Η ιδεολογία, γενικά, είναι μια θεωρητική αναζήτηση και στάση στην καθημερινότητα, η οποία (το πολύ) να καταγράφεται στους κοινωνικούς αγώνες.
Η κρίσιμη καμπή για την ιδεολογία είναι όταν αυτή δοκιμάζεται στα κυβερνητικά πόστα.
Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα, εξακολουθούν να συμπεριφέρονται σαν να είναι μια άλλη κυβέρνηση στην Ελλάδα: Αναρχίζουν, αριστερίζουν, σοσιαλίζουν, αμφισβητούν, σηκώνουν μπαϊράκια επανάστασης, γίνονται λαύροι αντιμνημονιακοί, καλούν σε αγώνες, ενστερνίζονται τη λαοκρατία, θυσιάζουν στην κατάργηση της εκμετάλλευσης, ξιφασκούν κατά της διαπλοκής και του καταραμένου κεφαλαίου, κλπ, κλπ.
Όμως οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα κυβέρνηση και είχαν την ευκαιρία τους ΟΛΑ αυτά να τα μετατρέψουν σε κυβερνητική πράξη και πολιτική αντί να συνεχίσουν την πολιτική των προκατόχων τους και να υπογράψουν νέα μνημόνια εξόντωσης του λαού και της χώρας και ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου και της εθνικής ανεξαρτησίας .
Θα πουν κάποιοι καλοθελητές:
"Θέλουν, αλλά δεν μπορούν, λόγω..., λόγω..., λόγω ..."
Δυστυχώς, δικαιολογίες αυτού του τύπου είναι για τα "κουτορνίθια" και δεν συνιστούν πολιτική θέση!
Όταν θέλεις, αλλά δεν μπορείς "λόγω..." εξηγείσαι με το λαό που εξαπάτησες και ακολουθείς τον έντιμο δρόμο της παραίτησης.
ΟΛΑ Τ' ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ "φύκια για μεταξωτές κορδέλες" .
Βαγγέλης Μητράκος
