωνίας», προχώρησε στη δημιουργία ενός κατασκηνωτικού κέντρου, που έμελλε να γίνει επίγειος παράδεισος για χιλιάδες ψυχές.

Ο Ταΰγετος, με την αγέρωχη κορμοστασιά του και την απαράμιλλη φυσική του ομορφιά, έγινε το φυσικό σκηνικό. Όμως ο πραγματικός δημιουργός αυτού του παραδείσου ήταν ο ταπεινός λευίτης, ο Μητροπολίτης κ.κ Ευστάθιος, που έσπειρε στον ιερό αυτό τόπο την αγάπη, τη χαρά, τη φιλία και την πίστη.

Ένας επίγειος παράδεισος για τα παιδιά
Οι κατασκηνώσεις στον Ταΰγετο δεν ήταν ποτέ απλώς χώροι ψυχαγωγίας. Εκεί τα παιδιά έμαθαν και μαθαίνουν να ζουν σε κοινότητα, να συνεργάζονται, να μοιράζονται, να υπηρετούν ο ένας τον άλλον. Έμαθαν και μαθαίνουν να αγαπούν τη φύση, να σέβονται το περιβάλλον, να αναγνωρίζουν την αξία της δημιουργίας του Θεού.

Κάθε καλοκαίρι, οι φωνές των παιδιών πλημμύριζαν τον Ταΰγετο. Γέλια, τραγούδια, προσευχές και παιχνίδια συνθέτουν μια μοναδική ατμόσφαιρα, που πολλοί χαρακτηρίζουν ως «δεύτερο σπίτι τους». Μέσα σε αυτήν την κατασκήνωση, χιλιάδες παιδιά και νέοι βρήκαν φιλίες που κράτησαν μια ζωή, βίωσαν εμπειρίες που τους καθόρισαν και πήραν μαθήματα που δεν γράφονται σε βιβλία, αλλά χαράσσονται βαθιά στις καρδιές.

Ο ρόλος του Μητροπολίτη μας
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ.κ Ευστάθιος δεν περιορίστηκε σε τυπικό ρόλο ιδρυτή. Από την πρώτη ημέρα και μέχρι σήμερα με αγώνα, αγωνία και δάκρυα, παραμένει ο πατέρας των κατασκηνώσεων. Με στοργή παρακολουθεί τη λειτουργία τους, με ενδιαφέρον ακούει τις ανάγκες των παιδιών και των στελεχών, με χαρά συμμετέχει σε στιγμές τους. Η ταπείνωσή του, η απλότητά του και η αγάπη του είναι τα στοιχεία που έχουν προσδώσει στις κατασκηνώσεις τον ξεχωριστό τους χαρακτήρα.

Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι πέρασαν από εκεί μιλούν για τον Μητροπολίτη μας με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη. Γιατί μέσα από τις κατασκηνώσεις, δεν έδωσε μόνο χαρά, αλλά πνευματική καθοδήγηση και παιδαγωγία καρδιάς.

Συνοδοιπόροι στον αγώνα
Στον ανύστακτο αγώνα του Μητροπολίτου κ.κ Ευσταθίου, δεν λείπουν οι συνοδοιπόροι. Από την πρώτη στιγμή, ζηλωτές ιερείς, εθελοντές νέοι και νέες, αλλά και απλοί συμπολίτες μας, καθημερινοί λειτουργοί των κατασκηνώσεων, στάθηκαν δίπλα του, με διάθεση προσφοράς και θυσίας. Αυτοί οι αφανείς ήρωες αποτελούν την ψυχή της καθημερινής ζωής των κατασκηνώσεων, καθώς με το χαμόγελο, την αγάπη και την αφοσίωσή τους φροντίζουν τα παιδιά και μετατρέπουν την παραμονή τους σε μια αξέχαστη εμπειρία.

Φυσικά, η προσπάθεια αυτή ενισχύεται και από τη στήριξη των θεσμικών εκπροσώπων της Πολιτείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που με τη δική τους συμβολή, μικρή ή μεγάλη, δίνουν πνοή και συνέχιση στο έργο. Εξίσου καθοριστική είναι και η οικονομική αρωγή συμπολιτών μας, που με ευαισθησία και γενναιοδωρία στέκονται δίπλα στις κατασκηνώσεις, αποδεικνύοντας ότι η κοινωνία της Λακωνίας ξέρει να στηρίζει ό,τι έχει αξία και προοπτική.

Έτσι, το όραμα του Μητροπολίτου έγινε υπόθεση ολόκληρης της τοπικής Εκκλησίας και κοινωνίας. Οι κατασκηνώσεις δεν είναι έργο ενός ανθρώπου μόνο, αλλά καρπός κοινής προσπάθειας, όπου ο καθένας προσφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του, με την σεμνή καθοδήγηση και την έμπνευση του Σεβασμιωτάτου κ.κ Ευστάθιου.

30 καρποφόρα χρόνια…
Από τις 2 Ιουλίου 1995 έως σήμερα
Τρεις δεκαετίες πέρασαν από το πρώτο καλοκαίρι στον Ταΰγετο. Τρεις δεκαετίες που γέμισαν με χιλιάδες παιδικά χαμόγελα. Σήμερα, πολλοί από εκείνους που ως παιδιά έζησαν την εμπειρία της κατασκήνωσης είναι γονείς που στέλνουν τα δικά τους παιδιά για να ζήσουν το ίδιο θαύμα. Ο κύκλος συνεχίζεται, η παρακαταθήκη μεγαλώνει.

Ο Ταΰγετος έγινε εργαστήρι ψυχών. Ένας τόπος που έμαθε στα παιδιά να αγαπούν τον Θεό και τον συνάνθρωπο, να εκτιμούν την αξία της κοινότητας, να πιστεύουν σε ιδανικά του πατριωτισμού και να καλλιεργούν την αρετή. Και όλα αυτά, χάρη στο όραμα ενός ανθρώπου-ποιμένα που ποτέ δεν θέλησε να προβληθεί, αλλά αρκέστηκε να βλέπει τον καρπό της διακονίας του να ανθίζει.

«Όρη τα υψηλά ταις ελάφοις» (ψαλμ. Ρ΄Τ 103)
Συμπληρώνονται φέτος 30 χρόνια κατασκηνώσεων στον Ταΰγετο. Τριάντα χρόνια ενός επίγειου παραδείσου που γεννήθηκε από την καρδιά και το όραμα ενός ταπεινού Λευίτη, του Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευσταθίου.

Σε έναν κόσμο που συχνά παρασύρεται από το πρόσκαιρο και το επιφανειακό, οι κατασκηνώσεις του Ταϋγέτου στέκουν ως φωτεινό παράδειγμα γνησιότητας, αλήθειας και αγάπης. Και η σφραγίδα του Μητροπολίτου κ.κ Ευσταθίου θα παραμένει ανεξίτηλη, ως μαρτυρία ότι ένας άνθρωπος του Θεού μπορεί να δημιουργήσει παραδείσους επί γης, αρκεί να πορεύεται με ταπείνωση, αγάπη και πίστη.