Κοντά στο παραθύρι μου
είναι μια πορτοκαλιά.
Κάποιο πουλάκι του Θεού
φωλιάζει εκεί τα βράδια.
Το ξέρω γιατί κάθε πρωί
τραγουδάει έναν υπέροχο σκοπό.
Δεν ξέρω αν τραγουδάει
για τη δική του χαρά
ή για να καλωσορίσει τον ήλιο
ή γιατί ψάχνει κάποιο ταίρι
ή γιατί χαίρεται που ήρθε η Άνοιξη.
Ξέρω μόνο ότι τραγουδάει.
Δεν το ‘χω δει ποτέ!
Ανοίγω το παραθύρι για να το δω
κι εκείνο σταματά το τραγούδι.
Όταν το κλείνω ξαναρχίζει.
Σίγουρα το πουλάκι του Θεού
είναι σοφό.
Ξέρει ότι η ομορφιά γίνεται πιο όμορφη
όταν είναι σεμνή
και το τραγούδι πιο αληθινό
όταν ο τραγουδιστής
τραγουδά για τον εαυτό του.
