Έχω υποστηρίξει ότι υπάρχει μια ισχυρή πιθανότητα, στα επόμενα χρόνια η Ελλάδα να ακολουθήσει πολιτικά το μοντέλο της Γερμανίας: Ισχυρή Κεντροδεξιά που κυβερνά πότε μόνη της και πότε με τους Σοσιαλιστές. 

Διατύπωσα αυτή την άποψη μετά την οριστική εκτίμηση μου ότι αυτή η αξιωματική αντιπολίτευση είναι αδύνατον να επιστρέψει στην εξουσία. Δεν το μπορεί. (Άλλωστε το ξέρουν και οι ίδιοι, γι’ αυτό ελπίζουν σε τριπλή συνεργασία μέσω της απλής αναλογικής αν...).

Η άποψη μου αυτή ωστόσο, φάνηκε ότι μπορεί να μην να ισχύσει στη Γερμανία, όταν στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές εμφανίστηκαν οι Πράσινοι τόσο δυνατοί ώστε να δείχνουν ότι είναι πλέον το πρώτο κόμμα που σύντομα θα κυβερνήσει.

Με δεδομένο επίσης ότι η σιδηρά κυρία Μέρκελ αποχωρεί, φάνηκε πως η κατάσταση στη Γερμανία αλλάζει παρασύροντας πιθανόν και άλλες χώρες σε πολιτικές ανατροπές. Δεν χρειάστηκαν όμως παρά λίγες εβδομάδες για να διαπιστωθεί ότι οι Πράσινοι δεν θα μπορέσουν να αλλάξουν το status guo στην γερμανική πολιτική σκηνή.

Μόλις τρεις μήνες πριν από τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία και οι Πράσινοι έχουν με το ζόρι 20%, ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες επιστρέφουν σε υψηλά ποσοστά. Τι έχει συμβεί; Ολόκληρη η επιχειρηματικότητα στη Γερμανία έχει βρει τους ρυθμούς που επιθυμεί. Η χώρα λειτουργεί όπως πρέπει. Για ποιον ακριβώς λόγο να ανατραπούν όλα αυτά, με ένα νέο κόμμα που κανείς δεν γνωρίζει αν θα είναι ένα βήμα προς τα εμπρός ή ένα πείραμα που θα ανατρέψει ότι έχει επιτευχθεί;

Η ίδια ακριβώς λογική ισχύει και στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο ποσοστό δεν επιθυμεί κυβερνήσεις χωρίς σχέδια, κούφια λόγια και μια χώρα μόνιμα στην εντατική. Αυτό το ποσοστό είναι αρκετό να εκλέγει όποιον θεωρεί "καλό διαχειριστή".