Μια πόλη δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που την κατοικούν, αλλά και κάθε τι άλλο (έμψυχο ή άψυχο) που δέθηκε και ζυμώθηκε μαζί της στην πορεία του χρόνου.
Ένας τέτοιος συνταξιδιώτης, φίλος και συνοδοιπόρος της Σπάρτης, υπήρξε και ο τεράστιος ευκάλυπτος που δέσποζε με την επιβλητική θωριά του στην Κ. Παλαιολόγου, στο οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ Ευαγγελιστρίας και Μενελάου!
Κάποτε η Σπάρτη είχε πολλούς ευκαλύπτους (ποιος δεν θυμάται την αλέατων ευκαλύπτων στην σημερινή οδό των 118 που τους έφαγε η ανοικοδόμηση ή το θρυλικό αλσύλιο με τους ευκαλύπτους έξω από τα κάγκελα του Γυμνασίου Αρρένων Σπάρτης που το εξαφάνισε επί 7ετίας η διεύρυνση του δρόμου προς Γύθειο).
Σήμερα οι ευκάλυπτοι έχουν λιγοστέψει, μαζί και άλλα δέντρα που κάποτε έδιναν πράσινο χρώμα, ομορφιά, δροσιά και καθαρόν αέρα στη Σπάρτη.
Ο γίγαντας της Παλαιολόγου, που ίσως ήταν συνομήλικος της πόλης και που «είδε» όλη την ιστορία και τη ζωή της Σπάρτης να περνά και να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του, έγινε ένας σωρός από άψυχα κούτσουρα, έτσι όπως πιο άψυχη και πιο κρύα μένει και τούτη η πόλη, κάθε φορά που χάνει ένα - ένα τα ψιμύθια, τα στολίδια της και τα σημεία αναφοράς της.
Ο θάνατος ενός γίγαντα
Έκθεση εικόνων
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΑΡΘΡΑ
Το κλίκ της ημέρας
του Ηλία Μακρή 
Πρόσφατα Νέα
